Het Franse sextet L’Impératrice toont sinds haar debuutalbum Matahari hoe je funky discopop in een hedendaags jasje steekt en daarmee weet te scoren. Zo streken ze in april dit jaar neer op het befaamde Coachella: aan internationale naam en faam tot ver over de landsgrenzen geen gebrek meer voor deze rasmuzikanten. Overal waar ze van zich laten horen, weerklinkt catchiness en worden zalen omgetoverd tot danstempels. Ook tweede album Tako Tsubo zorgde in 2021 voor veel enthousiaste bijval. Een hit als “Peur des filles” illustreert dan nogmaals wat de band in huis heeft: hitpotentieel vol strakke, gladde producties die al snel doen meeneuriën. Kunnen ze die succesformule op Pulsar, dat sinds 7 juni in de rekken ligt, nog eens herhalen? Grotendeels wel, zo blijkt.
Het centrale thema? Pulsar, de benaming voor een gestorven ster die nog steeds signalen zendt die door de aarde opgevangen worden. Die ster wordt op het album gesymboliseerd door een vlinder, verdwaald in de ruimte: als een brug tussen het menselijke en buitenaardse. Dat ook deze plaat weer buitenaards fraai klinkt, staat buiten kijf. Met tien in plaats van dertien nummers is ze om te beginnen een stuk compacter en meer behapbaar dan de vorige. Elk lied weet zich daardoor op haar eigen manier te onderscheiden. Al hebben “Me Da Igual” en “Danza Marilù” qua sfeer erg veel weg van elkaar en voelen ze ook iets generieker aan dan de rest van de plaat. Zeker “Danza Marilù” valt te vaak in herhaling, waardoor het op het einde meer doet knikkebollen dan meewiegen.
Het nummer is trouwens een samenwerking met Fabiana Martone, en dat brengt ons tot een volgende constatatie: er zijn deze keer ook enkele gastartiesten betrokken. Op “Any Way” pakt dat wondermooi uit. Een dromerige intro doet verlangen naar futuristische tijden, waarna de stem van Maggie Rogers invalt. Wat volgt is een zweverige reis doorheen retroklanken, violen en funky baslijnen. Ook Erick the Architect mag zijn stempel drukken op Pulsar, al maakt hij géén onuitwisbare indruk. “Sweet & Sublime” voelt door zijn rap-intermezzo’s al snel buiten de context van de rest van het werk en heeft al bij al weinig replaywaarde.
Nee, geef ons dan liever wat sterk, eigen werk. En gelukkig is ook daaraan geen gebrek. “Cosmogonie”, bijvoorbeeld, is een geniale instrumentale intro, inclusief sterke melodie die aan de ribben blijft kleven. En wat te zeggen van “Amour Ex Machina”, wat ons betreft dé nieuwe dansvloervuller in hun catalogus van zwoelheid. De vele bliepjes, het opmerkelijke ritme van het refrein en het fluwelen stemgeluid van zangeres Flore Benguigui zijn hemels, veel meer hoeven we daar niet aan toe te voegen. Op “Déjà-vue” werkt het rustige sfeertje dan weer vruchten af en ook “Girl!” verrast met een funky outro die je doet wegzakken naar zomerse stranden.
Maar het is uiteindelijk “Love from the Other Side” dat de grootste indruk maakt: hun eerste Engelstalige single die gaat over de goede geesten rondom ons. Een nummer met zowel muzikale als emotionele diepgang met in de tweede helft een prachtige opbouw. Synthesizergeluiden vullen langzaam de ruimte en wekken het gevoel dat er écht zoiets bestaat als buitenaards leven. Het klinkt daardoor ook wat anders dan het geluid dan we van de band gewoon zijn. Hét buitenbeentje van deze plaat, zoveel is zeker, maar dan wel eentje om te koesteren.
Met titelnummer “Pulsar” worden we uiteindelijk terug naar ons eigen universum geloodst, maar niet zonder – what’s in a name – een pulserend slotstuk met diepe bassen, flitsende scratch-geluiden en strijkers. De kern van de hele plaat? Een mix van uitmuntende muzikanten die tonen wat ze samen waard zijn. Niet élk nummer is even sterk en herhaling ligt af en toe op de loer, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de souplesse van de nummers, de productie die tot op de puntjes is verzorgd (voor het eerst door de band zélf trouwens) en de zalig in het oor liggende arrangementen. Het maakt van Pulsar geen perfecte plaat, maar wel een lust voor het oor en een aanrader voor al uw zomerse roadtrips.
Op 25 oktober staat L’Impératrice in de AB. Tickets zijn ondertussen uitverkocht.
Ontdek “Love from the Other Side”, ons favoriete nummer van Pulsar, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
