Ruim tien jaar geleden bracht Taylor Swift haar eerste countryalbum uit. Inmiddels is ze zonder twijfel een van de grootste popsterren ter wereld. De zangeres brak al vele records en scoorde vele hits gaande van “Love Story” en “You Belong With Me” tot “Blank Space” en “Look What You Made Me Do“. De zangeres veranderde inmiddels ook al verschillende keren van stijl, zowel muzikaal als qua uiterlijk. Ten tijde van Swifts vorige album reputation droeg de zangeres vooral zwarte kleren en was de muziek wat duisterder, maar sinds de zangeres “ME!” uitbracht, kregen we alle kleuren van de regenboogvlag te zien. Niet alleen op vlak van uiterlijk, maar ook afgaande op de singles die ze al uitbracht voor haar zevende album durven wij ervan uitgaan dat de oude Taylor Swift terug is. Wij hopen dat ze ons toch weet te verrassen met Lover.
Met het eerder vermelde “ME!” keerde Taylor Swift terug na een kleine pauze. Op de single zong ze samen met Brendon Urie van Panic! At The Disco. De platte popsong ontbrak de Swiftsound en wist zich zo moeilijk te onderscheiden van andere hits. Met “You Need To Calm Down” kregen we een mix te horen tussen “ME!” en reputation en dus was de Swiftfactor terug te horen. De videoclip van het nummer werd maar liefst voor zeven Video Music Awards genomineerd, maar of de zangeres deze gaat weten te verzilveren, is nog onbekend. Voor de derde single “The Archer” (die helemaal anders klinkt dan voorgaande singles) kregen we geen videoclip. Dat nummer is een van de acht nummers waarvoor de zangeres samenwerkte met producer Jack Antonoff. Wij zouden “The Archer” gerust onder de categorie alternatief laten vallen; De titletrack van Lover is de meest recente single en daarop komen de countryroots van de zangeres terug naar boven. Samengevat: afgaande op de eerder uitgebrachte singles gaat Lover een mix van verschillende stijlen worden.
Taylor Swift heeft vier nummers nodig om ons in haar wereldje op te nemen. “I Forgot That You Existed” is net iets te simpel om te overtuigen als opener. “Cruel Summer” klinkt dan weer als een liefdesnummer, maar wie wat beter luistert, hoort het tegenovergestelde. Ondanks dat het een catchy refrein heeft, zijn we ook niet helemaal overtuigd. “Lover” lijkt al snel uit de boot te vallen doordat de andere nummers op de A-kant van de plaat onder de categorie elektropop vallen. Op muzikaal vlak lijkt de zangeres verder te gaan dan in de richting van reputation, maar de sfeer die de teksten voortbrengen, doet eerder denken aan nummers als “You Belong With Me”. Op het eerste zicht lijkt dat ook zo te zijn met de tekst van “The Man”. Swift vraagt zich daar af of ze sneller zou zijn als man, maar wie dit figuurlijk bekijkt, merkt een feministische noot op. Het is trouwens niet de enige tekst op het album die maatschappijkritisch kan worden geïnterpreteerd.
“Miss Americana & the Heartbreak Prince” en “Paper Rings” maken het ons moeilijk om stil te zitten. Die tweede heeft een vrij hoog musicalgehalte en is opnieuw een zeemzoet liefdesnummer. Lover zit vol met liefdesnummers, maar ook break-upsongs lijken niet te ontbreken. Hier verwijzen we terug naar “Cruel Summer”, maar ook “Cornelia Street” komt op dat lijstje te staan. Dat had een geweldige pianoballade kunnen zijn, maar deze lijkt te ontbreken op het album. Wat niet ontbreekt, zijn meerstemmige harmonieën op nummers. Iets wat we niet vaak in popmuziek te horen krijgen, maar dat is buiten Swift gerekend.
Nummers als “The Archer” en “False God” (met een geweldige saxofoon) weten ons in tegenstelling tot sommige andere songs van de eerste keer volledig te overtuigen. Hier komt het aandeel van Jack Antonoff mooi naar voren. Andere Antonoff nummers als “London Boy” mogen er ook zeker zijn. “London Boy”, “The Man” en een samenwerking met de Dixie Chicks werd allemaal al gehint in de videoclip van “ME!“. Het Amerikaanse countrytrio Dixie Chicks is te horen oo “Soon You’ll Get Better” en hiermee levert Taylor Swift nog eens een mooie countrysong af.
Op Lover combineert Taylor Swift een hele hoop stijlen en weet ze een balans te vinden tussen evolueren naar een nieuwe sound en teruggrijpen naar de oude herkenbare Swiftsound. De verhalende teksten doen terugdenken aan de oude Taytay op het eerste gehoor, maar wie beter luistert kan ook maatschappijkritische teksten horen. Niets is wat het lijkt bij de zangeres. In het begin leek het album niet meteen overtuigend, maar we denken dat dat eerder aan de opbouw van het album ligt dan aan de muziek zelf. Het album telt maar liefst achttien (!) nummers, dus misschien hadden er een paar achterwege kunnen blijven? De zangeres weet de sound die ze creëerde op reputation door te trekken, maar met invloeden uit country. Verder weten ook alternatievere muziek, elektropop en de klassieke pophit hun weg te vinden naar Lover. Op Lover keert Taylor Swift terug naar de verschillende fases uit haar carrière op zowel muzikaal als tekstueel vlak. Ze weet ook verschillende genres te combineren op één album en zo ontstaat een kleurrijk geheel. Even kleurrijk als de cover van het album.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
