Beach Festival Nieuwpoort 2024 (Festivaldag 1): Zomer aan zee

Waar het Beach Festival Nieuwpoort veelal plaatsvindt tijdens het eerste weekend van augustus, werd deze keer geopteerd voor halverwege juli. Dat leverde enkele mooie mogelijkheden op voor de affiche, waarop onder meer Sting, Seasick Steve, Oscar and the Wolf en Keane prijken. Voor de Belgische feestdag op zondag 21 juli wordt dan weer volop de kaart van de Belgen getrokken, met Clouseau, Natalia, Metejoor en meer.

Dagny

Om kwart over drie mocht Dagny deze editie van het strandfestival op gang trappen en hoewel het zonnetje al op onze huid brandde, kregen we het niet bepaald warm van de Noorse popster. Voor maar heel weinig publiek opende ze energiek en maakte ze gebruik van het verlengstuk voor het podium om wat meer aan interactie met de reeds aanwezigen te hebben, maar het waren er simpelweg veel te weinig om ervoor te zorgen dat het niet ongemakkelijk was. Je zou denken dat de Noorse dan had aangevoeld dat ze het publiek misschien best niet in drie verschillende groepen had moeten proberen laten meezingen. Het lukte een beetje, maar een beetje is bij zulke dingen helaas niet genoeg. Muzikaal was Dagny makkelijk te verteren met popliedjes die heel makkelijk te verwerken zijn, maar tegelijkertijd ook net zo snel weer uit ons hoofd verdwijnen. Laat er geen twijfel over bestaan dat de Noorse een technisch heel sterke zangstem heeft, maar zowel dat als de op zich wel leuke visuals konden niet beletten dat Dagny totaal niet overtuigde.

OYESONO

Met OYESONO kregen we een iets frissere wind, zowel op het podium als ervoor. De band van Jasper Maekelberg en Billie Leyers schotelde het publiek, dat in grotere getale aanwezig was en het nu net iets minder heet had dan voordien, vrij dansbare nummers voor. Het zorgde voor vrolijk meewiegende mensen, die konden genieten van de op twee verschillende manieren even zwoele stemmen van Maekelberg en Leyers. Instrumentaal – nog los van de bas die op het einde even niet meer doorkwam – had er net wat meer afwisseling in mogen zitten, maar wetende dat OYESONO ook nog niet zo heel lang bestaat, moeten we erkennen dat er vooral veel talent bij de band zit.

Fantastic Negrito

Met wat Grammy Awards en een openingsplek bij de show van Bruce Springsteen in Landgraaf vorig jaar in de achterzak heeft Fantastic Negrito aardig wat adelbrieven verzameld. De grote bekendheid aan het Europese vasteland blijft echter wat uit, al zal de Amerikaanse zanger voor velen wel de ontdekking van de dag geweest zijn. Fantastic Negrito opende meteen vol panache en stond bol van de energie vooraan op het verlengstuk voor het podium. De zanger beschikt natuurlijk over een soulvolle bluesstem, waar maar weinig mensen ooit genoeg van kunnen krijgen en dat kwam ook zo binnen bij het publiek in Nieuwpoort. Een straffe cover van “Where Did You Sleep Last Night” richting het einde toe zorgde ook voor dat puntje herkenning dat het publiek helemaal over de afwachtende houding heen tilde, want het moet wel gezegd worden dat Fantastic Negrito ondanks zijn ferme muzikale kunnen geen echte hits of klassiekers op zijn naam heeft kunnen schrijven, althans niet hier. Toch bracht de Amerikaan in totaliteit een meer dan sterke set ten gehore, waarbij zijn aanstekelijke energie zeker zijn vruchten afwierp.

Seasick Steve

Wie Seasick Steve twee weken geleden niet zag openen voor Bruce Springsteen in Werchter, kreeg in Nieuwpoort nog een herkansing op festivalterrein. De Amerikaan speelde een set die dicht bij die van 2 juli aanleunde, maar kreeg op Beach Festival gelukkig wel wat meer tijd toebedeeld om volledig zijn ding te doen. Daaronder verstaan we het voortdurend wisselen tussen zijn zelfgemaakte gitaren, humoristische bindteksten en vooral onorthodoxe en toch ook zeer smakelijke gitaarlicks en -riffs. Veelal praatzingend à la Lou Reed baande de Amerikaan zich een weg doorheen zijn set, waarbij niet veel echte uitschieters te bespeuren waren, maar het wel voortdurend onderhoudend bleef. Het hoogtepunt van de set was ongetwijfeld “Walkin’ Man”, waarvoor Steve even van het podium ging om een fan uit het publiek te halen en voor haar de slidegitaarballade op het podium te brengen. Vreemd was het zeker, maar laat vreemd nu net de manier zijn waarop we Seasick Steve het liefst hebben, want wat blijft hij toch een fascinerend figuur.

Sting

Dat Sting de absolute headliner was, wist iedereen. De Brit kon rekenen op een volledig volle golden circle vlak voor het podium, die daarvoor hoogstens voor een vierde – en dan zijn we nog genereus – gevuld was. Bijgestaan door enkel een drummer en gitarist opende hij met “Message in a Bottle”, dat meteen werd meegezongen en -geklapt. Met “Englishman in New York” dat er bijna meteen na kwam, werd duidelijk dat Sting voor een strategisch startoffensief vol hits startte. Toch werd de zanger geplaagd door wat technische problemen, waardoor het geluid bij “Every Little Thing She Does Is Magic” enkele keren wegviel en “Fields Of Gold”, dat in de ‘my songs’-versie sowieso al niet best is, er al helemaal aan was voor de moeite.

De hits kregen we van Sting dus zeker wel, maar de nieuwe versies van sommige klassiekers wisten in hun totaliteit niet te tippen aan de originelen, integendeel. Toch blijven minder goede versies van nummers van wereldklasse wel nog steeds steengoede nummers, maar wanneer je weet dat het beter kan, blijft er toch altijd een wat wrange nasmaak hangen. Na een middenstuk waarin de grote hits wat meer werden afgewisseld met nieuw werk en minder grote hits, was er ook nog een slotoffensief voorzien. “Every Breath You Take” werd meegezongen en ook voor het eerste bisnummer “Roxanne” was dat het geval. De bezieling was bij misschien wel de grootste The Police-klassieker even zoek, waardoor het nummer niet helemaal kon overtuigen, al maakte “Fragile”, het intieme slotnummer waarvoor Sting zelf de gitaar ter handen nam, dat zonder veel moeite goed.

Sting zal wel al eens beter geweest zijn dan op Beach Festival Nieuwpoort, al hoeft dat nog niet te betekenen dat de zanger niet goed was. Met een repertoire als dat van de Brit kan je zowat overal anderhalf uur aan hits spelen, maar het waren de technische problemen en de manier waarop sommige ervan gebracht werden die ervoor zorgden dat we niet helemaal omver geblazen werden. Voor Sting geldt echter hetzelfde als voor zijn klassiekers; dingen van wereldklasse die net even wat minder zijn, zijn nog steeds steengoed.

Beach Festival Nieuwpoort kon zich geen beter weer wensen voor de openingsdag van zijn festival, met temperaturen die zowat de hele dag rondom de dertig graden kampeerden. Muzikaal duurde het even voor we warmgelopen waren, door een niet al te interessante set van Dagny. Met Fantastic Negrito kwam dan eindelijk de nodige schwung om mensen de hitte te doen vergeten, terwijl Sting bij zonsondergang de ene na de andere klassieker op het publiek afvuurde. Op naar dag twee met onder meer Oscar and the Wolf, Keane en Loreen!