Als je tussen 2015 en 2018 de Amerikaanse hiphopscene volgde, dan zul je ongetwijfeld de golf van SoundCloud-rappers hebben opgepikt. Artiesten zoals Lil Uzi Vert, XXXTENTACION en Trippie Redd verwikkelden grunge- en rockelementen in hun rauwe rapstijl en creëerden daarmee subgenres zoals de zwartgallige ‘emo rap’. Tijdens de SoundCloud-fase werden ook buitensporige bassen en distorsie ingelijfd door artiesten zoals Lil Pump en Lil Yachty. Een grote naam in deze beweging is Ski Mask The Slump God, die aan de zijde van zijn zielsverwant XXXTENTACION miljoenen streams verzamelde. Zijn rapstijl staat bol van woede en agressie, zoals je merkt op zijn hit “Take A Step Back”, zo een nummer dat je op elk hiphopfestival meermaals moet slikken tijdens de opwarming. Ongeacht wie het podium betreedt, zijn dj zal waarschijnlijk wel een nummer van Ski Mask benutten om de moshpits op te hitsen.
In 2018 overleed zijn makker X op tragische wijze. Anderhalf jaar later verloor Ski ook een andere goede vriend: emo rapper Juice WRLD. Vervolgens sukkelde hij in een diepe put, zowel op emotioneel als muzikaal vlak. Zijn mentale staat heeft hij inmiddels weer op orde, maar de muzikale put wilt hij maar niet uit. Na veel loze beloften doorheen de jaren moesten zijn fans het uiteindelijk stellen met bitter weinig nieuwe muziek. In 2021 bracht hij nog net Sin City The Mixtape uit, een teleurstellend albumpje dat warrig en onafgewerkt klonk. Ski bleef hier te hard hangen in de inmiddels voorbijgestreefde SoundCloud-sound zonder de klasse van zijn debuutalbum STOKELEY te evenaren. Drie jaar later herrijst Ski Mask The Slump God eindelijk uit de assen met zijn nieuwste album 11th Dimension.
Ski Mask The Slump God en SoundCloud-muziek lijken wel twee onafscheidbare concepten. Van de hyperagressieve rapstijl stapt hij nog steeds niet af met 11th Dimension. Wel heeft hij de gemakzuchtige flows en refreinen gedeeltelijk achterwege gelaten. Terwijl hij op Sin City The Mixtape overhaast en inspiratieloos zijn nummers ineen flanste, nam hij hier duidelijk meer zijn tijd. Een lyrical rapper is Ski nooit geweest, en dat zal hij ook nooit worden. Wat hij echter wel als de beste doet, is popcultuur en humor vervlechten in zijn speelse, soms ridicule teksten. Op “Tuk-Tuk” rijgt hij zo bijvoorbeeld enkele geinige bars aan elkaar. De mallotige beat geeft het nummer een extra komische lading, zoals je het liefst wilt van de rappende grapjas. ‘I had to pull up to Thailand to get the pot /
I’m in a tuk-tuk, had to make it stop’; niemand anders dan Ski Mask zou dit zo overtuigend kunnen brengen op een bombastische trapbeat.
Ski rust 11th Dimension eveneens uit met een sterker arsenaal aan beats. Hij duikt dieper dan ooit in de duistere, sinistere instrumentaties met nummers zoals “By Myself”. Hier knokken de bassen en drums met elkaar terwijl Ski zijn scherpste flows consulteert. De sireneachtige synths in de beat klinken alsof ze recht uit een horrorspel komen. Het muzikale spookhuis wordt nog griezeliger door nummers zoals “Monsters Inc.”. Hier krijgt Ski bezoek van de iconische trapartiest Future, die moeiteloos de omineuze beat naar zijn hand zet. Ski Mask brengt het nummer tot een goed einde met gevatte rijmen en een giftige flow. Hij proeft ook van de modernere rage-sound met “Shibuya”, waar hij vlotjes slingert met de meest catchy flow van het album.
Tegenover de fatsoenlijk nummers staan spijtig genoeg te veel rommelige afknappers. Zo haalt Ski “Wake Up!” uit de oude doos van samenwerkingen met zijn vriend Juice WRLD. Die had hij er beter ingelaten. De enerverende beat zit diep begraven onder de schreeuwende vocals van Juice, die inhoudelijk nog minder zinnigs te zeggen heeft dan zijn maatje. De wereld zat niet te wachten op puberale rijmpjes zoals ‘you a bozo, plus you a homo’. Rust in vrede, Juice, maar dat was echt nergens voor nodig. Andere nummers zoals “Jump” beginnen met een veelbelovend, vindingrijk beatje, maar verliezen vervolgens hun charme door extreem lui en repetitief schrijfwerk.
Er zitten bangers tussen, maar je zult af en toe wel eens een liedje willen overslaan. Eenentwintig nummers in dezelfde vertrouwde, spookachtige SoundClound-stijl slepen ons niet meer mee zoals in 2017. Te vaak veegt Ski zijn voeten aan de fantasierijke productie en laat hij zo wat kansen liggen. De kunst om obscure trapbeats te reformeren tot onvoorspelbare bangers is hij niet verleerd, maar hij mag af en toe wel eens de rommel in zijn tracklist opruimen.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Monsters Inc.”, ons favoriete nummer van 11th Dimension, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
