Amon Amarth + Machine Head @ Vorst Nationaal: Broederlijke tweekamp

Amon Amarth en Machine Head zijn samen even lang bezig als Judas Priest. Dat de metalgemeenschap zijn helden eeuwenlang blijft koesteren, is oud nieuws. Feit is wel dat daardoor veel vernieuwende of beloftevolle bands lang achter de coulissen mogen staan trappelen om de fakkel over te nemen. Graspop Metal Meeting zijn aankondiging van Mötley Crüe en Def Leppard zorgde voor verhitte online discussies. De waarheid ligt wellicht in het midden, maar zowel Amon Amarth als Machine Head zitten op een punt dat hun definitieve doorbraak ver achter zich ligt. Beide acts speelden in het verleden al eens apart in Vorst Nationaal en bewezen toen dat de laatste sprong richter headliner niet meer veraf kan zijn. In plaats van het ‘An evening with’-concept of binnen een ander commercieel hersenspinsel, touren ze nu gewoon lekker samen. Amon Amarth doet dit ter promotie van The Great Heathen Army en Machine Head van Of Kingdom and Crown. Met The Hallo Effect als support werd de Belgische stop van de Vikings and Lionhearts Tour er eentje die ons uithoudingsvermogen testte.

We schrijven het jaar 1992 wanneer de bandleden van The Halo Effect elkaar voor het eerst ontmoetten in Gotenburg, toen nog een doodgewone Zweedse havenstad. Tijdens die periode zwierf extreme metal voornamelijk de wereld rond door (amateuristische) fanzines, cassettes en mailorders. Dertig jaar later is Gotenberg vernoemd naar een specifieke sound en is melodieuze deathmetal een business als een ander: kwaliteit boven kwantiteit. Het aanzien van The Halo Effect zijn levensgrote backdrop bewees dat hier geen beginnelingen zouden spelen. Vijf minuten voor aanvang begonnen de bandleden al aan hun opdracht om de vroege vogels klaar te stomen voor de twee hoofdacts. Frontman Mikael Stanne greep die taak met beide handen. Met zijn sympathieke praatjes over je onbegrepen voelen (“Feel What I Believe“) en de grenzeloze liefde voor metal, was de set een kleine greep uit het debuut Days Of The Lost. Dat album verscheen afgelopen zomer, maar is in zijn geheel een waterdichte kopie van de ‘Gothenburg Sound’. De handen gingen vlot op elkaar, maar of The Halo Effect hier had gestaan zonder het roemrijke verleden van enkele leden bij In Flames en Dark Tranquility, was koffiedik kijken.

Na de doortocht van The Halo Effect was de zaal lekker opgewarmd voor de tweede ronde. Amon Amarth is geliefd bij metalliefhebbers van quasi elk subgenre, waardoor de groep dikwijls vergeleken wordt met Iron Maiden. De Vikings deden die vergelijking alle eer aan door “Run To The Hills” te gebruiken als intro. Volgens setlist.fm moet het van 1992 geleden zijn dat die klassieker nog eens uit de PA van Vorst Nationaal schalde. Amon Amarth kwam echter niet om melig te doen. De hit “Guardians Of Asgaard” bonkte de 540 poorten van Walhalla direct open. De twee reusachtige vikingpoppen stonden er elk aan hun kant roerloos bij te kijken. Naast deze attributen hield niemand rekening met de gasfactuur. De ene metershoge steekvlam volgde na de andere. De eerste rijen hun wenkbrauwen en wimpers raakten net niet verschroeid.

Tijdens “Deceiver of the Gods” schoot de gedachte ons te binnen dat we Amon Amarth voor het eerst en laatst zagen in een overvolle Ancienne Belgique. Jeugdig enthousiast dat we destijds waren, zagen we in Vorst een wereldgroep die zijn universum volledig tot leven liet komen. De vikingod van chaos en leugens ofte Loki ging het duel aan met band en publiek, maar raakte overweldigd door diens standvastigheid. Johan Hegg was de vikingleider die door talloze daden van moed, de drakkar recht door zee hield. Dat de publieksinteractie gekende taferelen waren, deerde niemand. De Belgische afgezanten van “The Great Heathen Army” trotseerden regen en wind om op Hegg zijn commando gezamenlijk te roeien. Zo werd “Put Your Back Into the Oar” instant een liveklassieker, als ze dat al niet was. Nadien vormden bier en bloed de twee ingrediënten van een heidens gevechtsritueel. “The Way of Vikings” is niet voor doetjes. Uiteindelijk bleef de show kindvriendelijk en was dit ook een beetje Playmobil voor volwassenen.

