© Dominic Berthiaume
Enkele weken geleden bracht Corridor met Mimi zijn vierde album uit, een tweede onder Sub Pop. De band uit Montréal probeert op die manier wel een groter publiek te bereiken en dat doet ze ook door wereldwijd steeds grotere zalen aan te doen. In België speelde ze, nadat ze in 2019 al op Sonic City van jetje gaf, nu eens in de Rotonde van de Botanique. Erg druk was het er niet, het zal aan het mooie weer gelegen hebben, maar iedereen die er wel was, gaf wel een indruk van erkenning en ging volledig op in de muziek.
Ook Chaton Laveur uit Luik had een plaat voor te stellen, hun debuut dat begin april verscheen. De fans waren dan ook al redelijk vroeg afgekomen om het duo aan het werk te zien. We hoorden een donkere, melodische stijl waarbij een zachte stem zich mengde op repetitieve sounds, waarin felle drums toch opvallend waren. Zelf had de zangeres een bas in de hand en liet ze zich ook gaan op de synths, waardoor het duo wel een volle klank naar voor kon brengen. Toch misten we na een tijdje een beetje meer dynamiek en intensiteit om ons echt omver te blazen, want het bleef net iets te veel in hetzelfde bedje ziek.
Dan was het bij Corridor toch meteen een ander verhaal. De groep stond met z’n vijven op het podium en dat liet zich meteen kennen door een stevige sound die bol stond van het gitaarwerk. Opener “Phase IV” is ook de opener van Mimi en dat liet het publiek nog rustig opwarmen. De zanger had nog geen bas in de hand en gebruikte zijn vrije ruimte om wat over het podium te struinen, en af en toe wat extra synthgeluiden in het geheel te mengen. Het dromerige was weliswaar snel voorbij toen “Le grand écart” passeerde en het tempo volop de lucht in ging.
Daar zit ook het talent van Corridor in verstopt. De band maakt heel fijne, aanstekelijke nummers zonder daarbij te traag te spelen. Het tempo houdt ze op een manier altijd strak en dat is zeker merkbaar binnen een livesetting. Het publiek had het dan ook lastig om zich stil te houden, en als een nummer als “Pow” dan nog eens gebruik maakt van felle lichten, wind je iedereen heel makkelijk op. De bandleden zorgden naast een jangly gitaarsound ook voor magie door af en toe te wisselen van stemmen. De songs worden in het Frans gezongen en dat draagt af en toe ook bij aan het dromerige die de muziek herbergt.
Het sappige Canadese accent kregen we weliswaar niet al te veel te horen in de bindteksten, want de band sprak ons maar een drietal keer rechtstreeks aan. Ze liet de muziek boekdelen spreken en zo ging de set ook aan een verschroeiend tempo vooruit. Ruimte voor rust lieten ze niet, al viel toch op dat de nieuwe songs net iets minder furieus klonken dan eerder werk. Gelukkig werd daar perfect het midden in gevonden tijdens, waardoor de set nergens inzakte.
Naar het einde toe leek de ruwheid ook nog wat toe te nemen, zeker bij “Du Moyen Âge à l’âge moyen”. Het nummer heeft een meer rammelende sound, waardoor het live ook voor de nodige kopstoten zorgde. Toch was het afsluiter “Domino” die iedereen echt in vervoering bracht. De song heeft een heerlijk aanstekelijke energie en brak live op het eind open in een krachtexplosie van gitaren, waarbij Corridor aantoonde dat het zich ook volledig kan smijten als het wil. Het werd een heerlijke afsluiter door die energie, waardoor het jammer was dat er met “Pellicule” nog een mager bisnummer volgde. De leden speelden de song nog nooit live en omschreven het ook als een slaapliedje. Beide stellingen klopten, ze maakten namelijk twee keer een fout in het begin en we zijn ondertussen al vergeten hoe het klonk.
Desalniettemin was de reguliere set van Corridor er eentje die vol plezier en intensiteit werd gespeeld. De band mocht dan niet het grote volk hebben aangesproken, de liefhebbers van de betere gitaarmuziek zoals Rolling Blackouts Coastal Fever en The Triffids waren bij Corridor aan het juiste adres. Een deel van de zaal bleef dan ook constant in beweging door het tempo waaraan de band speelde. Iedere song had ook zijn eigen charisma, waardoor Corridor een heel fijn setje wist af te leveren en het zonnetje van buiten naar binnen haalde.
Setlist:
Phase IV
Le grand écart
Pow
Junior
Mourir demain
Coup d’épée
Caméra
Topographe
Mon argent
Jump Cut
Goldie
Du Moyen Âge à l’âge moyen
Et hop
Domino
Pellicule
