In The Rush Of Shaking Shoulders is de nieuwste plaat van Arsenal. Zoals de naam al aangeeft: je zit vanaf het eerste nummer met je schouders te schudden, want stilzitten lukt niet. De Afrikaanse ritmes op het album zorgen voor een verlangen naar een zomer vol Arsenalfeestjes.
Arsenal is al bijna twintig jaar één van dé Belgische groepen. De muziek wordt gemaakt door John Roan en Hendrik Willemyns, maar onlangs omschreven ze zichzelf tijdens een Belpop documentaire als ‘de groep van Leonie Gysel’. Roan en Gysel staan live samen in voor de zang. Zelf kunnen ze ook niet stilstaan op de nummers met Zuiderse invloeden. Deze zijn al vanaf de debuutplaat Obeyo Soul aanwezig.
De Zuiderse invloeden kwamen in het verleden van onder andere Portugal, Brazilië en Afrika. In The Rush Of Shaking Shoulders is dit keer volledig in Nigeria opgenomen. Het album zit dan ook vol Afrikaanse ritmes en zelfs Afrikaanse teksten. Afrikaanse gastzangers komen ook op het lange lijstje van gastzangers te staan. Arsenal kende er al veel in het verleden: Shawn Smith (country/rock zanger van de bands Brad, Satchel, Pigeonhed en zanger op het nummer “Lotuk” van Arsenal), Lydmor, Gabriël Rios, Aaron Perrino… Dit keer is het niet anders. Op de tweede single van dit album “Whale” zong Tim Bruzon al en dus ook Nigeriaanse stemmen zijn op het album te horen.
Het eerste nummer “Bend In A River” begint met een ritmische percussie intro en bij het eerste refrein barst het feest al los. Stilzitten is dus ook hier onmogelijk. Voor de niet-dansers onder ons: geen paniek. Tijdens “Stick & Groove” worden de danspassen uitgelegd: ‘Pop it to the right, kick it to the left.’ Maar zoals er gezongen wordt in “Amplify” (de single die een lange stilte doorbrak): als je de rush niet vat, zet de muziek dan vollen bak en het feestje komt op gang.
Zoals elk feestje heeft ook dit feestje een punt waar het minder is. Met een nummer zoals “Jellyfish” komen we eerder op een soort van drugstrip. Het nummer valt een beetje uit de boot, maar kan wel als kwal door de Arsenalzee zwemmen. Er staan trouwens nog nummers op waarbij je een soort van trip maakt. Tijdens bijvoorbeeld “Afrodisia Lagos” krijg je het gevoel dat er bij zonsopgang een medicijnman zijn bezweringen op je uitoefent. Deze klinken niet dreigend, maar dansbaar. Dansen op Afrikaanse ritmes, maar toch de typische Arsenal sound. Dat vat eigenlijk bijna de hele cd samen.
In The Rush Of Shaking Shoulders is deel van een driedelig feestje. Er volgen namelijk nog een boek en een tweede Arsenalfilm. Furu, de vorige cd, maakte deel uit van de soundtrack van Dance! Dance! Dance!. De film werd in Japan opgenomen en de band speelden de muziek live tijdens de vertoningen. Hendrik Willemyns wou een nieuwe film maken en bijgevolg ook een soundtrack. De film zal gaan over een Japanse die opnieuw muziek wil maken, herkenbaar voor het Arsenal-duo. Na Furu zei Willemyns namelijk dat ze niet wisten of Arsenal zou terugkeren.
België wou meer Arsenal en Arsenal gaf ons meer. Met de Afrikaanse ritmes klinken ze als herboren en dat kan ons bekoren. De nieuwe LP ‘amplifies our love’ voor de groep en leidt uiteraard tot optredens: Arsenal staat deze zomer op Rock Werchter (06/07), Cactus Festival (14/07), de Lokerse Feesten (03/08) en het Brussels Summer Festival (18/08). Op 8 december spelen ze ook nog eens in de Lotto Arena. Er komen dus nog veel Arsenalfeestjes aan met de nummers die volgens Shawn Smith wereldhits zouden moeten zijn.
