In 2005 werd de Londense producer Burial als allereerste artiest getekend op het door Kode9 opgerichte Hyperdub. Dat label kwam voornamelijk voort uit de groeiende early dubstep-scène die zichzelf langzaam maar zeker op de kaart begon te zetten. Hetzelfde jaar nog bracht Burial op Hyperdub de ep South London Boroughs uit, dat enkele puike tracks bevatte die hij de jaren voordien al had gemaakt, maar het is zijn zelfgetitelde debuut uit 2006 en eigenlijk vooral het album Untrue uit 2008 waarmee hij onmiskenbaar furore heeft gemaakt. Sinds die iconische, genreoverstijgende releases heeft Kode9 zich al meermaals gewaagd aan remixes van Burials nummers, zoals bijvoorbeeld de track “Distant Lights“. Het heeft echter tot 2023 geduurd voordat de twee heren met een soort collaboratief project op de proppen kwamen, namelijk Infirmary / Unknown Summer. Een ep kon je het eigenlijk moeilijk noemen: het waren twee singles die onder eenzelfde noemer werden geschaard, ook wel een split-single genoemd. Zo passen beiden ook mooi op één vinyl, natuurlijk. Nu, een klein jaar later, brengen Burial en Kode9 opnieuw zo’n split-single uit, ditmaal Phoneglow / Eyes Go Blank genoemd. Of de albumhoezen en tracktitels alluderen naar TikTok en meer omvatten dan louter toevallige gelijkenissen, dat laten we aan jullie over.
Hoewel Burial zijn roots voornamelijk in dubstep en UK garage/2-step kent, is hij op zijn laatste twee platen meer richting sereniteit geëvolueerd. Streetlands en Antidawn zijn namelijk ambient pur-sang, met gelukkig nog wel een definiërende en onderscheidende Burial-touch. Sommige fans van het oudere materiaal hadden het echter moeilijk met deze artistieke overgang, alsof hij het niet meer in zich had om een iets meer geladen track neer te zetten. Op “Unknown Summer” bewees Burial al voor een stukje het tegendeel, maar op de in 2024 verschenen singles “Dreamfear” en “Boy Sent From Above” nam hij veel van die resterende twijfels weg. Beide tracks klonken vintage Burial, met niet enkel overduidelijke breakbeat – en electroinvloeden, maar ook de typische ruisgeluiden, choppy stemmensamples en genreswitches doorheen dezelfde nummers. Gelukkig klonk het niet als gerecycleerde output, en wist hij hier en daar toch nog te verrassen.
De vraag is natuurlijk of Burial met “Phoneglow” nog steeds dezelfde nostalgie kan oproepen als naar de oldschool UK-ravecultuur waar hij al zo vaak beeldsprakige hommages aan heeft gebracht. Of is de muziek van Burial inmiddels, net als dat langvervlogen tijdperk, slechts een vage herinnering van iets dat nooit meer zal zijn? Met een gelukkig hart kunnen we stellen dat Burial met “Phoneglow” een prachtige hulde brengt aan zijn eerdere materiaal. In de eerste seconden al weerklinkt er dat kenmerkend platengeruis en niet veel later wordt het nummer vergezeld van high-pitched stemmensamples die onder meer herhaaldelijk ‘I will never leave you / I’ll be right by your side’ uitspreken. Een mooie metafoor, lijkt ons. Burial bewijst namelijk dat hij nog steeds zijn oude sound volledig in de vingers heeft. Naarmate het nummer progressief al haar componenten onthult, onder begeleiding van typerende UK garage-productie, lijkt het zelfs alsof de track een throw-away van Untrue had kunnen zijn. Daarvoor klinkt het misschien nét niet bevreemdend eenzaam genoeg, maar we kunnen niemand deze gedachtegang kwalijk nemen. En hoewel we de nieuwe artistieke wendingen van Burial best konden smaken, voelt het toch een beetje alsof we een oude vriend zijn tegengekomen die, in tegenstelling tot wat sommigen beweerden, op geen enkele manier is veranderd.
Op “Infirmary” liet Kode9 ons kennismaken met een vrij complex, maar op de een of andere manier toch verbazend dansbaar nummer. Ondanks de verraderlijke jazzinvloeden lag het tempo hier wel degelijk enorm hoog en vanwege het grote gehalte aan experiment, konden we deze track best smaken. Sterker nog, het creëerde een uitnodigend effect naar nummers van een vergelijkbaar kaliber, zeker omdat we artistieke evolutie altijd aanmoedigen en Kode9 in de dubstep – en UK garagewereld nog maar weinig had te bewijzen. Het doet ons dan ook plezier om te vernemen dat de nieuwe single “Eyes Go Blank” een gelijkaardig traject volgt als “Infirmary”. De track kent een gelijkaardige opbouw, maar vanaf de tweede minuut wordt er steevast jungle aan het geheel toegevoegd, alsof het nummer niet al energetisch genoeg was. Dat maakt het extra fris en vernieuwend, en dat nog eens te meer wanneer dertig seconden later alles zonder pardon door elkaar wordt gegooid. Een heel gedurfd, chaotisch bommetje, en op papier lijkt het alsof dit niet hoort te werken. Gelukkig pakt de praktijk soms totaal anders uit, zoals dat hier het geval is. We zijn er zeker van dat “Eyes Go Blank” niet voor iedereen is weggelegd en we verkiezen stiekem ook de terugkeer van Burial boven het experimenteerwerk van Kode9. Dat gezegd zijnde, hebben we hier overduidelijk nog steeds met een virtuoos te maken, eentje die nog steeds voldoende konijnen uit zijn figuurlijke hoed weet te toveren.
Kode9: Instagram / SoundCloud / Bandcamp / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
