©CPU – Ymke Dirikx
Compact Disk Dummies is niet meer weg te denken uit onze Belgische muziekscene. Toen Lennert en Janus in 2012 Humo’s Rock Rally wonnen, startte er voor hen een groot sprookje. Ze traden zo goed als overal in ons land op, kregen meteen twee hits te pakken met “The Reeling” en “What You Want” en leverden een indrukwekkende debuutplaat Silver Souls af. Bijna exact vier jaar na dat eerste album komt deze vrijdag Neon Fever Dream uit; een heerlijk futuristische, dansbare popplaat. Wij wilden eens horen wat de broertjes Coorevits ons daar allemaal over te vertellen hadden.
Dag Lennert en Janus. Bevalt het thuiszitten jullie met dit hele coronagebeuren?
Lennert: We zijn gelukkig allebei gezond. Natuurlijk valt er heel veel weg; ideaal was anders geweest voor de release van onze nieuwe plaat. Het is spijtig dat er een grote tempoverandering is gebeurd, waardoor alles gewoon iets onduidelijker geworden is en er veel dingen op de lange baan geschoven werden, zonder dat we echt weten wanneer alles dan zal uiteindelijk plaatsvinden. Zeker het live spelen is nog een groot vraagstuk, maar we volgen de situatie op de voet. Zo bekijken we iedere week de updates en bedenken we enkele oplossingen. Er zijn inmiddels al redelijk wat initiatieven, maar jammer genoeg nog niets dat het livegegeven kan vervangen. We proberen positief te blijven, maar blijven tegelijkertijd wel realistisch. We hebben nu, net zoals vele andere artiesten, onze shows naar het najaar verplaatst, maar dat ziet er tot nu toe ook nog niet zo goed uit.
Janus: Niets is tot nu toe zeker. Het blijft steeds een beetje zoeken.
Op jullie Facebook en Instagram zijn jullie enkele weken geleden begonnen met een nieuw concept, genaamd Quarantaine Questions. In deze filmpjes krijgen jullie vragen van enkele niet-muzikale BV’s. Hoe zijn jullie op dat idee gekomen?
Lennert: (denkt na) Voor zover ik weet, is het nergens van afgekeken. We wilden niet meteen een podcast doen, maar we wilden de mensen wel iets extra geven dat ze vanuit hun luie zetel kunnen bekijken in deze periode. Het stemt dan ook heel positief en het gaat over alles, over dingen die mensen al vrij lang wilden weten, behalve over corona. We zijn eigenlijk heel spontaan op dat idee gekomen en hebben dan ook meteen mensen gecontacteerd die vragen wilden stellen. We zijn de volgende afleveringen nu druk aan het monteren om het zowat samen met het album uit te brengen. Het is ook gewoon een leuke, alternatieve manier van promo voeren.
Waarin vinden jullie zelf dat jullie gegroeid zijn van het begin bij Humo’s Rock Rally tot nu als MIA-winnaar?
Lennert: Op heel veel vlakken, denk ik. Wat veel mensen eigenlijk niet zien, is dat er altijd wel hindernissen zijn om ergens te geraken. Ons parcours was echt wel met vallen en opstaan. We hebben fouten gemaakt en daaruit dingen geleerd, dus hoe we hier nu staan, blijkt echt een vrij groot verschil tegenover vroeger. We hebben nu ook gewoon al zoveel shows gespeeld en zoveel dingen uitgebracht, het is goed dat we daar steeds uit zijn blijven leren zodat we voldoende vooruit geraakten. Ik denk ook dat we ondertussen veel sneller en gestructureerder werken dan in het begin. Het is wel moeilijk om ons vast te pinnen aan een beslissend moment dat alles heeft veranderd. Ik denk dat het een organisch proces was. Het is steeds heel veel opnieuw proberen om het zo onder de knie te krijgen en er aan te werken, zo word je gewoon met de tijd beter in verschillende dingen.
Janus: We stellen zelf ook deadlines op. We proberen iets en we zullen dat dan ook niet zo snel opgeven, want we willen het echt kunnen. Natuurlijk gebeurt dit met vallen en opstaan. Zo zijn er soms nadelen waardoor we andere dingen niet meer kunnen doen. Voor de rest denk ik ook dat we serieus gegroeid zijn in onze onderlinge relatie. Vooral dan op de manier waarop met elkaar praten en hoe dat we muziek schrijven. We hadden vroeger ook veel andere dingen te doen en nu focussen we ons echt enkel op muziek, dat is een gigantisch verschil. En natuurlijk geen school en examens meer. (lacht)
Het is ondertussen een dik half jaar geleden, maar hoe kijken jullie terug op de release van jullie ep Satellites?
