5 Seconds of Summer @ ING Arena: Jong bloed wordt groot

De houdbaarheidsdatum van een boysband is meestal redelijk beperkt, al bewijzen vier Australiërs dat het wel degelijk anders kan. 5 Seconds of Summer werd een kleine twaalf jaar geleden opgericht en voor de heren het goed en wel beseften, stonden ze plots op de grote podia. Als voorprogramma van One Direction kregen ze een stevige duw in de rug, al dankt het kwartet het succes vooral aan zijn harde werkethiek. Vorig jaar bracht de groep zijn vijfde album 5SOS5 uit waarmee ze ons weliswaar met een ‘net niet’-gevoel achterliet, al toonde ze dit jaar iets meer durf met het livealbum The Feeling of Falling Upwards. Hun ambities zijn er in ieder geval niet minder op geworden en dat houdt ze in zekere zin scherp. In de kersvers omgedoopte ING Arena nam het viertal veel juiste keuzes en hield het het luchtig.

AR/CO ziet muziek als een vorm van escapisme en zo creëerde het zijn toevluchtsoord ‘planeet AR/CO’. De Australiërs brachten in Brussel echter niet echt iets nieuws onder de zon en dat betekende een half uur lang stereotiepe pop met een eurodance-omhulling die, ondanks de stevige bassen, vrij leeg aanvoelde. Het grootste pijnpunt van AR/CO bleek de matige stem te zijn, die ook nog eens voor een groot stuk ondersteund werd door een parallel lopend bandje. Het enige lichtpunt was aanvankelijk het sporadische getokkel op de gitaar, maar ook dat verveelde op den duur. Dat alle nummers ook nog eens redelijk hard op elkaar leken, hielp ook niet bepaald, al moet wel gezegd dat de band met momenten een kwart van het publiek mee had. Simpel scoren noemen we dat, terwijl de rest eerder verveeld zat toe te kijken. De bedorven kers op de mislukte taart vormde ten slotte het gedeeltelijke geplayback tijdens het laatste nummer “Hot Air Balloon”. AR/CO was met andere woorden buitenaards. Buitenaards ondermaats.

De avond was niet al te best gestart, maar 5 Seconds of Summer kon het tij vrij vlug keren. Een kwartier voor de mannen überhaupt op het podium stonden, entertainden ze ons met een ludieke sketch. En het zou niet de enige van de avond zijn. Om kwart voor negen doofden de lichten definitief en viel het doek letterlijk en figuurlijk voor een avond vol enthousiaste poprock. Van het nieuwe album kreeg “Bad Omens” ons verrassend snel enthousiast, wat grotendeels ook aan de grote uitstoot endorfine en dopamine rondom ons te danken was. We waren al gauw mee en dat was 5SOS op het podium ook. De band liet in het eerste kwartier de nummers netjes in elkaar overlopen en schoot met een hoop confetti recht in ons hart.

De Australiërs zijn voetbalfans en dat staken ze niet onder stoelen of banken. Ze wisten immers het doel staan en konden met een aantal goedgemikte voorzetten steeds weer met gemak te scoren op het Heizelvlak. “BLENDER” leek wel recht uit het repertoire van The 1975 geplukt en dan met een infusie van 30 Seconds To Mars iets meer opgevrolijkt. Makkelijk scoren betekende echter niet dat ze een aantal basistactieken van een popconcert overboord gooiden. Zo volgde een bandintroductie net voor “Easier”, nota bene nog voor ons uurwerk het halfuur had aangetikt. Onconventioneel en luchtig bleef het ook in het verdere uur dat zou volgen.

Het was ook leuk om te zien en horen dat elk bandlid een evenwaardige rol speelde. Zo zong basgitaarspeler Calum Hood meer dan behoorlijk tijdens “Babylon”, mocht drummer Ashton Irwin later in de set een ludieke battle uitvechten met het publiek en gitarist Michael Clifford een uitgebreide bindtekst voor zijn rekening nemen om in het slotoffensief de energiepijl van de ING Arena naar een volgende niveau te doen schieten. Frontzanger Luke Hemmings hield zich desondanks allesbehalve afzijdig en scoorde met een tomeloze energie punt na punt. Dat betekende echter dat de band het op muzikaal vlak niet te gek aanpakte. “She’s Kinda Hot” kreeg een gitaarsolootje, maar echt vernieuwen probeerde 5SOS in zijn liveshow niet.

De fans van 5 Seconds of Summer groeiden mee op met hun favoriete groep en dat gevoel van jeugdsentiment hing ook meermaals in de lucht. Het moment dat dat het duidelijkst werd, was tijdens het creatieve dobbelsteen moment. De opblaasbare dobbelsteen met zes songopties werd in het publiek gegooid en “If You Don’t Know” uit 2014 kwam als winnaar uit de bus; tot groot jolijt van de fans. Het dak van de expo-zaal bleef er weliswaar op, al duurde dat sprookje niet lang. “Ghost of You” werd met een enthousiasme gehaald alsof menig leven ervan afhing en dat feestje ging even later in een volgende ronde dankzij “Teeth”. Luke Hemmings ging vocaal even de mist in, al klaarde de hemel even snel weer op voor “Jet Black Heart”. Zo cliché als laatstgenoemde ook mocht zijn, het werkte!

De avond kon voor de tienduizend 5SOS-fans haast niet beter en dan hadden we de twee grootste hits nog voor de boeg. “She Looks So Perfect” is voor de neutrale luisteraar misschien net iets te passé, maar het momentum had het viertal wel te pakken. De klassieke ‘punk jump’ passeerde zelfs de revue en werd met perfectie uitgevoerd. Nadien volgde een kortstonde leegte op het podium, alvorens de vier uitgedost in badjas terug verschenen. Hun hotelkamer moest nog eventjes wachten. “Outer Space” ging vlotjes binnen, maar zat naar ons gevoel niet op de meest geschikte plek in de set. Je kon er wel even op adem komen om je longen en bloed van zuurstof te voorzien voor “Youngblood”. En dat bleek nodig, want 5 Seconds of Summer speelde strak en met veel goesting de laatste deuntjes door de luidsprekers en de fans gingen nog een laatste maal uit hun dak. De confettiregen plensde neer en de laatste restjes dopamine vloeiden uit de lichamen.

5 Seconds of Summer keerde met zijn grootste tour terug naar de basis en de essentie van zijn bandbestaan. Dat zorgde voor een show met een behoorlijke vaart en vooral tonnen vreugde. Ook al hield de band het behoorlijk professioneel, je voelde toch dat de toenadering en het enthousiasme echt en puur was. Hun laatste album mag dan op plaat allesbehalve een hoogvlieger zijn, in de liveshow gingen de liedjes wel gewoon mooi op. De ING Arena zag en hoorde met andere woorden een groep die het stigma van een boysgroep van zich afschudde en voor velen een laagdrempelige introductie bleek van gitaargedrevene muziek. 5 Seconds of Summer liet de zomer nog een dagje langer duren in de hoofdstad en beloofde binnenkort terug te komen!

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Bad Omens
2011
Caramel
BLENDER
Easier
Babylon
If Walls Could Talk
She’s Kinda Hot
Amnesia
CAROUSEL
Who Do You Love
If You Don’t Know
Ghost of You
Want You Back
You Don’t Go To Parties
Me Myself & I
Why Won’t You Love Me
Best Friends
Teeth
Jet Black Heart
She Looks So Perfect