Met een tweede single “Wicked Place” doen de thrashmetalveteranen van Overkill onze aandacht opnieuw richten op hun nakende langspeler Scorched, maar liefst het twintigste studio album dat ze voor hun rekening nemen. In tegenstelling tot de vorige single “The Surgeon”, waarvan het tempo meteen de hoogte inschiet, opteert Overkill hier voor het klassieke recept van mid-tempo thrash. Deze aanpak leverde de band reeds in de jaren tachtig en negentig enkele hits op.
De single vangt aan met een drumpatroon dat naar een versnelde versie van de cultklassieker “Am I Evil” neigt, terwijl de gitaren in de achtergrond alvast een voorsmaakje bieden van het refrein. Deze korte intro ruimt al gauw het veld voor de mainriff die bijzonder groovy en catchy is. ‘Good book, handgun, cigarettes / Light me up, I’ll smoke my fill’, schreeuwt Bobby ‘Blitz’ Ellsworth erbovenop, frontman en vocalist van het eerste uur. Inderdaad, zijn kapot gerookte stel zangpijpen kunnen we helemaal niet zoetgevooisd noemen, maar hij klinkt voor zijn leeftijd nog altijd buitengewoon bitsig. In combinatie met het gitaarwerk zorgt Blitz voor een regelrechte oorwurm als refrein. Tot dusver heeft “Wicked Place” eerder weg van een simplistisch popdeuntje onder een metalen vernislaagje, dan een echte thrashknaller. Gelukkigerwijs brengt een door dubbele basdrum aangedreven, episch klinkende brug daar verandering in (omstreeks twee en een halve minuut). Een drieluik aan gitaarsolo’s, die oplopen naargelang intensiteit en techniciteit, brengt verder leven in de brouwerij. Tot slot wordt nogmaals kort het refrein herhaald, dat geleidelijk aan overgaat in een cello, een instrument dat ook door andere bands in het genre werd gebruikt. Net zoals het vorige album The Wings of War lijkt D.D. Verni’s basgitaar eerder wat begraven in de mix, wat ongebruikelijk is bij Overkill.
Hoewel “Wicked Place” een aangename toevoeging is aan het oeuvre van Overkill, brengt het nummer geen zoden aan de dijk. Met Ironbound vond de band in 2010 een nieuwe, succesvolle klank die zowel modern klinkt als appelleert aan het oude materiaal. Voor heel wat thrashmetalbands die een gelijkaardige comeback klaarspeelden, bleek het knap lastig om van deze succesformule af te stappen, zoals bij Testament of Kreator het geval was. Op deze manier komen de achtereenvolgende releases van deze bands steeds meer in het vaarwater van de middelmatigheid terecht. Op basis van de twee singles lijkt helaas ook Overkill op hetzelfde elan voort te borduren. Desalniettemin kunnen Overkill- en thrashfanaten alvast uitkijken naar het optreden van de band in De Dreef op 25 april.
Facebook / Instagram / Website / Twitter
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