Lennert: Ik ben blij dat we dat nog gehad hebben, ook omdat we met die ep een paar schone shows hebben kunnen spelen, zoals de Lokerse Feesten, Pukkelpop en twee AB’s. Uiteindelijk hebben we de MIA gewonnen met Satellites; dat maakt je natuurlijk gelukkig. En even natuurlijk stel je jezelf de vraag: ‘Wat als?’. Bijvoorbeeld: ‘Wat als we hier nu konden op verderbouwen?’ en ‘Wat als we het album konden releasen onder normale omstandigheden?’. Maar het heeft niet veel zin om onszelf daar nog vragen rond te stellen.
Janus: Van Satellites zijn we allebei content en die ep heeft ons ook extra vrijheid gegeven, waardoor er iets meer fun rond hing. Bovendien was het leuk om op te merken dat je ep tussen een lijstje staat zoals ‘Beste ep’s’. Dat is heel plezant omdat we daar zelf niet echt mee bezig waren; we focusten vooral op de singles en het samenbrengen van die songs in een geheel. Die eerder genoemde vrijheid hielp ons ook bij het vinden van nieuwe impulsen voor Neon Fever Dream. Het was dan ook al even geleden dat we enkele nummers hadden uitgebracht, maar net door de release van onze ep merkten we weer hoe nummers beginnen te leven. Dat heeft dan weer voor een nieuwe dynamiek gezorgd, die uiteindelijk een belangrijke factor bleek te zijn in hoe we Neon Fever Dream wilden afwerken.
Laten we het ook even hebben over jullie nieuwe album Neon Fever Dream. Wat is jullie algemeen gevoel vlak voor het uitbrengen van deze nieuwe plaat in deze bijzondere periode?
Lennert: Het blijft nog steeds spannend. We hebben vrij snel beslist om vooral in te zetten op sociale media en de pre-orders. Zo hebben we bijvoorbeeld ‘Deliverdummies’ gelanceerd, waarbij we binnenkort naar iemands huis rijden die de plaat heeft besteld. Die actie heeft ook gigantisch geholpen, want de plaat is op die dag verviervoudigd in aantal pre-orders. Het zijn van die creatieve dingen die we proberen; niemand kan nu inschatten wat werkt en wat niet en dat is ook de reden waarom we zoveel proberen, denk ik.
Janus: Het is ook een soort vervanging. We proberen zoveel mogelijk in the picture te blijven door onder andere iedere dag iets te vertellen op onze sociale media, al is dat allemaal niet zo gemakkelijk dezer dagen. We moeten nog steeds realistisch blijven.
Lennert: Ja, dat klopt. Er zit dan ook geen masterplan achter. Al die dingen zijn heel vlot ontstaan, omdat het ergens ook wel moet. Ik vind het bijvoorbeeld niet leuk om overal dezelfde dingen te zien, al is het echt niet evident om steeds iets creatiefs te verzinnen. Ik vind het ook jammer dat het aan het begin van de lockdown leek of iedereen een opera moest geschreven hebben of Chinees kunnen praten. Dat hoeft echt niet, niet iedereen hoeft alles te kunnen. Degenen die zin hebben om creatief uit te hoek te komen, zullen dat zeker doen.
Bracht het maken van jullie tweede album extra stress met zich mee? Zo horen we bij vele artiesten dat hun tweede plaat het moeilijkste was om te maken.
Lennert: Ik denk dat die voor ons eigenlijk de makkelijkste was.
Janus: De stress was misschien even groot, maar we hebben veel minder heen en weer moeten gaan. We hebben zo goed als alles zelf kunnen doen en dat maakt het natuurlijk veel makkelijker. We moesten niet naar Londen voor een mix, maar we konden dat deze keer gewoon hier in België doen. Bij ons eerste album hadden we sowieso minder kennis van bepaalde factoren, dus waren we tijdens het opnemen nog altijd aan het bijleren. We hebben het onszelf dan ook bij Neon Fever Dream vergemakkelijkt, al was de stress er nog steeds doordat het weer op een korte tijd moest gebeuren.
Lennert: Het was ook zo dat we bij de eerste plaat vaker brandjes moesten gaan blussen. Ik denk dat we toen vaker in bepaalde situaties zaten die ons niet altijd toelieten volledig met de muziek bezig te zijn.
Hoe verliep het hele opnameproces van deze plaat?
