© CPU – Larissa Zenner
Ondanks dat hij bij heel wat muziekcritici bijzonder hoog staat aangeschreven, heeft Jack Garratt het nooit echt makkelijk gehad in zijn leven. Zo viel hij na zijn debuutplaat Phase in een diepe depressie en bracht hij zijn tweede album Love, Death & Dancing middenin de coronapandemie uit. Echt touren lukte nog niet, tenzij zijn Work in Progress-shows nog voor de release van de plaat, maar ondertussen valt de man alweer in een volgend hoofdstuk. De multi-instrumentalist gaat tegenwoordig door het leven als een onafhankelijk artiest, die nu zonder toedoen van hogere hand zijn zegje mag doen. Daar maakt hij vandaag meteen gebruik van, want met “Eton Mess (A Gaslight Anthem)” brengt hij een eerste protestsong uit.
De nieuwste creatie van Jack Garratt duurt bijna zeven minuten, maar we vervelen ons geen seconde. De track komt op gang met een zwoel gitaartje, maar krijgt al snel een donkerdere sfeer eenmaal de Brit begint te zingen. Hij heeft het over hoe groot de kloof is tussen het volk en onze leiders, en vooral over hoe ze onze vrijheden inperken. Net zoals die twee groepen van mensen ver uit elkaar liggen, zoeken ook tekst en muziek elkaars uitersten dus op. Met “Eton Mess (A Gaslight Anthem)” maakt de man nochtans een track die ons zo de dansvloer zou opsleuren. Zo laat Garratt zich tegen het einde van het nummer helemaal gaan en krijgen we nog een fantastische muzikale solo te horen. Zo hebben we het graag!
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