‘Never change a winning team’. Voor zijn podiumindeling had de Zweedse metalgroep goed gekeken naar Bruce Dickinson en co. De truc van de opblaasbare elementen en wisselende backdrops werkte ook goed bij Amon Amarth. Op het einde van de set kwam zeemonster Nessie poolshoogte nemen om met zijn staart tussen de benen weer weg te druipen. Door de melodieuze compartimenten spreekt Amon Amarth zijn softe deathmetal een beetje voor zich. Voor buitenstaanders blijft de muziek één pot nat, maar de heidense popcultuurreferenties maakten de show amusant. Hegg zijn adje voor de sfeer op “Raise Your Horns” zorgde ervoor dat iedereen plots vloeiend Zweeds sprak. Het promillegehalte in ieders vikingbloed kwam nagenoeg niet in de buurt van de zaaltemperatuur. De laatste resten vuurwerk en knalbommen werden zorgvuldig bewaard voor “Twilight of the Thunder God“. Met de hamer van Thor in zijn linkerhand doorkliefde Hegg Vorst in twee. De troonzalen van Walhalla en Helheim’s krochten waren een millimeter van elkaar verwijderd. ‘Skoll, proost, santé!’, op het vrije leven en heavy metal.

Terwijl Amon Amarth alle registers open trok, hield Machine Head zijn productie erg sober. Robb Flynn is dezer dagen een podcasthost, maar op het podium blijft hij een man van weinig woorden. Door de vele bezetswisselingen en hautain gedrag van de voorbije jaren, konden we ons evenwel niet van de gedachte ontdoen dat Machine Head de Megadeth van zijn generatie is. Gelukkig kan de zwartharige leeuw wel een goed potje brullen. Zijn oldschool-aanpak werd ten zeerste geapprecieerd. De thrashy metalcore deed werkelijk de jaren ’90 opdoemen. Het vikingvuur van een halfuur geleden veranderde in een menselijke vuurstorm van circlepits en stagedivers. Nieuwkomer “BECØME THE FIRESTØRM” triggerde velen om nog eens loos te gaan. Beide acts vonden duidelijk hun publiek. Vooraan waren de Amon Amarth-shirts veranderd naar die van Machine Head. Zo kreeg iedereen waar voor zijn geld, maar ook de Amerikanen wisten hoe ze met vuur moesten spelen. Het verschroeiende “I Am Hell (Sonata in C#)” werd voorzien van een traag en wederom metershoog haardvuur. Het album Locust is inmiddels tien jaar oud, maar de titeltrack werd luidkeels meegeschreeuwd.

Of het nu 1997 of 1999 was, Machine Head is niet roestig blijven hangen in de tijd. De breakdowns van “From This Day” bleven retestrak en door de hedendaagse nu-metalrevival was het vermakelijk om te horen wie het genre deels uitvond. Wanneer Flynn ons aanmaande om te springen en tegelijk met zijn arm pompte, voelde we eveneens een underground hiphopvibe. Machine Head staat niet op de soundtrack van de B-film Judgement Night, maar als daar een sequel op moest komen, mag het zich kandidaat stellen. Desalniettemin heeft ook Machine Head zijn inspiratiebronnen en helden. Naast het eindeloos roepen om circlepits hoorden we regelmatig Dimebag. Met de nakende Pantera-reünie bestaat er geen meer twijfel over dat de groovemetallegende een unicum is in het genre. Slayer zei in 2019 voorgoed vaarwel aan zijn publiek. Ook de duivelse riffs van Kerry King staan als een paal boven water. De “South of Heaven“-cover was misschien overbodig. Ze paste wel in de grimmige sfeer die Machine Head naar zich toe trok. Tot slot blijven toch “Davidian” en “Halo” de songs die Machine Head onsterfelijk maakten. Spektakelgewijs zou Amon Amarth een betere afsluiter geweest zijn. Na een volle buik aan brokken show was Machine echter het geflambeerde dessert dat onze spijsvertering bevorderde.

De Vikings and Lionhearts Tour is bijna op zijn einde. We wachten vol spanning af of deze ook de Europese zomerfestivals aandoet. Op papier lijkt daar geen twijfel over te bestaan. De vraag is alleen of Alcatraz, Graspop Metal Meeting of Lokerse Feesten de twee sterktehouders van het genre weet te strikken. Deze package heeft het luxeprobleem dat ze past op ieder metalpodium.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist Amon Amarth:

Guardians of Asgaard
Raven’s Flight
Deceiver of the Gods
The Pursuit of Vikings
The Great Heathen Army
Heidrun
Destroyer of the Universe
Put Your Back Into the Oar
Cry of the Black Birds
The Way of Vikings
First Kill
Shield Wall
Raise Your Horns

Twilight of the Thunder God

Setlist Machine Head:

BECØME THE FIRESTØRM
Imperium
Ten Ton Hammer
I Am Hell (Sonata in C#)
Blood for Blood
Locust
Now We Die
From This Day
Davidian
South of Heaven (Slayer-cover)

Halo