Lennert: Het opnameproces begon eigenlijk al in 2017, een jaar na onze debuutplaat. Toen zijn we voor de eerste keer op weekend geweest; iets dat we daarvoor nog niet gedaan hadden. We namen wat synths mee en begonnen daar wat dingen te maken. Die weekends zijn uiteindelijk heel belangrijk geweest voor dit album, aangezien we dat een aantal keer gedaan hebben. Zo zijn we ook in maart 2018 een week naar een hoeve in Brakel geweest. Toen was het echt mega koud en hebben we zelf een houtkachel meegenomen zodat we ons daaraan konden opwarmen. Dat was echt de max: we hebben er verschillende nummers geschreven, maar natuurlijk hebben we toen ook andere dingen gedaan, zoals wijn drinken, Playstation 1 spelen en af en toe een film kijken.
Janus: Daarom maken we eigenlijk een plaat. (lacht)
Lennert: Die twee jaar zijn een belangrijk blok geweest in de eerste fase van de plaat. Op die weekends is er veel bepaald geweest. Eind 2018, begin 2019 kwamen we uiteindelijk op het idee om een ep te maken en hebben we die verspreid over een hele tijd afgemaakt. Het goede was dat Satellites niet in één keer af moest zijn, dus hebben we zo in de tussentijd nog steeds kunnen verderwerken aan onze plaat. Toen we uiteindelijk voelden dat we bergaf aan het gaan waren, hebben we besloten om terug met Luuk Cox te beginnen werken. De werkwijze is dan een beetje veranderd in de zin dat Luuk het overzicht behield en ons hielp waar nodig. Zo kon ik mezelf bezighouden met dingen inspelen, de melodie en de structuur en kon Janus zich volledig richten op de computer en de synths die hij bediende. Ik denk trouwens dat Janus weer heel veel geleerd heeft in een korte periode, net zoals bij de vorige plaat. Mede daardoor, maar ook zeker door de strakke deadlines die we steeds opstelden, hebben we tegen het einde bijna alles zelf gedaan.
Wisten jullie meteen vanaf dat eerste weekend in welke richting jullie wilden gaan met Neon Fever Dream?
Lennert: Niet direct eigenlijk, maar we wisten wel redelijk snel wat we anders wilden doen tegenover onze vorige plaat. Zo wilden we vooral een iets opgewektere vibe erin krijgen, die je ondertussen al kan horen op de ep. Ook aan de vocals hebben we veel harder gewerkt en geëxperimenteerd dan bij Silver Souls. Vroeger deden we wel af en toe iets met een harmonie, maar nu hebben we de vocals veel meer uitgebouwd. Net zoals de akoestische drums, daarmee hebben we een grote aanpassing gedaan. Het is niet beter of slechter, maar het is gewoon anders.
Waar komt de titel Neon Fever Dream eigenlijk vandaan?
Lennert: Dat had ik al bedacht in 2017. Toen had ik een schets gemaakt van een hotel dat aan het wegzakken was in het water en daar in neonletters ‘Neon Fever Dream’ bijgeschreven, maar dat had niet echt betekenis. We hebben dat uiteindelijk gebruikt als soort kapstok waaraan we de nummers konden hangen. De titel paste ook gewoon helemaal bij het thema en de sfeer die ik in mijn hoofd had. Toen dat sciencefictionelement erbij kwam kijken, was het plaatje compleet.
Schuilt er iets achter dat miniatuurdorp met de zinkende huizen en auto’s die we op de cover kunnen zien?
Lennert: Iemand zei eens dat het leek op een beeld van een Black Mirror aflevering geregisseerd door Wes Anderson, en dat is altijd blijven plakken. Wat we er ook leuk aan vinden, is dat je op het eerste zicht een zwoele avond in een strandhuis opmerkt, maar als je dan beter kijkt, zie je dat het precies veel te warm is en alles aan het zinken is. Het is zowat post-apocalyptisch, maar toch heel stijlvol. Ik denk dat je dat gevoel ook krijgt bij het luisteren van de plaat. Het is heel sfeervol en dansbaar, maar er zit toch ook iets onderhuids in en dat vinden we tof.
De opener “On Repeat” klinkt heel jazzy door de hoofdrol van de saxofoon en de drums. Hoe kwamen jullie op het idee om het album te beginnen met dit seventies-aandoend nummer?
Janus: Eigenlijk hebben we veel invloeden gebruikt uit seventiesseries, zoals Columbo. Het is uiteindelijk uitgegroeid tot iets dat er echt volledig over mocht zijn. We willen de mensen misleiden zodat ze zichzelf beginnen afvragen of ze wel naar het juiste aan het luisteren zijn, om dan uiteindelijk toch een switch te maken, alsnog met de deur in huis te vallen en de klap dubbel zo groot te maken.
Lennert: Ja, we zijn vooral geïnspireerd door oude filmmuziek; muziek van die oude Italianen en Fransmannen, zoals François Rauber, die gewoon heel coole dingen hebben gemaakt.
