De heren van Boston Manor deden de voorbije twee jaren veel stof opwaaien in de pop punk wereld, maar toch vooral in eigen land. In 2018 brachten ze hun tweede langspeler Welcome to the Neighbourhood uit. Die plaat oogstte vee lof. Na passages op onder andere Graspop en in de AB, in het voorprogramma van Good Charlotte, mochten ze hun plaat eindelijk met een headline show aan het Belgische publiek komen voorstellen. Dat deden ze met verve. Zanger Henry Cox en de zijnen waren in hun opperbeste vorm en deden Kavka dansen op alle mogelijke manieren.
Boston Manor gaat al mee sinds 2013 en bracht na enkele ep’s in 2016 hun debuutplaat uit. Met hun mix van grunge uit de jaren ’90 en post-hardcore speelden ze, vooral in eigen land, zalen en festivals plat. Ze mochten al meermaals op tour met enkele grote namen uit het genre en kregen zelfs een plaatsje op de line-up van Vans Warped Tour. Nu was Antwerpen aan de beurt.
De eer om de avond te openen kwam de jongens van Mountains To Move toe. Het viertal uit de Noorderkempen speelde al eerder het voorprogramma van Boston Manor, toevallig was die show ook in Antwerpen. Zonder echt noemenswaardige hits kregen ze de zaal toch aardig opgewarmd. Met een stemgeluid dat van ver wat deed denken aan Tim McIlrath van Rise Against, konden ze het merendeel van de aanwezigen wel bekoren. Vooraf werd het al aangekondigd, maar het zou hun laatste show op Antwerpse bodem zijn, want ze stoppen ermee.
De volgende band in het rijtje deed zijn naam alle eer aan. Modern Error bleek een fout van formaat te worden. Een muzikaal rommelboeltje en een zanger die niet kan zingen, noch screamen zorgde voor een regelrechte aanval op onze trommelvliezen. De Britten kregen dan ook weinig bijval van het publiek. De aankondiging dat het laatste nummer eraan kwam, klonk ons dan ook eindelijk als muziek in de oren.
Het was dan maar hopen dat Boston Manor er wel zin in had en erin zou slagen om Modern Error uit ons geheugen te wissen. Vanaf de eerste noten werd duidelijk dat het publiek toch weinig nodig had om er terug zin in te krijgen. Er kwam meteen beweging in de zaal en als je er dan een nummer als “Lead Feet” tegenaan gooit, weet je dat het dak er al voor de eerste keer afgaat. Henry Cox bedankte het publiek en vertelde ons hoe heerlijk het was om weer op tour te zijn. Het was dan ook de eerste show van hun tournee doorheen het Europese vasteland.
Daar waar de muziek van Boston Manor al zijn werk deed om het publiek mee te krijgen, deed Cox nog een behoorlijke duit in het zakje. Hij weet zonder moeite de aanwezigen in de zaal volledig op te jutten. Hij maakte zichzelf behoorlijk populair door ook zijn kleine Belgische voorprogramma te bedanken. Het publiek at uit zijn hand. Na de onvermijdelijke speech over de Brexit en hoe die het voor Britse bands moeilijker maakt om optredens te komen spelen aan de andere kant van het kanaal, zette Boston Manor “Flowers In Your Dustbin” in. Met opvolger “Digital Ghost” brachten ze zelfs een nummer dat ze nog nooit eerder live gespeeld hadden.
Daarna ging het er even hard aantoe. Het duo “Stick Up” en “Burn You Up” deed het publiek kolken. Cox sprong zelf nog mee in de wall of death, maar verklaarde achteraf met een knipoog dat hij het jammer vond dat iedereen zo braaf met hem omging. Met de woorden ‘This stage is our stage, but it’s also your stage’ werd opgeroepen om crowdsurfers in de lucht te steken en stagedivers naar voor te krijgen. De oproep kreeg gehoor en het werd behoorlijk moeilijk om nog iets van het podium te zien.
De frontman uitte zijn liefde voor Antwerpen, want hier hebben ze hun eerste show ooit gespeeld buiten hun thuisland. ‘We don’t play encores, ‘cause they’re lame’ klonk het en de band raasde gewoon voort. “Laika” en het o zo intens klinkende “Halo” waren de afsluiters van dienst.
Boston Manor pakte Kavka zonder veel moeite in en dat heeft het vooral te danken aan de charismatische frontman Henry Cox. Niet dat de andere bandleden geen moeite deden, maar Cox zuigt gewoon zoveel aandacht naar zich toe, op een positieve manier. Ze verklaarden dat het niet lang ging duren voor ze terug waren en daar zijn we maar wat blij om.
Setlist:
Liquid
Lead Feet
England’s Dreaming
Funeral Party
Flowers In Your Dustbin
Digital Ghost
Bad Machine
Stick Up
Burn You Up
Tunnel Vision
Hate You
Laika
Halo
