Vier maanden na het uitbrengen van het weergaloze PetroDragonic Apocalypse zit de gemiddelde fan van King Gizzard & The Lizard Wizard al met afkickverschijnselen zijn eigen huid open te krabben. Waar blijft dat volgende album? Toen de aankondiging kwam dat de Australiërs ditmaal hun synthesizers compleet zouden omarmen, was het enthousiasme groot en de vinyl op hun website in een vingerknip uitverkocht. Hetzelfde was waarschijnlijk gebeurd mocht de band aangekondigd hebben dat ze een plaat hadden opgenomen met instrumenten gemaakt van zwerfafval, om maar te illustreren dat de community klaar staat om elk muzikaal initiatief dat de band onderneemt met groot enthousiasme te omarmen. In dat opzicht zit King Gizzard & The Lizard Wizard al een tijdje in een zetel. Het geeft hen de kans om hun inspiratie te volgen, tot welke eigenaardige rariteit dat uiteindelijk ook leidt. En The Silver Cord, dat is een eigenaardige rariteit als je het ons vraagt.
The Silver Cord is misschien wel de meest atypische King Gizzard-plaat tot op heden. Analoge Moog-pulsen komen op dit album samen met bikkelharde digitale synths, binair Simmons-drumwerk en hoogtechnologische bliepjes en bloepjes. Die synergie leek voor de band zelfs zo goed te werken dat het album in essentie twee mogelijke luisterpaden heeft: de radiovriendelijke, drie minuten durende singletjes of de haast oneindige extended mixes die ons diep meesleuren in een elektrische processortrance. Het condensaat, in essentie, of de aangelengde longdrink. Jij kiest.
Het buitenaardse staat zowel muzikaal als thematisch centraal en dat illustreert “Theia” vrijwel meteen. Een voortstuwende drumloop brengt meteen vaart in het nummer, verhalend over hoe de botsing van de aarde met een vergeten oerplaneet de bron is van zowel leven als vernieling. Het is een opzwepend en strak georkestreerde synthweelde die vooral in de extended mix de ruimte laat aan uitgesponnen kosmische soundscapes. Na een botsing van planetaire orde is het zweven en tollen door de gloeiende brokstukken, een sfeer die “The Silver Cord” met haar pulserende bassen en astro-elektonica haast perfect weet op te trekken. De vocals lijken initieel ingezongen door een paar groene mannetjes, maar zorgen in het tweede deel van het nummer wel voor een sensationele doorbraak, Sigur Rós-gewijs.
“Set” is misschien wel het dansbaarste nummer op The Silver Cord. De beats die Cavanagh hier uit zijn eighties Simmons-drumkit tovert, gaan verdomd hard, en de vintage technosynths jagen onder leiding van Joey ‘Bullant’ Walker de temperatuur met tientallen graden per maatslag de lucht in. Of we ooit gaan wennen aan een rappende Ambrose is maar zeer de vraag, al slaat het zowel hier als op “Gilgamesh” aan. Als het voor één nummer de moeite is om de extended versie met prioriteit te beluisteren, dan is het wel “Chang’e”. De intro zorgt voor een moment van rust in een tot nu toe bizar intense set, alsof de raketmotoren die de boel net nog tegen Mach 23 vooruitstuwden eventjes sputteren. Het nummer bouwt echter haar kruissnelheid weer op richting een kosmische jampartij die de binaire afgeleide lijkt van een sessie op de bands analoge apparatuur. Een digitale vertaling, zeg maar. Het lijkt een avontuur door de diepste spleten van de ruimtetijd, oscillerend op de golven van de synthesizers van Joey en Stu.
Ook “Gilgamesh” en “Swan Song” wagen zich aan een soortgelijke ruimtewandeling, zij het met een iets gedurfdere beukende stijl en een berg desoriënterende effecten die ons in een constante staat van paranoia dwingen. De overdaad is soms nabij, maar wordt in de extended mixes adequaat verdund in meeslepende soundscapes die de boel verteerbaar houden. Op het duistere “Extinction” zoekt King Gizzard & The Lizard Wizard dan weer aansluiting bij haar eigen thematische universum. Diepe didgeridoovocals, die ‘Flamethrower!’ scanderen over een wederom weergaloze drumbeat, sleuren ons mee naar de donkerste krochten van de kosmos, waar het monster dat eerder verwoesting zaaide op PetroDragonic Apocalypse ons hongerig opwacht.
The Silver Cord is zeker niet de beste plaat die King Gizzard & The Lizard Wizard al in elkaar bokste. Van ver lijkt het zelfs een serieus zootje ongeregeld. Wie echter de tijd neemt om te verdwalen in de extended mixes, zal merken dat deze het opzet van de band beter vertalen dan de iets te overdadige singleversies en een erg boeiend sonisch avontuur uittekenen om in mee te drijven.
Facebook / Instagram / Twitter (X) / Website
Ontdek “Extinction – Extended Mix”, ons favoriete nummer van The Silver Cord, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
