© CPU – Toon Miermans
De tiende en laatste dag van de Lokerse Feesten startte voor sommigen wel érg vroeg. Louis Tomlinson, ex-lid van het befaamde One Direction, zou het hoofdpodium later op de avond bestijgen en enkele fans overnachtten dan ook aan de poorten van het Lokerse festivalterrein om als eerste het beste plekje uit te kunnen kiezen. Hoewel hij dus voor de opwinding van de dag zou gaan zorgen, pakte Lokeren daarnaast uit met nog enkele fijne, gevarieerde en vooral ondergewaardeerde artiesten die van de laatste dag een absoluut festijn zouden maken.
MEAU
© CPU – Toon Miermans
Nederlandse indiepoprevelatie MEAU mocht de laatste dag feest in Lokeren op gang trekken. Slechts een dik half jaar geleden deed ze het Nederlandse taalgebied als een blok voor haar en haar kwetsbare muziek vallen met de monsterhit “Dat heb jij gedaan” en nu al wordt ze op menig festivalterrein verwelkomd door een laaiend enthousiast publiek, zo ook in Lokeren. Onder luid gejuich werd ze ontvangen. Al bij de eerste tonen van haar set gingen de armen de lucht in om mee te zwaaien op de dromerige melodieën die haar liedjes typeren. Hoewel het Lokerse festivalterrein niet min is, slaagde MEAU erin een intieme sfeer op te wekken.
Haar pure liedjes over herkenbare onderwerpen als liefde, persoonlijke ontwikkeling en eenzaamheid vormden dan ook een erg breekbare set. Haar warme stem en simpele opvoering zorgden ervoor dat die ontzettend oprecht overkwam. Het mocht dan wel 34 graden zijn, af en toe bezorgde ze ons kippenvel. Voornamelijk wanneer ze zelf de akoestische gitaar in handen nam, zoals tijdens het onuitgebrachte nummer “Onbereikbaar”. Tegelijkertijd ontbrak het MEAU’s passage aan de Lokerse Grote Kaai zeker niet aan pit. Bij momenten dreef ze het tempo op en werd er zelfs uitbundig gedanst. Zo werd er tijdens “Relativeren” een bescheiden feestje gebouwd. Afsluiten deed ze uiteraard met “Dat heb jij gedaan”, het nummer waar iedereen op had gewacht. De woorden werden luidkeels en met veel gevoel meegebruld en bleven nog even nazinderen op het festivalterrein.
Op 21 augustus staat MEAU nog op Pukkelpop. In het najaar gaat ze op clubtour, waarbij ze passeert in verschillende Nederlandse en Belgische concertzalen. De volledige agenda vind je hier.
Saint Motel
© CPU – Toon Miermans
Ondertussen begon de zon al stilaan onder te gaan, maar dat zou je dankzij Saint Motel zo vergeten. De Amerikaanse band mocht het podium na MEAU betreden en vulde de Lokerse parking met zijn vrolijke feelgood muziek waarop stilstaan onmogelijk is. Door die zomerse deuntjes, maar evengoed door de vriendelijke uitnodiging van charmante en opgewekte frontman AJ Jackson, kwam het publiek al vanaf het begin in beweging. Bij momenten viel het echter wel op dat het overgrote deel van de toeschouwers eigenlijk al wachtte op tieneridool Louis Tomlinson. Wanneer Jackson gretig de microfoon aan het publiek vooraan doorgaf, kon er bijvoorbeeld nauwelijks meegezongen met “Cold Cold Man”, een van de bekendere nummers van de groep.
Toch hoefde dit geen domper op de feestvreugde te betekenen. Saint Motel maakte er gewoon een nog groter feestje van en die energie sloeg duidelijk over op de Lokerse festivalgangers. Die begonnen steeds uitbundiger te dansen op het samenspel van gitaren, drums, synths en blazers, dat soms zelfs orkestraal klonk. En wanneer AJ Jackson het publiek vroeg uit volle borst ‘Move!’ te schreeuwen tijdens het gelijknamige nummer, werd die vraag uit volle borst beantwoord. Terwijl de lucht prachtig roze kleurde, werd het feestje zo op de laatste dag van de Lokerse Feesten al in de vroege avond op gang getrokken.
