Bleachers – “Modern Girl”
Volgend jaar verschijnt er een nieuwe plaat van Bleachers en daar bleek “Modern Girl” in 2023 al een bijzonder lekker voorsmaakje uit. Jack Antonoff haalde zijn innerlijke Bruce Springsteen nog eens boven en swingde er zo’n vier minuten op los. Een gigantisch coole groove, lekker veel saxofoons en vooral die epische vintagesfeer maakten van de single er eentje die niet in je playlist mag ontbreken!
The Blessed Madonna – “Mercy” (feat. Jacob Lusk)
Eindejaarslijstjes komen er logischerwijs steeds in de donkerste periode van het jaar, maar deze groovy dancetrack in de vorm van “Mercy” katapulteert je regelrecht terug naar de zomer. Met hun aanstekelijke discohouse krijgen The Blessed Madonna en Jacob Lusk (van Gabriels) zelfs de heupen van de meest statische tegelplakkers in beweging.
blink-182 – “ONE MORE TIME”
De grote terugkeer van blink-182 in originele bezetting haalde de top 50 van beste albums helaas niet, maar titeltrack “ONE MORE TIME” liet uiteindelijk toch indruk op ons na. De leden vertellen in het nummer over alle tegenslagen die ze in hun levens hebben meegemaakt, wat ervoor zorgt dat de single meer wordt dan zomaar een song. En al zeker voor de fans van het eerste uur.
Bring Me The Horizon – “AmEN!” (feat. Lil Uzi Vert, Daryl Palumbo & Glassjaw)
Bring Me The Horizon kreeg de laatste jaren vaak het verwijt van zich wat te veel op het mainstream punkrockterrein te begeven, maar daar hoor je op deze single niet veel van terug. Screamen, grungen, schreeuwen en zingen in één enkel nummer: Oliver Sykes doet het allemaal op “AmEN!”, dat ondanks zijn songtitel toch niet erg katholiek klinkt.
By Storm (fka Injury Reserve) – “Double Trio”
Nadat Stepa J. Groggs het tijdelijke voor het eeuwige wisselde, werd het rouwproces van de andere twee leden van Injury Reserve vastgelegd in één van de indrukwekkendste hiphopalbums van de afgelopen jaren. Twee jaar later is het tijd voor een nieuwe stap: de naamsverandering naar By Storm. “Double Trio” gaat dan weer wel ergens verder waar dat vorige album, By the Time I Get to Phoenix, stopte. Over een wel heel complexe jazzsample, die over zichzelf blijft struikelen, horen we Ritchie with a T cirkels draaien in zijn eigen gedachten. De pijn van het verlies van zijn beste vriend blijft hem achtervolgen, waardoor hij nachtenlang wakker ligt. Het is een bijzonder emotioneel nummer, dat ons benieuwd maakt naar wat nog volgt.
Carly Rae Jepsen – “Shy Boy”
Haar nieuwe album is het grote publiek wederom een beetje voorbij gegaan, maar Carly Rae Jepsen blijft de indiepopdarling van menig muzieknerd. Door met regelmaat subtiele popbangers de wereld in te sturen, houdt ze haar fans stilletjes bezig. Voor discopopbop “Shy Boy” werd een keertje afgekeken bij Jessie Ware, met weemoedige melodieën en sensuele samenzang.
Charli XCX & Sam Smith – “In The City”
Voor Charli XCX is het dancepopgenre al lang geen onbekend terrein meer. Dan is de stap die Sam Smith er dit jaar in zette opmerkelijker te noemen als je hun gigahits van een kleine tien jaar geleden kent. Toch pakt dit dansbaar muzikaal pact in de vorm van “In The City” opvallend goed uit, met een leuk, radiovriendelijk beatje en een warme sound.
Chris Stapleton – “White Horse”
Chris Stapleton blijft een artiest die de populariteit die hem te beurt valt in Amerika maar niet kan verzilveren in onze contreien. Op “White Horse” voegt hij de nodige elektrische gitaren en rockinvloeden toe aan zijn typische country, waardoor hij zijn status als crossoverartiest nog extra in de verf zet.
Cloudsurfers – “Cheap Cocaine”
“Cheap Cocaine” luidde in het begin van 2023 een nieuw tijdperk in voor Cloudsurfers. De eerste dertig seconden van het nummer zijn een intense opbouw van spanning, die uitmondt in een exploderende climax. Wat later voegt frontman Thom Liestings’ rauwe stem op een beangstigende wijze alles samen. Voeg daar nog wat fuzzpedalen, vernietigende riffs, tempowissels, een stuwende baslijn en een overvloed energie aan toe, en je krijgt een explosieve cocktail die de moshpits in vuur en vlam kan zetten.
CMAT – “Where Are Your Kids Tonight?” (feat. John Grant)
Ierse country, kan dat wel goed zijn? CMAT bewijst van wel. In oktober bracht ze haar tweede album Crazymad, For Me uit met als een van de uitblinkers deze samenwerking met John Grant. Een tijdloos geluid, goddelijke samenzang en bovenal een serieuze toon die toch luchtig aanvoelt; “Where Are Your Kids Tonight?” heeft het allemaal.
