We zeggen al langer dat Scandinavië een broeihaard is van gruwelijk aanstekelijke popmuziek. De 23-jarige Zara Larsson zit daar niet voor het minste tussen. Als tienjarige won ze een talentenjacht en vijf jaar later brak ze in Europa door met het emotionele “Uncover”. Vrijwel meteen ging de jonge zangeres een andere toer op met het stevige “Ain’t My Fault” waarna Zara zich op de kaart zette als een popdiva met ballen aan haar lijf. Haar twee eerdere albums 1 (2014) en So Good (2017) verkochten goed, maar ze verloor haar momentum. We moesten vier jaar wachten op Poster Girl en wat we uiteindelijk voorgeschoteld krijgen, is pover.
De oorspronkelijke leadsingle “Ruin My Life” verscheen al in 2018. Het is dus een groot vraagteken wat dat nummer drie jaar later nog op een album komt doen. Niet dat het geen toffe single is, maar intussen kennen we het deuntje al wel. Bovendien telt Poster Girl maar twaalf nummers, waar naast “Ruin My Life” ook opener “Love Me Land“, “Talk About Love“, “WOW” en “Look What You’ve Done” reeds verschenen zijn. Dit album van nog geen 40 minuten telt slechts zeven nieuwe liedjes, die geen van al echt weten te overtuigen. Haar (jarenlange) opbouw naar Poster Girl beloofde veel goeds, maar jammer genoeg hadden we blijkbaar het beste al te horen gekregen.
Thematisch vertelt Poster Girl een onduidelijk verhaal. Terwijl “Love Me Land” een ode is aan zelfliefde en Zara op “Talk About Love” beweert dat ze niets moet hebben van relaties met anderen, is de boodschap in “Need Someone” meteen daarna het tegenovergestelde. Alle andere nummers op het album gaan ook over liefde, maar van de zelfbekrachtigende, zelfstandige Zara uit het begin blijft niet veel meer overeind. Daar komt nog bij kijken dat heel wat van de teksten ongelooflijk schaapachtig overkomen. Oké, het is popmuziek, maar rijmen om te rijmen getuigt van weinig doordenken. Onderaan dit artikel kan je alvast genieten (of huiveren) van enkele voorbeelden.
Waar de tekst her en der verschillende aspecten van liefde aanhaalt, hangt Poster Girl muzikaal gelukkig beter samen. Elk nummer is catchy, dansbaar en kortweg alles wat je van popmuziek verwacht. Helaas wil dat ook zeggen dat de productie niet enorm divers is. Op “Talk About Love” en “What Happens Here” flirt Zara eventjes met r&b, maar daar blijft het jammer genoeg bij. Ook “WOW” springt er nog uit, maar dat heeft grotendeels met hitmachine Marshmello te maken. Wanneer zowel tekst als muziek tekortschieten, blijft er enkel nog Zara Larsson zelf over. Gelukkig is haar stem na al die jaren nog steeds magnifiek. Genoeg om de tekortkomingen van Poster Girl weg te cijferen? We vrezen ervoor.
We hebben vier jaar moeten wachten op een album dat we al half kenden. De paar nieuwe nummers zoals “Poster Girl” en “Need Someone” hebben zeker hitpotentieel, maar gaan een beetje verloren tussen de rest. Het lijkt alsof Zara niet de moeite nam om muziek te schrijven, waardoor wij het moeilijk hebben onder de indruk te zijn. Bovendien liet de zangeres vorige maand al weten dat ze ernaar uitkijkt een deluxeversie met twee bonusnummers uit te brengen. Daarop zal zonder twijfel de remix van “WOW” met Sabrina Carpenter verschijnen, maar hopelijk toch nog één nieuw, opvallend lied, zodat we uiteindelijk van een volwaardig album kunnen spreken. Intussen blijven we op onze honger zitten.
Zara’s Rijmwoordenboek
- I’m wearing that perfume / That you got me in June (“Right Here”)
- Baby, I’m not even in a gown / I’m just in a T-shirt on the couch (“WOW”)
- I need love / Like an addict needs a drug / Like a hunter needs the blood (“I Need Love”)
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
NOT TAL AND WHH AS HIGHLIGHTS