Net als zovele andere bands die iets te snel naar de top stegen, ontsnapt ook Royal Blood niet aan de vloek van het tweede album. Na de self-titled debuutplaat uit 2014, releasede Royal Blood vandaag opvolger “How Did We Get So Dark?”. De gekende succesformule met aanstekelijke, staalharde riffs blijft onaangepast maar door gebruik te maken van backing vocals, cowbells, pianopartijtjes en andere tierlantijntjes probeert het Brits duo er toch wat variatie in te brengen. Tevergeefse moeite blijkt achteraf, aangezien er heel weinig dynamiek te vinden is op deze plaat.
Bassist Mike Kerr en drummer Ben Thatcher wisten de voorbije jaren zowat heel de muziekwereld in te palmen door met slechts twee instrumenten een volle sound te creëren. Na getourd te hebben met bands als Foo Fighters en Arctic Monkeys kondigden ze gisteren aan dat ze nu ook Queens of the Stone Age zullen ondersteunen in hun Noord-Amerikaanse tournee. Hiernaast zal de band ook hun nieuwe album komen voorstellen in Europa en de UK waarbij ze vervoegd zullen worden door At The Drive In en Black Honey, een echt rockfeestje dus.
Openen doet “How Did We Get So Dark?” met de titelsong die met zijn dreigende backing vocals niet meer is dan een aanloop naar eerder gereleasede songs “Lights Out” en “I Only Lie When I Love You”, waar we eerder al niet heel warm van werden. So far, so good maar we missen toch nog een verassende touch. Tegen de helft van het album komen we stilaan tot het besef dat we waarschijnlijk op onze honger zullen blijven zitten.
Dit betekent echter niet dat we niet stevig willen meezingen en headbangen op songs als “Where Are You Now” of “Hook, Line and Sinker”, ondanks dat deze toch ook niet helemaal aan het niveau van de vorige plaat kunnen tippen. “How Did We Get So Dark?” is een verzameling van zeer sterke, op zichzelf staande nummers. Als collectief is het echter niet overtuigend genoeg. Royal Blood heeft, naar eigen zeggen, een selectie gemaakt uit 50 uitgewerkte nummers. Dit doet ons enkel hopen dat de 40 overblijvende nummers ook geen recyclemateriaal zullen worden.
Naast het eerder uitgegeven materiaal lijken de andere songs vooral als plaatsvullers te fungeren. In “She’s Creeping” en “Don’t Tell” wordt er even gas teruggenomen en blijkt de plaat toch niet zo dark als zijn titel doet vermoeden. Het album duurt net geen 35 minuten en dat is naar onze mening meer dan lang genoeg. De komende uren gaan we even wat distorted riffjes vermijden.
“How Did We Get So Dark?” is een verzameling van sterke, individuele nummers die heel snel kracht verliezen wanneer ze samen in een album worden geduwd. Uit ervaring weten we wel dat Royal Blood live iedereen omver blaast en kijken we ondanks deze kleine teleurstelling toch uit naar hun passages op Rock Werchter (30/06) en in de Lotto Arena (11/11).
Website/Facebook/Twitter/Youtube