Cory Hanson – “Horsebait Sabotage”
Western Cum is niet echt een albumtitel die je snel vergeet, maar toch bleef de plaat van Cory Hanson onterecht onder de radar. Er bleken weliswaar genoeg sterke singles in verstopt te zitten, waarmee de man dus ook een plekje in onze lijst wist te veroveren. “Horsebait Sabotage” heeft een leuke riff, fuzzy gitaren en de rauwheid die Cory Hanson ook bij Wand tentoonspreidt.
d4vd – “WORTHLESS”
Een vervolg uitbrengen op een gigantisch hit is als debuterend artiest best wel moeilijk. Gelukkig vond d4vd met “WORTHLESS” een niet alleen zeer passend vervolg voor “Romantic Homicide” en “Here With Me”, maar gaf hij ook richting aan zijn eigen muzikale toekomst. “WORTHLESS” is ruw en toch de perfecte soundtrack voor als het even tegenzit in het tienerleven.
Danielle Ponder – “Roll The Credits”
Als een volleerde soulzangeres zong Danielle Ponder de sterren van de hemel op Rock Werchter. Een staande ovatie verdiende ze ten laatste bij de weergaloze interpretatie van “Roll The Credits” en ook de studioversie van het nummer doet onze armhaartjes nog regelmatig omhoogveren. Van de powerstem tot het arrangement, op “Roll The Credits” klopt elke noot en uithaal.
Dave & Central Cee – “Sprinter”
UK rap is populairder dan ooit en dat dankt het aan de twee paradepaardjes Dave en Central Cee. Een samenwerking tussen beiden kon dan ook niet minder dan een van de zomerhits van het jaar opleveren. Met een onwaarschijnlijk plezier en een dynamische wisselwerking stuwden ze elkaar op “Sprinter” naar een hoger niveau, waar niemand in de rapwereld afgelopen jaar nog overheen ging.
David Kushner – “Daylight”
David Kushner verzamelde zijn fans via TikTok en brak vorig jaar door met zijn hit “Miserable Man”. Dit jaar bracht hij nog zo’n pareltje uit met als titel “Daylight”, een lied dat in 2023 (terecht) werd grijsgedraaid op de radio. Met zijn ruwe, emotionele stem raakt hij diep, terwijl hij ondersteuning krijgt van een piano en meerstemmigheid. “Daylight” bevat enerzijds iets zeer toegankelijks, maar is net niet poppy en commercieel genoeg om het beu te worden na enkele speelbeurten. De toekomst ziet er alvast rooskleurig uit voor David Kushner.
Declan McKenna – “Nothing Works”
De gehaaste riffs leggen meteen de zweep op “Nothing Works”. Declan McKenna steekt in deze uitzinnige song op eigenzinnige wijze de draak met mensen die hem advies geven dat volledig tegen zijn eigen waarden ingaat. De muzikale twist op het einde onderscheidt het nummer van de rest van zijn palmares.
Deki Alem – “Fluent Stutter”
Dat ze in Zweden ook een aardig poosje kunnen rappen, bewijst het duo Deki Alem. Als revelatie van Eurosonic schoten de twee begin dit jaar stevig uit de startblokken en dan moesten hun meest scherpzinnige nummers nog op de wereld losgelaten worden. Op “Fluent Stutter” blonk de band uit in contradicties en hoekige beats, evenals in een vloeiende woordenstroom die ook nog eens behoorlijk catchy bleek te zijn.
Dimension – “Where Do We Go” (feat. Poppy Baskcomb)
Dat drum-‘n-bass niet altijd een synoniem is met ‘uit je dak gaan’ en bizarre geluidjes hoeft te bevatten, bewees Dimension begin dit jaar met het sentimentele “Where Do We Go“. De melodieuze en emotionele uithalen van Poppy Baskcomb lijken een spijtige relatiebreuk en een eenzame leegte te verwoorden, die de Britse producer opvult met warme baslijnen.
Doja Cat – “Paint The Town Red”
Wie TikTok opende, kon lange tijd niet om “Paint The Town Red” heen. Geef de miljoenen gebruikers maar eens ongelijk, want het nummer spookt na maanden nog door ons hoofd dankzij dat catchy refrein. Niet alleen het refrein weet hoge ogen te gooien, maar ook de gebalde strofes en de coolness die Doja Cat in het nummer wist te steken waren indrukwekkend. Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, zoveel is duidelijk.
DOPE LEMON – “Kimosabè”
Op Kimosabè schuwt DOPE LEMON, alias Angus Stone, de soundeffecten op zijn stem niet. Die effecten komen het beste tot zijn recht in het titelnummer van het album. De teksten ontleende hij van de film Step Brothers, met Will Ferrel. Stone knipte daar een zonnig randje aan en vormde zo de ideale soundtrack voor een zwoele zomeravond met zoete sigaret tussen de vingers.
Ontdek meer op de volgende pagina!
