Les Ardentes 2024 (Festivaldag 3): Door het Tolle heen

© CPU – Sam De Boeck

De ene bui is de andere niet en zo had Les Ardentes gisteren dan toch eens een beetje geluk met het weer. Warm of erg zonnig wat het niet, maar alles was nu eenmaal beter dan de zondvloed die vrijdag over het terrein huis hield. Maar we zijn geen Frank Deboosere of Jacotte Brokken en kwamen naar het Luikse om ons onder te dompelen in een bad vol muziek. Na een redelijk sterk begin zakte het in de namiddag/avond ietwat weg met een overdaad aan drillrap, al waren er uiteindelijk nog Don Toliver en Central Cee als grote kleppers om de meubelen te redden.

Peet @ DaHood

© CPU – Sam De Boeck

Terwijl er een fris windje over de modderpoel die de weide van Les Ardentes was geworden waaide, was het aan Brusselaar Peet om als een van de eerste artiesten de spits af te bijten op dag drie. Helaas bleken veel festivalgangers nog wat rond te zwemmen op de camping, want de man moest het met een akelig lege DaHood doen. Jammer, want Peet en zijn vierkoppige band hadden er zienderogen zin in. En dus liet hij de lage opkomst niet aan zijn hart komen, want na een halfuurtje ontsproten de eerste moshpits al. Dat kwam de sfeer in het voorste – en ook enige gevulde vak – ten goede, want het publiek begon geleidelijk aan fijn mee te surfen op de gezellige, zomerse vibe die de Brusselaar uitstraalde. Met een live saxofonist is dat vanzelfsprekend ook niet zo heel moeilijk, al moeten we vooral de man in het marcelleke vooraan feliciteren. Peet gaf namelijk wat meer cachet aan zijn nummers en zorgde er zo voor dat we met een goed gevoel aan de zaterdag begonnen.

Rsko @ Phoenix

© CPU – Sam De Boeck

Er stond verbazingwekkend veel volk aan de Phoenix voor het uur van de dag. Fransman Rsko is dan ook een ster van het rijzende kaliber en kampeerde de afgelopen jaren in een paar van de grootste Franse Spotifylijsten. Met een uitgebreide tour in het vooruitzicht ondernam Rsko de nodige voorbereiding om een nette show in elkaar te timmeren. Op Les Ardentes betekende dat de ondersteuning door een elektrische gitarist en een pianist, die de nummers geregeld een leuk afrokantje gaven. Rsko zelf had er ook wel zin in en zorgde er al snel voor dat het publiek met hem op een vibe lag. Enige jammere was de overijverige DJ Myst met een spotlightcomplex. Buiten wat schreeuwen en pogingen om het publiek op te hypen was zijn meerwaarde zeer beperkt. Als hoogtepunt noteerden we “BOOM BOOM”, een nummer dat zo catchy was dat we op weg naar het volgende optreden nog steeds aan het mee neuriën waren. De gemoedelijke start van de dag werd op die manier gewoon goed doorgetrokken.

YG Pablo @ Big Eye

© CPU – Sam De Boeck

Van Brussel naar Luik; YG Pablo kent die route ondertussen redelijk goed. De protegé van Damso stond twee jaar geleden ook al eens op Les Ardentes, al pakte hij het deze keer toch net iets grootser aan. Op de Big Eye drapeerde hij een eyecatcher van jewelste met een grote opgeblazen pop. ‘In Super We Trust’ stond er op haar shirt te lezen, als referentie naar het project waar YG Pablo al geruime tijd aan aan het werken is. Van dat nieuwe project kregen we enkele exclusieve teasers uit te horen, maar het publiek proefde toch net iets liever van hetgeen ze al kenden. De zon kwam zelfs even piepen tijdens zijn set wat zich best goed leende bij de vibe van zijn nummers. Op den duur hadden we het echter wel gehoord en had wat variatie wel voor nog meer opwinding kunnen zorgen. Voor iemand die gewoon weinig shows speelt, was dit al bij al nog redelijk okay.

