Amenra @ Wilde Westen (De Kreun): In den beginne was er niets

Een kleine week voor de donkerste dag van het jaar (21/12) hangt er al een donderwolk boven Kortrijk. De zonen van de ‘Groeningestad’ keren voor twee avonden terug naar hun geboortestreek. Amenra heeft de laatste jaren een internationale cultfollowing kunnen opbouwen die in België zijn gelijke niet kent. In de Facebookgroep Church of Ra – Fellowship Worldwide delen de fans liefde en licht in hun aardse bestaan. De postmetalband ziet het Belgische publiek echter nooit over het hoofd. Met De Doorn doorbrak ze vorig jaar de sleur, waardoor de shows blijven aanvoelen als een schimmenspel tegen de verschrikking van de dood. Het Nederlandstalige album werd onder meer gepromoot in OLT Rivierenhof, Koninklijk Circus en De Handelsbeurs. Het zou op den duur saai worden om Colin en zijn broeders te blijven bedelven onder superlatieven. Feit is dat Amenra altijd voldoende tijd tussen zijn shows houdt en strategisch nadenkt over de speelplekken. Het Kortrijkse welkomstcomité stond vroeg klaar om ze voor een twee keer te begroeten.

Het voorprogramma voor beide avonden was Predatory Void. Gitarist Lennart Bossu hulde zich na het einde van Oathbreaker een tijd stilzwijgend. Het leek erop dat Amenra zijn hoofdbezigheid was. Begin september verscheen er prompt een bandfoto met hem, Thijs De Cloedt (Cobra The Impaler), Tim De Gieter (Amenra/Doodseskader), Lina R. en Vincent Verstrepen (Carnation). Predatory Void was geboren en maakte zijn livedebuut op het Nijmeegse indoorfestival Soulcrusher. Het lange wachten op een Belgische passage werd het meer dan waard. Door Lina’s impressionante verschijning is de vergelijking met Oathbreaker vlug gemaakt. Niettemin neigt Predatory Void meer naar metal dan hardcore. Tegen alle verwachtingen deed Lina’s rauwe vocalen de songs hevig klinken. Bassist Tim De Gieters ondersteunende zanglijnen waren dan ook van een roofzuchtige aard. Voor nog maar een derde liveshow oogde de groep over het algemeen zeer relaxed. De Kreun zat ook nog niet afgeladen vol, waardoor er voldoende ruimte was om rustig kennis te maken met dit gloednieuwe project.

Het debuutalbum van Predatory Void wordt verwacht in mei 2023. Volgende zomer speelt ze op Alcatraz Open Air. Het Kortrijkse metalfestival gaat door van 11 t.e.m. 13 augustus. De dagindeling wordt later bekendgemaakt.

Voor wie Amenra reeds meerdere keren gezien heeft, kent zijn showregie nog weinig verrassingen. Eens de bejubelde tripod op de achterkant van de zaal werd geprojecteerd, werd het muisstil. De apostelen des doods betraden één voor één de bühne om de opeengepakte fans’ arme zielen te doorklieven. De openingsriff van “Aorte Ritual” zorgde voor een lugubere sfeer en ook Colins dresscode deed ons tweemaal met de ogen knipperen. Zijn zwarte gewaad en kort geknipte haren waren ingewisseld voor een maagdelijk wit t-shirt en een voller kapsel. Het moet van de beginjaren geleden zijn dat hij zich deze hardcorelook aanmat. Hoe het ook zij bleef de fysieke aanwezigheid van de frontman een beklijvend spektakel op zich. De zelfverminking bleef weliswaar uit, maar zijn geschreeuw en bijpassende buigingen bereikten onze diepste vezels. Enig minpunt was dat tijdens “De Evenmens” zijn tussenstukken geen weg vonden door de geluidsmuur. Dat was gelukkig later niet het geval bij “Het Gloren”. De god van vlees en bloed mocht zich echter gelukkig prijzen met zo’n solide band langs zich.

Elk bandlid kende namelijk zijn positie en hield daar trouw de wacht. Telkens wanneer gitarist Mathieu Vandekerckhove achterom keek naar drummer Bjorn Leborn, was dat een signaal om zijn zwaarste riffs op ons af te vuren. Het oudje “.Am Kreuz.” sloeg ons daarbij met verstomming, maar bracht ons even snel terug naar de realiteit. De epileptische lichtshow maakte het immers onmogelijk om bij weg te soezen. Tijdens een Amenra-show is waakzaamheid zoals vanouds geboden. De integere houding van de band sprong ook over naar het publiek. Het geklap bij het einde van ieder nummer bleef beperkt tot een minimum, waardoor de vaart er niet uitging. De algemene climax werd uiteindelijk bereikt bij “A Solitary Reign”, dat inmiddels de status van een klassieker heeft. Colins zalvende zanglijnen werden brutaal aangevuld door De Gieters deprimerend gekrijs. We hoefden echter maar even onze ogen te sluiten en hulp was onderweg.

Desondanks dat “A Solitary Reign” een perfect slotakkoord leek te zijn, volgde “.Silver Needle. Golden Nail.” De schimmige kerkergeluiden en Lebons tribale drumroffels deden de moed niet in onze schoenen zakken. Dit was Amenra op het scherpst van de snee. Toen Colin zijn arm omhoog stak en van zijn hand een kraaienpoot maakte, was de puzzel compleet. Het vijfkoppige monster doet nooit aan bisnummers en bleef honkvast aan die beslissing. De laatste noot zette de puntjes op de i van een meer dan geslaagde thuisshow. In plaats van nostalgisch te doen, bleef Amenra naarstig vooruitkijken. We hebben totaal geen idee welke hoofdstukken de postmetaltitanen nog voor ons en zijn aanhangers in petto heeft. Het staat alleszins vast dat we ze blindelings volgen. De doornen die onderweg onze zij doorprikken, halen we er zelf wel uit.

Dit voorjaar is Amenra met Igorrr coheadliner van de ‘Distortion Tour’. De andere zwaargewichten van deze package zijn Der Weg Einer Freiheit en Hangman’s Chair. De tour houdt halt in de 013 (09/03) en Vorst Nationaal (10/03). Amenra doet volgend jaar ook terug de festivals aan. Zaterdag 13 mei headlinet ze Durbuy Rock Festival. De meest atypische setting wordt wellicht Rock Werchter, al staat ze daar op zondag 2 juli geprogrammeerd tussen Puscifer en Queens of the Stone Age. Arctic Monkeys sluit het vierdaags festival af.

Setlist:

Aorte
Razoreater
De Evenmens
Plus près de toi
.Terziele.Tottedood.
.Am Kreuz.
Het Gloren
A Solitary Reign
.Silver Needle. Golden Nail.