© Jimmy Fontaine
Gaat Foster The People alweer een nieuw tijdperk in? Zo ziet het er althans wel naar uit. Ze veegde niet alleen haar Instagramaccount schoon; als we het nieuwe persbeeld moeten geloven, gaan frontman Mark Foster en zijn toetsenist Isom Innis nu met z’n tweeën verder. Fans reageren verward onder de foto op Facebook. Drummer Mark Pontius verliet de band in 2021 officieel al, maar gitarist Sean Cimino blijkt momenteel ook niet langer in beeld te zijn. Die startte overigens onlangs met Innis het nieuwe project Peel, wat er weleens voor een deel tussen zou kunnen zitten. Tenslotte lijkt het verleden van haar succesvolle debuut Torches (2011) – waarvan je “Pumped Up Kicks” ongetwijfeld kent – ver achter de band te liggen. Het neemt slechts een aantal seconden in beslag om tot de conclusie te komen dat haar recente single niet per se is wat we verwachtten. Zeven jaar na Sacred Hearts Club kondigt Foster The People met “Lost In Space” een fonkelnieuw album aan. Ze geeft Paradise State Of Mind op 16 augustus uit handen.
Foster The People werpt ons een merkwaardige mix toe die we bij het indrukken van de speelknop niet zozeer aan hadden zien komen. Waar we Torches nog in de categorie van het vroegere Cage The Elephant plaatsten, verrast Foster The People ons in de intro van “Lost In Space” met een beat die even goed van Purple Disco Machine had kunnen zijn. “Lost In Space” is een feestje van zo’n vier minuten waar we verbijsterd naar zitten te luisteren, maar als automatisch laten we ons de weg naar een tijdmachine wijzen. Na zo’n tien seconden worden we terug naar de jaren zeventig en tachtig gekatapulteerd. Vanwege de strijkers wanen we ons in Electric Light Orchestra-sferen. De kruisbestuiving zet zich verder met een vleugje Daft Punk door de robotachtige vocalen en zoemende synthesizers. Richting de derde minuut brengt de bridge met hoge zang en flonkerende keyboards ook wat Nothing But Thieves vorig jaar met Dead Club City deed in ons geheugen naar boven. In gedachten zakt boven ons hoofd een glitterende, draaiende discobal langzaam naar beneden. We maken ons klaar om tot in de vroege uurtjes onze benen te vermoeien op de dansvloer van een discotheek. De vele andere muzikale referenties die de single bij ons oproept, doet ons enkel maar vermoeden dat Foster The People de afgelopen jaren een ruimdenkende, experimentele mindset ontwikkelde. Wat ze met dit nummer verwezenlijkt, moet wel het opengetrokken resultaat zijn van een brede verkenning van nieuwe mogelijkheden. We zijn ongetwijfeld benieuwd naar Paradise State Of Mind, want het ziet ernaar uit dat het een swingend festijn belooft te worden.
Foster The People lanceert haar vierde album Paradise State Of Mind op 16 augustus.
Facebook / Instagram / X / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