Het nummer “Easy Life” konden we eerder ook al beluisteren op Satellites. Hoe komt het dat dit nummer ook op het album een plaats kreeg?
Janus: We waren aan het zoeken naar nummers die we konden ‘kopiëren’ van de ep naar Neon Fever Dream. Het leek ons logisch om “Easy Life” op het album te zetten, want alle andere nummers van Satellites waren eerder al uitgekomen als single. Ook hadden we meteen het gevoel dat het bij het thema van de plaat paste.
Lennert: Bij de mixing van de ep hadden we het gevoel nog veel meer te kunnen doen met “Easy Life”. We waren nog niet volledig klaar met het nummer en zo hebben we besloten om er een nieuwe mix aan te geven. Sommigen gaan dat verschil niet merken, maar voor ons was het belangrijk. Eigenlijk wou onze labelbaas “Easy Life” weglaten, omdat de plaat anders te lang zou zijn en het daardoor te stil zou zijn als we het op vinyl gingen persen. Maar voor ons was de plaat al rond, met het gevolg dat het een iets stillere vinyl is, maar dan zet je het gewoon luider hé. (lacht)
Hebben jullie zelf een favoriet nummer op Neon Fever Dream en waarom?
Janus: Wat ik zelf veel opleg is “Drugs Don’t Work”, omdat ik het staartje achteraan vrij cool vind en in de studio heeft het ook heel lang op repeat gestaan. Het is vrij cool omdat het het laatste nummer van het album is en het gewoonweg klopt met het begin van de plaat.
Lennert: Dat vind ik ook een van de leukste. Bij mij is dat ook “(Fell In Love With A) Hologram”, maar dat is puur omdat het zo ongewoon is. Het lijkt bijna geen nummer van ons, maar we hebben het toch naar onze hand kunnen zetten en dat vind ik er zo leuk aan. Dat nummer stond ook een hele tijd op loop in de studio en daardoor hebben we er constant verder op kunnen bouwen. Uiteindelijk heeft “(Fell In Love With A) Hologram” zowat dertig verschillende gedaantes gekregen in verschillende stijlen. We hebben er dus echt veel plezier aan gehad.
Is er volgens jullie een perfecte setting om Neon Fever Dream bij te beluisteren?
Lennert: Dat laat ik vooral over aan de luisteraar. Ik ga zeker niet opleggen hoe iedereen ernaar moet luisteren. (grinnikt) Wanneer ik persoonlijk het liefst naar een plaat luister, is wanneer je ’s avonds aan het rijden bent met de auto of simpelweg gewoon thuis. Ik hoop dat je de plaat kan beluisteren tijdens het joggen, maar eveneens als je op je gemak op de trein zit.
Wat brengt de toekomst nog voor jullie?
Lennert: We hopen natuurlijk dat we binnenkort terug live mogen spelen, maar voorlopig ligt alle focus op het komende jaar. Het is afwachten hoever alles naar achter wordt geschoven. Ik denk dat we binnenkort gaan focussen op hoe we in de tussentijd weer nieuwe muziek kunnen beginnen schrijven. De voorbije jaren hebben we redelijk wat andere projecten gedaan, maar nu willen we even focussen op de Dummies. We hebben nu weer beseft hoe tof dat is.
Als we van de regering terug naar concerten mogen gaan, voor welke artiest zouden jullie dan meteen een ticket kopen?
Janus: Ik had een ticket gekocht voor Little Dragon in maart in de AB, maar dat is jammer genoeg niet kunnen doorgaan. Ik hoop dat ze nog terugkeren, want ik wil die echt eens live gezien hebben. We zijn daar, samen met onze drummer, allemaal heel grote fan van. Dat komt vooral doordat we hen altijd opleggen in de backstage vlak voordat we live gaan spelen. Voor de rest, Prince, maar die is dood, hé.
Lennert: Prince in hologram dan. (lacht)
Ten slotte, we weten ondertussen natuurlijk dat het een zomer wordt zonder festivals en optredens. Hebben jullie al enkele alternatieve ideeën om uit te voeren zodat we jullie deze zomer niet moeten missen?
Lennert: Goh, ik denk dat we gewoon afwachten wat er uit de bus komt. Alles is op dit moment mooi meegenomen: is dat een drive-in concert of een livestream, dat maakt niet zoveel uit. Op dit moment staan we voor de meeste dingen wel open. We zijn er ons met z’n allen bewust van dat we deze zomer niet de grote centen gaan verdienen en we de plaat niet gaan terugverdienen, maar goed, het is nu eenmaal zo. We zien wel wat er nog op ons pad komt.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Er stonden heel wat releaseshows gepland, maar die worden allemaal verplaatst naar een latere datum.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
