Na haar indrukwekkend debuut January Sun vorig jaar, komt Yana Kedrina (aka Kedr Livanskiy) met een even interessante tweede. “Razrushitelniy Krug” (“Destructive Cycle”) (2016) bracht veel te weeg voor de 26-jarige Russische en is zeker in de pop-techno scene een nummer dat op handen gedragen wordt. Hoewel Kedr zelf meent haar inspiratie te halen uit het IDM duo Boards Of Canada, het pionierswerk van Kraftwerk en de ambient sfeer van Brian Eno, horen we op Ariadna meer overeenkomsten met de techno van bijvoorbeeld een Patricia en Huarco S. Een opzwepende variant op haar eerdere werk.
De overgang van een software benadering op January Sun wordt volledig in de ban gedaan en uit Kedr’s Adidas rugzak komen nu de analoge Roland SH-101 en de legendarische Juno 106, wat oorspronkelijk het genre ten goede komt. “Ariadna” opent met een licht gevoel dat ze doorheen het album goed vasthoudt. Simpele analoge beats en oldskool synthesizer partijen blijken haar engelenstem weer volledig te ondersteunen. Een sterk staaltje componeren, en een relatief rustige start, waar we mogen genieten van wat ze in 2017 te bieden heeft.
Hoewel Kedrina’s lyrics veelal zelfbeschouwend doorheen het album razen, is er geen enkel nummer dat niet gaat over natuurlijke fenomenen. “За окном весна, не зови меня, / Я всегда одна, я гуляю одна” (“Spring is in the air/Don’t ask for me/I always roam alone”) zingt ze op het zwoele “Za Oknom Vesna” (“Spring Outside”). Maar het is niet allemaal rustig in Moskou. Bij sommige nummers worden we duidelijk in een donker kraakpand gelokt. Nummers zoals “ACDC”, met poëtische inbreng van Martin Lewell, en “имя тебе” (“Your Name”) brengen ons echt in de techno-sfeer. Analoge waves die maar zo ver reiken als de holle muren waartussen we ons begeven, drie lagen dansbare kicks en uptempo Russische zangstrofen brengen de ogen tot sluiten en forceren ons, ook in de huiskamer, te dansen tot onze slippers het niet meer aankunnen.
Er zijn momenten waar Kedr haar vocalen terugtrekt in productie en haar echte zangtalent niet volledig tot zijn recht komt. “Love & Cigarettes” en (eerder genoemde) “Spring Outside” zijn zo’n voorbeelden, maar het lijkt een bewuste keuze te zijn. Beiden zijn meer beat bewust en geven ruimte om het hoofd positief op mee te knikken. Op de momenten dat de drum rust, zoals bij “Mermaid” en “Sad One”, krijgen we een sfeer waarbij alles in het water lijkt te trillen. Haar meest tedere zelve komt dan naar boven om rust te geven aan het album en haar stem.
Elk nummer heeft zijn vastigheid, maar Kedr doet volledig wat ze wilt. Alles stopzetten voor een fluittoontje? De beat van techno naar IDM zonder waarschuwing? Te lange pauzes die dan toch het wachten waard blijken te zijn? Alles durft ze aan. Het laatste “Fire & Water”, een bonus song, is daar het perfecte voorbeeld van. Een directe technohit die de gecontroleerd van begin tot eind zijn werk doet. De breaks van Kedr moet je er maar bijnemen, want zij bepaalt wanneer jij mag dansen.
Kedr Livanskiy’s nieuwe album is een absolute aanrader voor mensen die meer willen dan louter een beat en een repetitive melodie die je aan het dansen houden. Ze weet speels pop met techno te mengen en slaagt erin haar stem volledig in het geheel te integreren. Geen enkel nummer zal grote zalen in trance brengen, maar haar muziek dient dan ook voor de kleine zaaltjes waarin een vijftigtal mensen zich verliezen of waar jij zelf, met je koptelefoon in de aanslag, voor je bureau kan wegdromen. Een mooie opvolger van January Sun, hoewel niet vernieuwend. Welke in dit geval ook niet nodig is, want het wordt tijd het cyrillisch alfabet te leren en deze jonge vrouw op de voet te volgen. Dit is nog maar het begin.
Facebook I Soundcloud I Instagram
