Tom Grennan @ Trix: Rode handjes, stijve armen

Bijna was hij professioneel voetballer geworden en was er van een muzikale carrière helemaal geen sprake geweest. Tom Grennan speelde zelfs al bij de Londense voetbalclub Aston Villa, maar werd net op tijd ontdekt in een van de vele Londense pubs waar hij regelmatig speelde. Nadat hij een platencontract tekende, kwam de Engelse singer-songwriter voor het eerste echt aan de oppervlakte piepen als gastzanger op Chase & Status’ “All Goes Wrong” in 2016. Twee jaar later volgde zijn debuutalbum en een optreden op Rock Werchter, waarna de wereld hem echt leerde kennen door “Little Bit of Love“, “By Your Side” met Calvin Harris en recenter het commerciële dancehitje “Lionheart (Fearless)“. In aanloop naar zijn nieuwe album What Ifs & Maybes, dat in juni uitkomt, trekt hij op promotietour en zullen de uitgebrachte singles en misschien al wat nieuwe muziek vandaag in Trix de revue passeren.

Het Engelse trio Flawes mag de avond aftrappen. Voor de niet voorbereide bezoekers onder ons staat hun naam netjes aangeduid op de lightbox rechts, en voor zij die hem nog niet hadden zien staan zou de zanger het nog drie keer herhalen en zelfs spellen. De Engelsen brengen toegankelijke, simpele altpop mee met fijne toetsen van gitaar en synths, die zo nu en dan door zanger Josh Carruthers worden verzorgd. ‘Releaseday’ staat er op 9 juni in de drie heren hun agenda en dus krijgen we vandaag al enkele voorproefjes, waaruit we kunnen afleiden dat het nieuwe album iets meer elektronische invloeden zal inhouden. Al moeten we dat relativeren, want de geluiden die uit het keyboard komen, wijken niet heel hard af van een klassieke piano. Ook de gitarist, die niet verlegen is om eens de spotlight te pakken, en de drummer die als bijbaantje de publieksparticipatie erbij neemt, zijn fijn om naar te luisteren. Het blijft echter allemaal wel wat braafjes, waardoor het hoogtepuntje op zich laat wachten tot het einde van de set. “Don’t Blame Me” weet daar gelukkig uiteindelijk wel voor te zorgen: met een meezingduel tussen links en rechts – en voor ons hun meest overtuigende nummer – sluit Flawes zijn set af en kan het aftellen naar Tom Grennan beginnen.

Die rent, na een intromedley die niet zoveel spanning opbouwt als eigenlijk bedoeld, het podium op om “If Only” in te zetten. Gelijk veegt hij onze twijfel of hij live net zo goed zou zijn als op YouTube of Spotify van tafel. Grennan lijkt er zin in te hebben, want de eerste tien minuten vroeg hij ons al evenveel keer om de handen in de lucht te steken en zijn er al drie liedjes gepasseerd. De tempowisselingen zijn dan ook veelvuldig aanwezig en op die manier worden de songs vlotjes – en soms ook iets geforceerder – aan elkaar geplakt.

In de achtergrond zien we een gitarist, een bassist, een drummer, een toetsenist en twee backingvocalisten. Die ‘in de achtergrond’ mag je letterlijk nemen, want ze zijn ver naar achter geschoven om alle aandacht op de zanger te vestigen. De zangeressen horen we trouwens een eerste keer pas echt duidelijk zingen op “Here”, een nummer speciaal voor Grennans fans. ‘Als je erin gelooft, kan je het’, klinkt het clichématig. De performance die daarna volgt, is minder cliché, want de Brit weet wel degelijk wat emoties bij ons los te maken. Zeker in het begin, wanneer de gitaristen zich een ogenblikje terugtrekken, laat hij zijn mooie stem goed z’n werk doen.

Ook Grennan zelf krijgt het warm van het sneltempo waarin zijn nummers elkaar opvolgen, dus zet hij zijn kleurrijke blouse open om met zijn torso aan te tonen dat hij inderdaad ook voetballer had kunnen worden. Zeker niet alles wat hij speelde was gekend, maar dat voordeel heeft de zanger wel: de nummers waar je nog niet vertrouwd mee bent, kan je in 1-2-3 meezingen. Daarnaast zorgt een random “We Will Rock You”-intermezzo ter ere van Grennans favoriete zanger voor een ander herkenningspunt, al is – afgezien van het welgekende handengeklap – de link met het nieuwe nummer “Crown Your Love” ons niet meteen duidelijk.

Grennan deed overduidelijk zijn research over de stad waar hij vanavond speelt, want onze handen naar boven werpen moeten we elk nummer minstens twee keer; is het niet om de klappen, dan is het om te zwaaien. Wat er verder ook regelmatig omhoog gaat, zijn gsm’s: hoe populairder het nummer, hoe meer er opstijgen. En aangezien we met een relatief jonge fanbase naar de zanger aan het kijken zijn, hoort daar tegenwoordig ook onvermijdelijk een BeReal-momentje bij – tot spijt van wie het benijdt. Enkele momenten later besluit Tom Grennan dat het tijd is voor wat meer beweging in de zaal en krijgen we een live drum-‘n-bassuitvoering van “All Goes Wrong”, het nummer met Chase & Status waarmee het allemaal begon voor de Brit. Dat dance-elan wordt voortgezet met “Lionheart”, dat dan weer opvallend matig wordt onthaald. “By Your Side” lijkt meer in de smaak te vallen en start het feestje echt. Het duurde even vooraleer de spontane sfeer erin kwam, maar daar zijn hits dan voor, zeker?

Dat de zanger weet hoe je meeschreeuwhits schrijft, blijkt meer en meer naar het einde toe wanneer het enthousiasme in de zaal traag, maar gestaag stijgt. Toch blijft het na het laatste nummer wat stilletjes in de zaal, dus besluit Grennan maar snel terug te komen en de stilte op te vullen met “You Are Not Alone”, een breekbare pianoballade en met voorsprong het intiemste nummer van de set. Wie Grennans muziek een beetje kent (of aandachtig heeft gelezen), kan al raden welke song nog ontbreekt; “Little Bit of Love” is dan ook een logische en de-verwachtingen-inlossende afsluiter. Nog één keer gaan de handjes op elkaar of heen en weer en zo valt de lichtjes aangepaste versie van de Brit zijn grootste hit duidelijk in de smaak.

Tom Grennan wist ons doorheen zijn set van een uur en tien minuten te vermaken, al was al het handenwerk soms wel wat teveel van het goede. Fans die de Brit zijn aanmoedigingen trouw opvolgden, zouden wel een met rode handen en stijve armen huiswaarts kunnen keren. Een puntje van kritiek is dat de show pas losbarstte na een halfuurtje, wanneer de bekendere nummers aan bod kwamen. Ergens is dat logisch, maar ook bij Grennan en diens band liep het dan pas wat spontaner. Werkpuntje voor volgende keer dus, maar over het algemeen zijn de tulpen die de zanger kreeg toegeworpen meer dan verdiend.

What Ifs & Maybes verschijnt op 9 juni op je favoriete streamingsplatform.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Instagram / Website

Setlist:

If Only
Sober / Royal Highness / Barbed Wire
Psychedelic Kisses
How Does It Feel
This Is the Place
Amen
Crown Your Love
Don’t Break the Heart
Head Up
All These Nights
Here
Let’s Go Home Together (Ella Henderson cover)
Found What I’ve Been Looking For
Not Over Yet (KSI cover)
Lionheart (Fearless)
By Your Side
Remind Me

You Are Not Alone
Little Bit of Love