Parkway Drive @ Vorst Nationaal: Collectieve dankbaarheid

Het was even bang afwachten voor de fans van Parkway Drive. Eerder dit jaar werd hun Amerikaanse tour namelijk geannuleerd omdat de heren nood hadden aan tijd en ruimte om te reflecteren. Gelukkig zijn de Australiërs hier sterker uitgekomen en rolden ze al snel weer in hun routine. Zo werd vorige week vrijdag nieuwste album Darker Still uitgebracht. Een mengeling van stadionvullende metalcore en vernieuwende heavy metal die wij zeker kunnen smaken. Lang moesten we niet wachten om dit nieuwe werk live te horen. De driemaal uitgestelde Viva the Underdogs tour werd omgedoopt tot de Darker Still tour. Samen met de twee energiebommen Lorna Shore en While She Sleeps stonden er drie veelbelovende bands op de planning.

De opener van de avond was de online sensatie Lorna Shore. De deathcoregroep vond tijdens de pandemie nieuwe zanger Will Ramos, die in 2021 even het gespreksonderwerp was in de online metalwereld. Dit dankzij zijn absurd brute vocals en het gigantisch bereik. Het was dan ook de taak om het ijs in de al relatief volle zaal te breken. Dit gebeurde met een grote voorhamer, want al vanaf de eerste single “To the Hellfire” beukten de Amerikanen er stevig op los. De demonische stem van zanger Ramos had een betoverend effect op iedereen, ondanks deze wat te diep in de mix verwerkt zaten.

Bij “Sun//Eater” viel de rem op een groot deel van het publiek weg en ontstonden de eerste moshpits. Als we toch een groeipunt moeten meegeven aan de band, is het dat ze het allemaal wat minder statisch mogen brengen. Buiten de zanger hadden de andere muzikanten weinig dynamiek en speelsheid op het podium. Bij de laatste single “Cursed To Die” werd alles er nog eens uitgeperst en kon de zaal meer dan voldaan verder naar While She Sleeps.

Bekomen van Lorna Shore waren we nog niet, maar daar had While She Sleeps weinig boodschap aan. De Britten zijn al jaren een vaste waarde in het metalcorelandschap en groeiden sinds 2006 met iedere nieuwe plaat die ze uitbrachten. Het is al de derde show die de heren dit jaar spelen in België, maar aan intensiteit was er nog altijd geen gebrek. “SLEEPS SOCIETY” gaf het startschot en zette de energiebom in brand. Ook in het publiek ontplofte er duidelijk iets, mede dankzij het charisma en talent van de band. Gitarist Sean sloofde zich gedurende het gehele concert uit, met als hoogtepunt zijn orgasmegevende solo tijdens “YOU ARE ALL YOU NEED”. Ook bassist Aaren wilde er het beste van maken en benutte het gehele podium gedurende hun set.

De aanstekelijke energie van de heren zorgde ervoor dat “THE GUILTY PARTY” en “I’VE SEEN IT ALL” collectieve meezing- en springmomenten waren. Zanger Loz had er duidelijk ook nog altijd zin in. Tijdens het brutale nummer “EYE TO EYE” werd een oerdegelijke circlepit ingezet en bewees de Brit dat, ondanks zijn stemoperaties en intens tourschema, ook de diepe screams geen probleem zijn. Tijdens de intussen nostalgische singles “You Are We” en “Silence Speaks” werd er luidkeels meegebruld en op vraag van de zanger het crowdsurfrecord van de avond gezet. Het laatste grote neerzit- en springmoment tijdens “SYSTEMATIC” bewees de dankbaarheid van het publiek voor de band en zorgde voor de ideale aanzet naar Parkway Drive.

Toen was het de beurt aan de Australiërs om de intussen overvolle zaal te overtuigen. Op dramatische wijze kwamen de heren uit de projectie van een kloof gewandeld tussen de fakkels. Gloednieuwe single “Glitch” wist het overenthousiaste publiek onmiddellijk te overtuigen, wat duidelijk naar de zin was van zanger Winston. “Prey” volgde en is intussen een vaste waarde in de setlist van Parkway Drive. Aan variatie geen gebrek, want deze nieuwere singles werden afgewisseld door nostalgische hits zoals “Carrion”.

Iets later in het optreden werd er even wat ademruimte aan het publiek gegeven met “Cemetery Bloom”. Dit zorgde ervoor dat de goesting enkel heviger werd, want dankzij “The Void” veranderde Vorst in een oorlogsgebied. Het werd meer dan duidelijk dat de Australiërs grootser dan ooit klinken en klaar zijn om de grote metalfestivals te headlinen. In de zaal had het enthousiasme zijn hoogtepunt nog niet bereikt, want na een ongevraagd neerzit- en springmoment tijdens “The Greatest Fear” werden er spontaan heel wat lichtjes in de lucht gestoken voor het nieuwe nummer “Darker Still”. Deze werd aangrijpend ingezet door drummer Ben en vergezeld van vier strijkers. Gitarist Jeff kreeg gedurende het einde van dit nummer ook zijn meer dan verdiend moment in de spotlight. Naar onze mening is hij een van de meest onderschatte en stijlvolle gitaristen in de metalwereld.

“Crushed” bleef een van de publieksfavorieten en deed het kwik in de zaal door alle pyro nieuwe hoogtes bereiken. Dat vuur was eigenlijk een soort van hellevuur dat een rode draad vormde doorheen de avond. Wij zijn alvast blij dat we de rekening voor de energie van Vorst niet moeten betalen, want met het aantal vlammen te zien, kon die wel eens torenhoog zijn. De afsluiter van de avond “Wild Eyes” werd nog voor de heren begonnen luidkeels meegezongen door het publiek. De gehele band kwam daarna ook even naar voor en zag er oprecht ontroerd uit door de dankbaarheid die de zaal toonde.

Vorst Nationaal was even de thuis van drie kleppers uit het moderne metallandschap. Zowel de bands als het publiek hadden als doel er een onvergetelijke energieke avond van te maken met als resultaat een collectieve dankbaarheid tussen de beide. Wie deze avond heeft moeten missen kan op 23 september nog terecht in de Nederlandse zaal AFAS Live te Amsterdam.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Glitch
Prey
Carrion
Vice Grip
Dedicated
Ground Zero
Cemetery Bloom
The Void
Karma
The Greatest Fear
Shadow Boxing
Darker Still
Bottom Feeder

Crushed
Wild Eyes