Iron Maiden @ Graspop Metal Meeting 2022: Onderhoudende geschiedenisles

Weinig festivals kunnen zichzelf op de borst kloppen dat ze op hun jubileumeditie een headliner van het eerste uur kunnen strikken. Het had echter niet veel gescheeld of Iron Maiden speelde vorig jaar in het Sportpaleis. Gelukkig werden de adviezen van de virologen niet genegeerd en mocht de band nu voor de tiende keer voet aan wal zetten in Dessel. Iron Maiden zorgde met The Number of the Beast (1982) voor de eerste commerciële doorbraak van heavy metal. Mocht de Britse act het ooit voor bekeken houden, zou dat evenwel voor een serieuze knieval zorgen. Intussen zijn alle leden bijna pensioengerechtigd, maar aan levenslust en liefde voor muziek geen gebrek. Vorig jaar releasete de groep met Senjutsu zijn zeventiende studioalbum, en was de metalwereld er het unaniem over eens dat Iron Maiden gewoon niet kapot te krijgen is.

Ondanks dat er pas voor volgend jaar een aangepaste Senjutsu-tournee wordt gepland, trapte Iron Maiden zijn best of-set af met drie nummers van het gelijknamige album. De titeltrack fungeerde als een ideale opener. Met zijn zilvergrijze haren in een dotje was Bruce Dickinson een wijze krijgsheer waarmee niet te sollen viel. Klaarblijkelijk heeft de man de eeuwige jeugd gevonden, want hij haalde zijn hoge noten moeiteloos. De levensechte ninjaversie van Eddie was de eerste van de vele transformaties die we te zien zouden krijgen. Door telkens met polyvalente podiumelementen te werken, werd kosten noch moeite gespaard om van The Legacy of the Beast World Tour een sensationele bedoeling te maken. Toen we even met onze ogen knipperden, waren de Oosterse gebouwen plots een fonkelend spiegelpaleis.

Brexit of niet, volgens de Britse metalsterren zijn we ongeacht leeftijd, kleur of afkomst allemaal hetzelfde, zolang we maar fan zijn van Iron Maiden. Het meeslepende “Bloodbrothers” zorgde voor een eerste collectieve zangstonde die de volledige wei in rep en roer zette. Los van de broederlijke liefde heeft Iron Maiden echter ook een groot hart voor mythologieën en literatuur. Tijdens “Sign of the Cross” liep Bruce Dickinson van hot naar her met een lichtgevend kruis om ter plekke de duivel te verdrijven. Doordat de zon nog redelijk fel scheen, viel het wel op hoe ‘vintage’ de podiumbekleding was. Alle elementen waren quasi opblaasbaar en de truc van de gordijnen hadden we na drie keer ook wel gezien. Zoals het gezegde luidt, komt hoogmoed voor de val, maar zonder enige vorm van pretentie zorgde “Flight of Icarus” voor een eerste hoogtepunt. De temperaturen schoten verder de hoogte in toen Bruce met zijn vlammenwerper begon te schieten.

Alsof de weergoden ermee gemoeid waren, begon het plotseling erg te schemeren op de tonen van “Fear of the Dark”. Achter een zilver, Venetiaans vogelmasker jutte Bruce de menigte nog feller op. De track bestaat inmiddels ook al 30 jaar, maar weet telkens opnieuw nieuwe generaties fans te bekoren. Letterlijk iedereen zong mee uit volle borst, althans op de voorste rijen. Iron Maiden had ons zodanig mee in zijn rijke geschiedenis, dat we vergaten dat er nog duizenden metalheads achter ons stonden. Een rimpel meer of minder maakte verder het verschil duidelijk niet. Naast Bruce hoefde ook Steve Harris zichzelf niet in te houden om de show tot een goed einde te brengen. Tijdens de cultklassieker “Hallowed Be Thy Name” zagen we hem al hevig bassend de lyrics meezingen .

Vervolgens barste de hel gans open toen “The Number of the Beast” werd aangekondigd door de wereldberoemde stem van Barry Clayton. De diepe kreet die de klassieker zo typeert, was voor Bruce wederom geen enkel probleem. Op 63-jarige leeftijd lijkt de frontman alleen maar meer en meer energie te halen uit de liveshows. Links en rechts op het podium stonden er overal vuurkorven geïnstalleerd die plots aanschoten met levensgrote vlammen. De indringende geur van zwavelzuur bleef uit, maar in de hoedanigheid van satan zelve kwam Eddie nogmaals tevoorschijn op het podium. Het beest was ontwaakt maar ontblootte zijn tanden niet. Zoals bij grote metalacts vaker het geval is, wordt er tijdens een tournee weinig gemorreld aan de setlist. Iron Maiden betichten van routinewerk zou een grove leugen zijn. Wegens de enorme productie is het immers ongewenst om lustig te experimenteren. Niettegenstaande was elke pose hard ingestudeerd, waardoor de spontaniteit soms wat ver zoek was. De fans lieten dat niet aan hun hart komen en genoten met volle teugen van de bandhymne “Iron Maiden”.

De eerste bisronde werd ingezet met “The Trooper”. Zowel Bruce als Eddie waren, zoals de etiquette het voorschrijft, uitgedost in een Brits kolonistenkostuum. In plaats van dat Dickinson met de Union Jack wapperde alsof z’n leven ervan af hing, deed ie het nu met onze tricolore. Dat extraatje deed op een positieve manier de wenkbrauwen fronsen, want de liefde tussen België, of in het bijzonder Graspop, en Iron Maiden is enorm groot. Vooraan ontstonden er ook wat kleine moshpits en werd er hevig gestagedived op de galopperende gitaarpartijen van Adrian Smith, Dave Murray en Janick Gers. Ook zij verdienen een pluim op hun hoed. Geen enkele solo of slagritme werd fout gespeeld, wat maakte dat zowel de klassiekers als de parels feilloos mochten schitteren. Drummer Nicko McBrain was zoals de vanouds de rots in de branding, die met zijn lijvig drumstel de heftigste tikken mocht uitdelen.

Nog eentje om het af te leren, moeten ze achter de schermen gedacht hebben. Wanneer het merendeel van de bezoekers dacht dat “Run to the Hills” de epische afsluiter was, zagen we op beide schermen een historisch beeldfragment van WOII. Winston Churchill zijn iconische oorlogsspeech aan Nazi-Duitsland was de premisse van “Aces High”. De Spitfire-replica die bij de eerste Legacy of the Beast World Tour in 2018 het startsignaal gaf, mocht nogmaals van stal. Hoe langer de track raasde, des te sneller ging de propeller van het toestel draaien en draaien. Van een explosie was er evenwel geen sprake. Bruce is zowel op als naast het podium een volleerd piloot, die weet hoe hij een bestuurdersknuppel moet bedienen. Voor zijn eerste festivaldag kon Graspop zich geen betere afsluiter wensen. Na dik 45 jaar op de planken en miljoenen platen te verkopen, wist Iron Maiden nog steeds oprechte emoties uit te lokken bij zijn publiek.

Maandag 27 juni speelt Iron Maiden in de Gelredome te Arnhem.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Senjutsu
Stratego
The Writing on the Wall
Revelations
Blood Brothers
Sign of the Cross
Flight of Icarus
Fear of the Dark
Hallowed Be Thy Name
The Number of the Beast
Iron Maiden

The Trooper
The Clansman
Run to the Hills

Aces High