© CPU – Cédric Depraetere
Het derde en laatste weekend van deze editie van Gent Jazz is inmiddels in aantocht. Met onder meer Diana Krall, ANOHNI, Jamie Cullum en Nile Rodgers passeerden al heel wat wereldsterren de revue, en ook voor de laatste dagen staat nog veel moois gepland, zoals twee avonden Air. Ook voor de tiende festivaldag werd de headliner in Frankrijk gezocht, meer bepaald in de vorm van Patrick Bruel. Hij werd op de Main Stage voorafgegaan door de Franse Gabbi Hartmann en de Spaanse Luz Casal.
Gabi Hartmann @ Main Stage
© CPU – Cédric Depraetere
De tiende dag van Gent Jazz ging, doordat er maar drie in plaats van vier artiesten op de Main Stage stonden, wat later van start dan de andere dagen, al betekende dat voor Gabi Hartmann helaas niet dat ze om half zeven al voor een groter publiek mocht spelen. De chanteuse liet het niet aan haar hart komen en begeesterde meteen met haar gladde, dromerige stem. De Parisienne wisselde tijdens haar set vlot tussen Frans en Spaans, en scoorde nog wat meer punten met haar interpretatie van Henri Salvadors “Maladie d’amour”. Met enkele sambaliedjes tussen de easy listening-jazz door wist ze de aandacht van het publiek er voortdurend bij te houden en liet ze het zelfs af en toe meeklappen, terwijl ze vlak voor het laatste nummer ook nog solo een straf staaltje muziek bracht. Veel volk was er dus niet voor Gabi Hartmann, maar wie er wel was, zal zich dat allerminst beklaagd hebben.
Luz Casal @ Main Stage
© CPU – Cédric Depraetere
Waar Gabi Hartmann ons nog opwarmde met de kleine Spaanse passages, kregen we bij Luz Casal een haast volledig Spaanse set. De zangeres opende nog met het Franse “Je Reviens Te Chercher”, maar trok daarna de kaart van haar moedertaal, en dat was de beste keuze ook. Voor haar bindteksten opteerde ze wel voor Frans, al was dat begrijpelijk ook met het nodige spreekwoordelijke haren op. Wat betreft de muziek was Casal maar met vlagen echt overtuigend. Mede door de taalbarrière kwamen heel wat nummers niet over zoals ze doen wanneer er een publiek zit dat er enkel voor Casal alleen zit en dat resulteerde in een vrij lakse sfeer, die pas tegen het einde wat uitbundiger werd. Vocaal is de zangeres sowieso niet ieders kopje thee, wat de terughoudende houding wel wat kan verklaren, al moet daarbij ook gezegd worden dat Casal simpelweg te vaak voortkabbelde om een echt goede of overweldigende set neer te zetten.
Patrick Bruel @ Main Stage
© CPU – Cédric Depraetere
Voor Patrick Bruel, de grote headliner, zat de tent volledig vol en dat was de Fransman meer dan waard. Het duurde even voor we Bruel konden zien op het podium, maar wanneer halverwege het openingsnummer de spotlights op hem gericht werden, bleef dat anderhalf uur duren. De Fransman opende met de heel dansbare nummers, die het publiek logischerwijs in beweging brachten. Wie dacht dat hij braaf op zijn stoeltje zou kunnen blijven zitten, was eraan voor de moeite, want nagenoeg het hele concert stond iedereen overal recht.
Het middelste deel van de set werd gekenmerkt door nummers die qua instrumentatie niet gigantisch waren. Veelal kregen we Bruel solo met zijn gitaar te horen, bijgestaan door zijn muzikale rechterhand Yannick Chouilliet, die zowat iedere gitaartechniek die bestaat naadloos kan toepassen. Toch is Bruel op zijn best wanneer zijn fenomenale stem wordt bijgestaan door een net wat grootsere instrumentatie en dat was – hoe kan het ook anders? – het geval bij slotnummer “Casser la Voix”. De ultieme meezinger werd uit volle borst door een volledig losgaande tent meegebruld, terwijl de Fransman mensen deed springen die de afgelopen tien jaar niet meer gesprongen hadden en dat na vanavond de komende tien jaar waarschijnlijk ook niet meer gaan kunnen doen. Patrick Bruel is en blijft de ultieme showman, zo ook op Gent Jazz.
De tiende dag van deze editie van Gent Jazz was er eentje die korter was dan gewoonlijk, maar dat kwaliteit en kwantiteit niet hetzelfde zijn, is al langer geweten. Deze woensdag moest niet onderdoen voor de andere dagen en vooral met een fenomenale Patrick Bruel en meer dan aangename Gabi Hartmann kregen we nog maar eens waar voor ons geld.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
