@momenttom.com
Na een miezerige eerste festivaldag, een nacht vol luid wapperende tenten en een laatste, stevige bui, werd de derde dag van Rampage Open Air gemoedelijk ingezet. Een ochtendwandeling, gegidst door DNB On The Bike-host Dom Whiting die met een gator de camping wekte, luidde de zaterdag in. Voor de weinige bezoekers die daar nog door konden slapen, kwam een minifanfare persoonlijk langs bij je tent om een vrolijke ochtend te bezorgen. Om 14u was zo goed als elke soldaat paraat om dag 3 – of festivaldag 2, hoe je wil – aan te vatten.
Eenmaal op het terrein werd het snel aardig druk en zoog MAKLA ons de storm in met hevige dubstep. Daar waar het op Rampage op vlak van dubstep soms net ons petje te boven gaat, was deze set nog wel van een behapbare kaliber en wisten de Duitse heren ons te overtuigen met schokkerige beats, opzwepende schreeuwen en rapvocals als XXXTENTACION’s “Look At Me!”.
Dan was het bij KARA rustiger op gang komen. De Britse dj hield op Rampage Open Air haar eerste stop van een Belgisch tripje ROA – Dour – Tomorrowland en behandelde de eerste vermoeidheidsperikelen met toegankelijke DnB-golven die ze aan het begin van het terrein door de Moon stuurde. Na twee dagen moeten we echter wel toegeven dat er muzikaal wat herhaling in begon te sluipen met wat we donderdag en vrijdag al hoorden. De mixkunsten verdienden daarentegen wel een pluim en die kreeg de jonge dj ook in de vorm van een al goed gevulde tent tijdens het tweede uur van de dag.
@dlux_photography
Hoewel het festival Open Air heet, zijn de belangrijkste stages wel degelijk in tenten. Eentje vormt daar een uitzondering op: de Church, die wel overdekt is met stellingen, maar dan zonder zeil erover. Dj-producer en TikTokker Arcando draaide er een setje en we besloten het een kans te geven. Hoewel hij toch al enkele jaren muzikaal actief is, leerde het grote publiek hem pas begin dit jaar kennen, toen Martin Garrix plots drum-‘n-bass draaide op de mainstage van Ultra Music Festival. Met een nog beperkte selectie eigen platen binnen het genre moest hij vooral puren uit andermans werk, maar dat deed hij uitstekend. De dubbele drops en blends kwamen er sterk uit, al hadden we wel een sterk vermoeden dat een groot deel op voorhand aaneen gemixt was. We betrapten de Nederlander namelijk op sterke en snelle mixes, maar met relatief weinig knoppenwerk. Afgezien daarvan was het talrijk aanwezige publiek wel helemaal mee met aanvankelijk wat kalmere schijven en naar het einde toe heavy hitters als de VIP-edit van Primates “Walking On A Dream”-remix, Sota’s versie van “Like A G6” en uiteraard ook Arcando’s eigen “Jungle”-remix.
Aangezien het merendeel van de volle kerk het erg naar z’n zin had, bleven we zoals de rest nog even hangen bij Camoufly. De jongeman springt onder zijn wollen konijnenmasker van de ene stijl naar de andere, wat perfect past op de iets experimentelere Church-stage waar we terecht konden voor ontdekkingen en zijsprongetjes naast de gebaande Rampage-paden. Tussen al het dnb- en dubstepgeweld door sloeg de klok er om 17u bass house, snelle techhouse en wat technoflarden. Bekende tunes als “Crazy In Love” van Beyoncé dienden als intermezzo voor de Boiler Room-achtige sound van de producer. De doeken boven ons hingen al wat los door de felle wind, maar Camoufly’s basdreunen zouden even goed een oorzaak kunnen zijn van de flapperende banners.
@rafthomas.studios
Grafix speelde vrijdag al een closing reünieset met Fred V, waarmee hij een einde maakte aan een zes jaar lang durende, vriendschappelijke echtscheiding. Gisteren was hij opnieuw in het Kristalpark te vinden, dit keer om te zorgen voor een heuse verlichting tussen alle dancefloor DnB die we al hoorden. Waar we bij andere sets zoals KARA en ShockOne een samenvatting van de meest gehoorde nummers van de eerste twee dagen voorgeschoteld kregen, bracht Grafix een meer eigenzinnige set binnen hetzelfde genre met veelal eigen of niet zo vaak gespeelde tracks. De overlap tussen “Worlds Apart” van XXX en “Gravity” van Metrik bezorgde ons kippenvel door de overeenkomende lyrics, maar ook de “Bangarang”-remix, “Eyes On Me” van Rova en “Body Language” waren de juiste platen op het juiste moment. Dan hebben we het nog niet gehad over het onuitgebrachte Metrik-nummer, de (nieuwe) Grafix-remix van Netsky’s “Come Alive” en een van de luidste singalongs van deze editie tijdens “Solar System”… Een uurtje mocht er gerust een anderhalf of zelfs twee zijn, laten we die conclusie trekken.
Nog voor buiten de zon onder ging, had de donkerte de Techno-stage al lang overgenomen. De kleurrijke oranje Nederlanders die naar de voetbal keken aan het grote scherm onderweg naar de tent stonden in schril contrast met het zwarte gat erin. Volunt Barbati had er plaatsgenomen achter de draaitafels voor de voorlaatste set en dat is eraan te merken: hij ramt er met industriële technokicks aan een snelheid van 165 bpm de speakers nog net niet aan flarden. De Antwerpse dj host vandaag met zijn Hard Harder Hardst-concept het kleinste podium van het festival, maar zich laten gelden doet het zich absoluut. Hoe fijn en bijna afgelikt de producties van Grafix daarnet waren, zo rauw zijn de platen die hier doorheen de tent vlamden. De naam zegt het zelf: veel harder vind je het niet.
@eager_captures
SASASAS kende hun hoogtepunt een vijf à zestal jaar geleden, toen ze het meeste views voor een Rampage-liveset ooit haalden op YouTube. Inmiddels is de bezetting flink afgezwakt door de jammere overlijdens van MC Stormin’ en MC Skibadee. Ook was de vertrouwde Macky Gee vandaag niet achter de decks te vinden, waardoor DJ Phantasy er alleen voor stond. Als vanouds nam het drietal hun publiek mee met een sfeervolle set, al moet wel gezegd dat het evengoed een opname van 2018 zou kunnen geweest zijn. Buiten enkele strofes van recentere nummers was het vooral het oudere werk dat de resultaten moest boeken. Klassiekers als “Let it Shine”, “Anthem” en “Rampage VIP” deden zo wel hun job, maar verder wist de groep niet echt indruk te maken – al blijft de eindeloze longinhoud van de MC’s natuurlijk wel iets om van de genieten.
Met een vroege sterke indruk van MAKLA, een sterrensetje van Grafix en een karrenvracht aan kicks van Volunt Barbati achter de kiezen, zat festivaldag twee erop. Voor een eerste keer was het vollenbak op het terrein, maar toch wist Rampage zijn belofte om nergens lang te moeten wachten alsnog in te lossen. Op naar de laatste dag, soldiers!
Lees hier het verslag van de eerste twee dagen Rampage Open Air.
