Een roos, het is een bloem die alsmaar mooier wordt wanneer hij openbloeit. Laat de debuutsingle van Cameron James nu net ook zo’n bloeiende roos zijn. Fascinerend, emotioneel en erg breekbaar. De singer-songwriter komt uit Hertfordshire en weet met zijn debuut meteen (jawel) in de roos te schieten. Met enkel zijn stem, een piano en een gitaar weet hij zelfs de minst tedere ziel te breken.
Als een fragiele piano een song begint, weet je dat een nummer harten kan breken of samenbrengen. Al is dit liedje niet rozengeur en maneschijn, het gaat over het moment in een relatie waarbij het moeilijk gaat en alles met een roos wordt vergeven. Met zijn dromerige stem doet hij denken aan Ben Howard, Rhodes, James Vincent McMorrow of Douglas Dare. Met een echoënde synth en donkere beats creëert hij zo de perfecte sound bij zijn tedere stem.
Op het eind verandert de sfeer en wordt het alleen maar groter, gaat het tempo de hoogte in en neem de stem van Cameron James een indrukwekkende duik. Hoopvol einde, “Don’t look back” maar kijk naar de toekomst en die ziet er geweldig mooi uit voor deze man!