Ayra Starr @ Phoenix

© CPU – Sam De Boeck

Nadat haar dj ons een klein kwartier terug naar 2012 had gebracht met nummers van onder meer Justin Bieber en Nicki Minaj, kwamen Ayra Starr en haar hier danseressen het podium op. De Nigeriaanse danste daar vanzelfsprekend goed mee mee, al moest de zang dan wel komen van heel wat backingtrack. Eenmaal opgewarmd haalde de zangeres wel een paar keer goed uit, al moest ze het achteraf gezien wel vooral hebben van de vibe. Ondanks de grijze wolken krijg ze met tropische beats van onder andere “Commas” de gsm’s in de lucht en de heupen aan het bewegen. Starr was naar eigen zeggen een beetje ziek en moe, maar daar trok ‘Brussels’ zich weinig van aan. Tussen de nummers door scandeerde het publiek haar naam, waarna ze een nummer opdroeg aan ‘een knappe jongen op de weide’. “Rush” en “Sability” besloten de toffe set, waarbij de zangeres uiteindelijk slechts effectief een halfuurtje op het podium stond. Het potentieel begint er dus stilaan uit te komen bij de Nigeriaanse, dat bewees ze alvast op Les Ardentes.

13 Block @ Big Eye

© CPU – Sam De Boeck

Oude rotten doen het doorgaans goed op Les Ardentes, zo ook 13 Block. Het viertal uit Sevran teert al enkele jaren op hun werk van hun beginjaren en had niet echt iets nieuws voor te stellen aan het Luikse publiek. Hun laatste single dateert zelfs al van twee zomers geleden, wat best opmerkelijk is in het milieu waar een hoge productiviteit tot de vaste werkethiek hoort. Op het Big Eye-podium kwam het viertal voornamelijk lol schoppen en dat deden ze op hun erg nonchalante manier. De nummers volgden elkaar in een hoog tempo op en hier en daar troffen ze eens raak in het publiek. Voor “Click Clack” hoopten we nog op een korte acte de présence van Hamza, maar die bleef nog even in zijn loge hangen voor zijn eigen optreden iets later op de avond. 13 Block kabbelde voort in hun set en bracht op zich exact dat wat Les Ardentes op dat moment wou hebben. Een optreden zonder noemenswaardige gebeurtenissen van vier rappers die stilaan toch wel met iets nieuws mogen komen.

Zola @ Phoenix

© CPU – Sam De Boeck

Zola bracht een van de grootste volksverhuizing van Les Ardentes 2024 op de been. Zijn status als dé publiekstrekker dankt hij aan jarenlang consistent groeien en investeren in zichzelf. Op Les Ardentes gaf hij zijn fans in elk gevaar eveneens waar voor hun geld. Al van bij het begin met “Mula” was de sfeer er meteen in en op dat elan bleef hij doorgaan. Een flitsende productie was bovendien een leuke meerwaarde om die hoge plaats op de affiche te rechtvaardigen, al kwam het publiek van de Franse rapper toch vooral om te feesten. Uitgedost in een rood trainingspak gooide hij met hartjes tijdens het immers aanstekelijke “ZAZA” om iets later bij “Extasy” zijn gangsterfaçade weer op te zetten. Dat laatste bleef hij uiteindelijk aanhouden en zo drilde hij zich een weg naar het einde.

Freeze corleone @ Big Eye

© CPU – Sam De Boeck

Liefhebbers van Franstalige drill konden na Zola nog bij Freeze corleone terecht. In februari moest Freeze nog zijn optreden in de ING Arena afzeggen, maar zijn Belgische fans konden hem gisteren dus in het festivalpark van Rocourt aan het werk zien. Dat Issa, zoals Freeze corleone eigenlijk heet, zijn inspiratie haalt bij zijn Amerikaanse en Britse collega’s hoorde je er zo uit. Helaas kopieerde hij ook diens livecapaciteiten, want dat stelde eerlijk gezegd bitter weinig voor. Dat hij zichzelf liet ondersteunen door een tape was nog niet eens het grootste euvel, maar wel dat hij deze eigenlijk steeds achterna hinkte en timinggewijs vaak veel te laat was. Ook het publiek kreeg het 667-boegbeeld alleen bij een handvol nummers mee en het duurde iets te lang alvorens de vlammen ook het publiek ontketenden.

