© CPU – Ymke Dirikx
Vijf keer Vorst Nationaal, het Sportpaleis, afsluiter op Dour en CORE Festival; alleen al in België is het rijtje podia die het decor waren van Angèle’s Nonante-Cinq-tour best indrukwekkend. Doe daar op internationaal vlak nog onder meer Coachella, Wembley Arena en Primavera Sound bij, en je zou je kunnen afvragen waarom de jongedame uit Linkebeek nú pas een headlinerpositie op een van de allergrootste festivalpodia van ons land mag invullen. Je zou langs de andere kant natuurlijk ook kunnen zeggen dat ze, net aan de hand van al bovenstaande shows, bewezen heeft nu echt klaar te zijn om als absolute headliner van de A-festivals door het leven te gaan. En dan is Pukkelpop al snel de ideale optie.
Zeker met een stralende festivaldag achter de rug, zo bleek, want het veld voor de Main Stage stond goedgevuld en was klaar voor een rollercoasterrit van een dik uur. “Plus de sens” was in dat opzicht een mooi voorbeeld van wat we konden verwachten: schattige popmuziek met een ruwer randje, aangevuld met een strakke choreografie en een georkestreerde show. Haar grootste in België tot nog toe; iets waar ze tien jaar geleden toen ze als bezoeker naar Kiewit trok naar eigen zeggen nooit van had durven dromen. De eerste nummers waren echter een tikkeltje te onbekend om van een echt vlammende start te spreken. “Tu me regardes” had een scheurende gitaar en “Pensées positives” een coole choreografie, maar Pukkelpop had een hit nodig om helemaal mee te raken in de wereld van de Brusselse.
© CPU – Ymke Dirikx
Dat gebeurde meteen daarna in veelvoud, te beginnen met “Oui ou non”. Angèle deed de strofes, Pukkelpop nam de refreinen voor zijn rekening. Die toffe sfeer werd vastgehouden met “Tout oublier”, waarbij de weide Roméo Elvis’ stukjes moest overnemen. De instrumentale outro was echter minstens even noemenswaardig bij die laatste, net als de zee aan smartphonelampjes die “Ta reine” ondersteunde. Die laatste zat overigens vol liefde en toonde aan dat de Brusselse afrekende met het verwijt dat ze wel eens naar haar hoofd geslingerd krijgt: haar vocale uithalen zaten er wel boenk op.
Bij “Perdus” trok ze die lijn door van bovenop een platform tegen haar backdrop, al voelde de afstand tussen de hits en onbekendere nummers een beetje te groot voor het publiek. Om het visueel wat aantrekkelijker te maken, probeerde Angèle bij “Amour, Haine & Danger” de visuals zelf te filmen met een smartphone. Resultaat: een blije zangeres voor een volle weide op de schermen. Toch miste je de extra punch die een hit als “Je veux tes yeux” met zich meebracht. Bij die laatste waren het niet alleen de refreinen, maar ook de outro waarbij de zangeres en haar dansers toonden wat ze choreografisch in hun mars hadden. Kudos ook aan de liveband die wat meer diepgang gaf aan wat een simpele popshow had kunnnen zijn.
© CPU – Ymke Dirikx
Angèle had ondertussen een andere outfit aangetrokken en ging met “Libre” all in. Ze danste alsof haar leven ervan af hing en bouwde op richting een hoogtepuntje, en dat in de vorm van “Fever”. De hit van de Brusselse en Dua Lipa was ongetwijfeld het meest gekende (en enige Engelstalige) nummer van de set, wat opnieuw voor een hete opflakkering zorgde. Dat dat alles mooi overliep in “Balance ton quoi” zorgde zelfs voor een springende massa, althans in de voorste regionen. Daardoor werd ook het grootste ‘pijnpunt’ van het fenomeen ‘Angèle op Pukkelpop’ duidelijk: de afstand tussen Vlaanderen en Wallonië blijft, en zeker op muzikaal vlak, vrij groot. De Brusselse was in dat opzicht met momenten als de maïzena tussen de taalgrens, maar het staat buiten kijf dat een set in Vlaanderen altijd wel ergens onderdoet aan eentje in Brussel of Wallonië.
Desalniettemin was afsluiter “Bruxelles je t’aime”, overigens voor een laatste keer in lange tijd in ons land, een knallende afsluiter waarbij er gezongen en gesprongen werd met volle teugen. Een mooie afsluiter van een derde dag Pukkelpop, maar ook van een mooie tournee voor Angèle. Die bewees dat ze de sterkste Belgische popshow van de laatste jaren heeft, maar dat ze in die paar jaar ook een grote vooruitgang heeft geboekt. Op vlak van stem en podiumpresence zat ze op haar toppunt, en zo zagen we het beste van eigen bodem in Kiewit.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Alle recensies van Pukkelpop 2023 lees je hier.
Setlist:
Plus de sens
Tu me regardes
Pensées positives
Oui ou non
Tout oublier
Ta reine
Perdus
Les matins
Amour, Haine & Danger
Je veux tes yeux
Libre
Flou
Fever
Balance ton quoi
Démons
Bruxelles je t’aime
