Wie dacht dat Bring Me the Horizon een stille dood zou sterven, zit er grondig naast. De mannen uit Sheffield bestaan ondertussen twintig jaar en ondergingen een serieuze evolutie. Van de metal- en hardcore begindagen naar bijna poprock, het is al een duizelingwekkende reis geweest voor zowel de band als de fans. Het album amo uit 2019 bracht een heuse genreswitch met zich mee. Iets wat bij andere artiesten misschien wel lukt, maar Bring Me the Horizon hield er helaas een dieptepunt aan over. Tijdens covid verscheen dan de ep POST HUMAN: SURVIVAL HORROR: een verademing voor de fans, want niet alleen werden elektronische elementen feilloos met de band zijn stijl vermengd, het bracht het stevigere werk met succes terug. Het werd een halfuur durend en smaakvolle ep die ons enkel deed verlangen naar het vervolg. Dat is er nu met POST HUMAN: NeX GEn.
Zo gemakkelijk liep het helaas niet voor de band. Die moest namelijk afscheid nemen van Jordan Fish, hun vaste toetsenist en achtergrondzanger sinds Sempiternal. Dit alles in combinatie met afleidingen zoals de gewonnen BRIT-award en een wereldwijde tournee zorgde voor vier jaar van lang en geduldig wachten. In die periode liet de band gelukkig al enkele nummers op ons los. “LosT” en “Kool-Aid” werden goed gesmaakt, en ook de fans waren positief. Er werd meerdere keren geteased met een terugkeer naar het meer (post-)hardcore genre en dat zorgde voor meer anticipatie. Anticipatie wordt verlangen, verlangen wordt verwachting en met verwachting komt natuurlijk heel wat druk. Iets waar Sykes openlijk mee worstelt. Zijn reden voor de terugkeer naar het zwaardere werk is dan ook simpel, het is volgens hem gewoon ’the path of least resistance’.
Dat pad is gelukkig ook hun meest begane. Beloftes worden waargemaakt en hoe. Waar SURVIVAL HORROR ons terug deed denken aan Sempiternal, zet POST HUMAN: NeX GEn die trend verder. De bridges bij “Kool-Aid” en “Top 10 staTues tHat CriEd bloOd” smelten lekker ons gezicht af. Sykes’ vocals zijn op dit album van de betere orde door een variatie van schreeuwen, melodisch zingen en alles daartussen. Zanglijnen zijn frequent gedubbeltracked met een melodische en schreeuwende variant, een knipoog naar Linkin Park. De invloed van Deftones is dan weer terug te vinden bij “liMOusIne” en toch vindt de band steeds weer een manier om het geheel in hun eigen stijl te verdrinken.
Door het vertrek van Fish is een elektronische toets letterlijk en figuurlijk weggenomen van de band. Met of zonder hem, POST HUMAN: NeX GEn is doorspekt van elektronica. Elk nummer eindigt wel met een of ander glitch-achtig geluidje, storende ruis of vervormde stem. Daardoor is het album goed aan elkaar geniet, maar brengt het toch een wtf-gehalte met zich mee. Ook terugkerende bezoekjes van M8, een multidimensionele vriend(in), dragen daaraan bij. Die bezoekjes worden afgewisseld met enkele goeie features. Underoath en Daryl Palumbo zijn door hun overkoepelde stijlen vanzelfsprekende samenwerkingen, maar Lil Uzi Vert op het nummer “AmEN!” is een verrassing, zeker wanneer je gaat luisteren. Ook bosnimf Aurora doet haar intrede op “liMOusIne”, een letterlijke clash des genres. Ongeacht de combinatie werkt het wel, terwijl het eigenlijk niet zou mogen. Een slogan die we eigenlijk op heel het album kunnen plakken.
Het album kent helaas ook zijn mindere punten. “DArkSide” is tam en heeft te voorspelbare teksten en ook “sTraNgeRs” voelt te veel als een herhaling van het album amo. De invloed van de samenwerking met Yungblud is op dit nummer helaas te prominent aanwezig. Ondanks dat POST HUMAN: NeX GEn al het zevende album is, ontbreekt er wat lef op deze tracks.
Wat de bedoeling is met de POST HUMAN titels, dat is aan de band om uit te maken, maar deze tweede aflevering ontvangen we met open armen. POST HUMAN: NeX GEn is een verderzetting van een goeie trend, zoveel is zeker. De band eet al eventjes van twee walletjes, maar lijkt eindelijk een gulden middenweg gevonden te hebben. Wie Bring Me the Horizon live aan het werk zal zien, kan zich verheugen. De moshpits zullen terug iets harder zijn, met hier en daar een rondvliegende arm of een beker bier. Iets wat we enkel maar kunnen toejuichen.
Bring Me the Horizon live zien kan op zaterdag 22 juni, de band is op die dag headliner op Graspop.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Top 10 staTues tHat CriEd bloOd”, ons favoriete nummer van POST HUMAN: NeX GEn, in onze Plaatje van de plaat-playlist op Spotify.