Don Toliver @ Phoenix

© CPU – Sam De Boeck

Don Toliver viel gisteren op op heel wat verschillende manieren. Om te beginnen begon de Amerikaans zo’n twintig minuten te vroeg aan zijn set, maar die bleek na twee nummers ook al gewoon tot de beste van de dag te behoren. Op een podium gevuld met prikkeldraad, zes motoren en een ruwe livegitarist kon de man zich stevig uitleven. Dat leverde ik een mum van tijd een volgelopen veld op, dat met graagte de moshpit opende. De rol van Don Toliver in dat verhaal was dat hij op geheel eigenwijze manier (lees: niet eens zo hevig) energie bleef afvuren op het publiek. “TORE UP” werd aan het begin van de set bijvoorbeeld al meteen twee keer gespeeld, om het uiteindelijk voor een derde keer keer te gebruiken als afsluiter. Daartussen ging de rapper op reis door zijn carrière aan de hand van oud en nieuw materiaal, maar evengoed met Travis Scott-samenwerkingen. Op een bedje van autotune en CO2-kanonnen schotelde Don Toliver ons zo een vlammende set voor, die bol stond van de moshpits en energie. De man mocht dan wel een dik uur lang denken dat hij in Brussel was, de Luikenaren toonden zich zeker niet minderwaardig.

D-Block Europe @ DaHood

© CPU – Sam De Boeck

D-Block Europe komt uit Londen en dan weet je eigenlijk al genoeg op Les Ardentes: het zal een set voor niet al te veel publiek worden. Een bijna voor de helft gevulde DaHood was getuige van hoe de drie als gekken door hun set raasden: nummers werden geskipt, anderen enorm ingekort. Op die manier merkte je ook wel dat de Britten niet per se gelukkig waren met de lage opkomst. Dat de set op zich niet echt hoogstaand was, konden we door het lage niveau van de rest van de dag nog enigszins door de vingers zien. Ongeveer twintig minuten voor het einde van de set kregen we met “Ferrari Horses” nog een meezinger te horen, waarna “Home Pussy” en “Kitchen Kings” er gewoon doorgejast werden. D-Block Europe stond zo in totaal dus nog geen halfuur effectief op het podium in ‘Brussels’, wat ons alleen maar kan doen besluiten dat het niet de moeite was.

Central Cee @ Phoenix

De afsluiter van de derde festivaldag was niemand minder dan Central Cee. De Britse drillsensatie kwam helemaal vanuit Londen naar Luik afgezakt voor zijn enige show op het Europese vaste land in 2024. Dat was er, toegeven, ook wel een beetje aan te merken. Geregeld was hij eens de draad kwijt bij een van zijn nummers, al was hij wel professioneel en capabel genoeg om de weg naar het juiste pad terug te vinden. In het begin miste zijn optreden bovendien wat grinta. “Loading” of “UK Rap” kwamen ook door een gebrek aan honger niet over hoe het zou moeten zijn.

Oorspronkelijk kreeg Central Cee anderhalf uur van de organisatie, maar dat werd later op de dag herleid naar een uur op vraag van de artiest zelf. Een uur vullen deed de Brit hoe dan ook niet en we kregen ook best weinig verrassingen voorgeschoteld. Voor “Overseas” haalde hij een helft van D-Block Europe op het podium en voor de rest was hij moederziel alleen op zichzelf gesteld. Stilaan groeide hij wel in de set en werd hij zelf iets losser. “Obsessed With You” was de ogenschijnlijke schot in de roos waarbij de fans op elkaars schouders kropen en “LET GO” muteerde uit tot een van de meezingers van de dag.

Los van wat extra lichten had Les Ardentes ook een resem vlammenwerpers en vuurwerkelementen voorzien voor Central Cee’s show. Niet dat dat per se nodig was, maar een grimmig “BAND4BAND” was daardoor toch net iets ruwer en grauwer. Het daaropvolgende “Sprinter”, de zomerhit van 2023, werd met open armen onthaald door Les Ardentes, ook zonder een acte de présence van Dave. Afsluiten deed hij uiteindelijk met zijn grootste streaminghit “DOJA” en met een ontdooide glimlach op zijn smoel. Na amper drie kwartier zat zijn gastoptreden in België er onverbiddelijk op, maar daar lag het publiek uiteindelijk niet wakker van. Central Cee kwam, zag en vloog terug naar zijn thuisbasis Londen om verder te kunnen werken aan zijn nieuwe album.

Onze recensie van Doja Cat lees je hier.
Alle recensies van Les Ardentes 2024 lees je hier.