The Snuts
The Snuts heeft al een aantal festivalanthems op zijn naam staan en dus werd het hoog tijd dat we de band eens op een Belgisch festival zouden kunnen bewonderen. De vier Schotten begonnen nog ietwat rustig met “All Your Friends” en wat later volgde ook het mooie “Somebody Loves You”. Bij dat laatste nummer vroeg zanger Jack Cochrane om de lieve mensen waarmee je naar Lokeren was afgezakt eens goed vast te pakken, waardoor een liefdevol gevoel zich meester maakte over de Grote Kaai. Daarna ging het er echter harder aan toe. Met drieluik “Elephants”, “Zuckerpunch” en “Burn The Empire” ontpopten de vier Schotten van de The Snuts zich tot ware rockgoden. Vooral dat laatste nummer deed het terrein daveren onder de stampende voeten van de toeschouwers. Terwijl de strakke gitaren weergalmden, waagde het publiek zich zelfs aan een broeiende moshpit. Op die manier maakte The Snuts zijn veelbelovende festivalreputatie waar met een gevarieerde, opbouwende set.
Op 7 oktober komt het tweede album Burn The Empire van The Snuts uit. Bovendien kan je hun ongelofelijke energie op 13 september nog eens beleven in Kavka Oudaan.
Louis Tomlinson
© CPU – Toon Miermans
Dan brak voor zo goed als de hele wei, of nu ja parking, eindelijk het ‘moment suprême’ aan. Hoewel Louis Tomlinson in april nog maar in de Lotto Arena stond, kon hij vier maanden later alweer rekenen op zijn trouwe aanbidders die klaarblijkelijk niet genoeg van hem kunnen krijgen. Overal waar we keken, zagen we trotse fans met een T-shirt van het voormalige One Direction-lid. Sommigen van hen spendeerden de nacht zelfs in hun slaapzak aan de oevers van de Durme om toch maar het beste plekje aan het hoofdpodium te kunnen bemachtigen. Bovendien lokte Tomlinsons doortocht in Lokeren zelfs internationale fans uit onder meer Spanje en zelfs Chili. Maar was die heisa rond het tieneridool het nu allemaal waard?
Onder oorverdovend gejuich en geschreeuw wandelde Louis Tomlinson het podium een kwartiertje te laat op. Daar maalde het popelende publiek duidelijk niet meer om vanaf de eerste noten van “We Made It” werden ingezet, en de toeschouwers de zanger zelfs bijna overstemden. Meteen daarna volgde “Drag Me Down”, een nummer dat dateert uit Tomlinsons tijd bij One Direction. Zijn set bleek een mengeling te worden van zulke meezingers en eigen singles, waar de massa hem enorm dankbaar om was. Omgekeerd betuigde ook hijzelf zijn dank meermaals aan zijn trouwe volgers. Zo wilde hij hen bijvoorbeeld op het hart drukken hoezeer hij de massale verering apprecieerde, aangezien dit niet eens zijn eigen concert maar slechts een verkorte set op een festival was. Bijgevolg leek het wel een romantisch onderonsje tussen Louis en zijn fans die elkaar de liefde verklaarden.
Zijn kwetsbare kant kwam ook naar voren in zijn muziek, onder meer tijdens het gevoelige “Fearless” of het al iets vitalere “Always You”. Op die manier creëerde Tomlinson een gevarieerd optreden. De ene keer ging hij uitbundiger tekeer en dan weer bracht hij een ingetogenere ballade. Hoe dan ook, de fans waren niet meer te bedaren en naarmate het concert vorderde, begonnen ze hartstochtelijker mee te dansen. Dat resulteerde op het einde in een verbindende polonaise en zelfs een liefdevolle moshpit tijdens het lied “Through the Dark”. Louis Tomlinson zelf moest niet veel doen om de sfeer erin te houden en hoewel hij zeker een degelijk optreden neerzette, waren het vooral de fanatieke toeschouwers die de show stalen.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist Louis Tomlinson:
We Made It
Drag Me Down (One Direction-nummer)
Don’t Let It Break Your Heart
Always You
7 (Catfish and the Bottlemen-cover)
Fearless
Only the Brave
Habit
Copy of a Copy of a Copy
Defenceless
Little Black Dress (One Direction-nummer)
Walls
Through the Dark (One Direction-nummer)
Kill My Mind
