Tomorrowland 2024 (Festivaldag 1): Eén met de natuur

Het derde weekend van juli is weer aangebroken, wat in België Festivalland wil zeggen: Tomorrowland-time! Het walhalla voor de Europese en misschien zelfs wereldwijde danceliefhebber komt ook dit jaar weer tot ‘Life’. Leven doet het merk inderdaad meer dan ooit, want hoewel het festival nog steeds de core business is, diversifieert het merk in alle mogelijke richtingen. Benieuwd naar welke betoverende stages, unieke belevingen en uiteraard vooral muzikale uitschieters de organisatoren dit jaar weer uit hun ellenhoge hoed vol ideeën zouden toveren, wilden we er absoluut bijzijn voor het vervolg op ‘The Arising of Life’ uit 2013 en ‘The Elixir of Life’ uit 2016. Twee weekends lang is het circus der madness weer terug te vinden in Boom, waar het gros van de elektronische muziekwereld over de vloer komt voor de achttiende editie en het twintigjarige bestaan van Tomorrowland.

Agents Of Time (live) @ Freedom
Terwijl een brandende zon de binnenstromende people of tomorrow de zweetdruppeltjes over hun hoofd doet rollen, besluiten wij om onze TML-trip rustig aan te vatten en onder de vleugels van de fladderende vlinders in de Freedom aan onze dag te starten. Binnen zorgen de Italiaanse beats van Agents Of Time voor de eerste voorzichtige fleurige, soms fluffy danspasjes, die op dit late namiddag-uur perfect als chille partystarter kunnen dienen. De Anyma-achtige sound opereert als soundtrack voor de mooie visuals die tegenwoordig haast bijna gepaard moeten gaan met melodische techno. Tijdens de “Love Is A Drug”-remix zien we zo twee bijna kussende robotmensen en wat later een leger aan krijgers dat op een miljoenenstad af marcheert.

Da Tweekaz @ Mainstage
Het aantal unieke harddance-acts op de Mainstage van Tomorrowland tot op heden is op een hand te tellen. Naast een set van Coone en Mark With a K heeft Da Tweekaz er sinds 2019 een vaste afspraak. Zo ook in 2024 en dit jaar mogen de blije Noren plaatsnemen in een dj-booth die omringd is door cantharellen met daaromheen het enige rotsige oerwoud dat België rijk is. Onder het pronkstuk dat de immense lotusbloem bovenaan is, spotten we onder meer een bekerplant, de in steen gebeitelde broertjes van de vaste reuzen in De Schorre, een led-scherm dat zich verschuilt onder een wirwar van groene lianen en vier meter hoge watervallen. Onder het motto ‘rumble in the jungle’ geven de heren flink wat gas en zijn ze een van de hardere acts op de Mainstage, zonder het onbehapbaar te maken voor de brave Mainstage-bezoeker. Drum-‘n-bassproducer Used komt hun cross-oversamenwerking showcasen en Kenth toont zich als een echt publieksentertainer, alleen staat het geluid niet helemaal top afgestemd voor hardstyle. Het volk laat het de pret gelukkig niet bederven, want herkenningspuntjes als “Can Can (Hardstyle Remix)” en “Kriss Kross” blijken goede keuzes om de gigantische kuil bezig te houden. Tegen de aanbeveling van hun management in gaan de heren finaal nog een tandje harder met “Jägermeister” in de Dimitri K-remix en ook “Frozen” gaat nog door de uptempo-blender.

DJ HEARTSTRING @ Core
In ‘het boske’, ook wel de Core, kunnen we doorgaans terecht voor de wat minder commerciële muziek – voor de liefhebbers zeg maar. De echte Mainstage-anthems zal je er daarom niet horen; ook niet bij het Berlijnse duo DJ HEARTSTRING. Zoals altijd is het er lekker grooven, ditmaal op hun ’trance-dance’ die wat als Marlon Hoffstadt, maar dan iets minder energiek, klinkt. Zoals al eerder op Core in Medellín te zien was, splitst het gezicht dit jaar in tweeën en vormt een verticaal led-scherm het brein tussen de twee helften. Het publiek tussen de berken beweegt lekker, al is het vooralsnog een mix van een koffie-, of beter cocktailklets die onder het bladerdek plaatsvindt. De achtergrondmuziek? Onder andere een remix van “White Noise” van Disclosure en simpele, trancy housebeats.

Netsky @ Mainstage
Geen lange vliegtuigreis voor de Belgische drum-‘n-basslegende Netsky zou je denken, want de Edegemnaar moet in principe maar een tiental kilometer afleggen om tot in Boom te geraken. Toch brengt onze landgenoot meer tijd door in Amerika of Nieuw-Zeeland dan hier, dus moet ook hij waarschijnlijk van ver komen om in het land van morgen te geraken. Het begin van Daenens set is wat bedenkelijk, aangezien we wat vreemds merken aan de gebruikte songstructuren en de tellen niet altijd helemaal uitkomen waardoor de mix niet ‘fout’ is, maar toch wat slordig overkomt. “Bombalaya – Blooom Remix” past wel goed bij het decor, net zoals “Everybody Loves The Sunshine” bij het weer, maar wanneer je klassieker “No Problem” die de hype helemaal opbouwt naar de drop toe opeens door” Gasolina” laat wisselen, heerst er toch wat teleurstelling – ook wanneer je voor een niet-dnb-publiek staat. Gelukkig zijn er zekerheden die altijd hun werk doen: “Come Alive” is er zo eentje en ook Netsky’s remix van “Everyday” staat garant voor een feestje, al is de overgang naar “Bittersweet Goodbye” toch weer twijfelachtig. Wat we wel kunnen appreciëren, is de variatie die er in de set van de Edegemnaar steekt. We horen vleugjes UK Bassline, trage techno en ook “Ice Cold” met David Guetta wordt vanonder het stof gehaald, waardoor we toch ook positieve punten kunnen geven.

Used & Wilkinson @ The Rose Garden
Twee weken terug draaide hij nog een dikke set op Rampage Open Air en binnen exact een week maakt hij zijn debuut op de Tomorrowland Mainstage: de zomer van Used is weer net wat gekker dan die van vorig jaar. Vandaag kruipt hij eerst nog onder de drakenkop van The Rose Garden om ook de andere kant van het terrein te voorzien van wat drum-‘n-bass. Wij pikken de laatste twintig minuten mee en zien een gelijkaardige set als twee weken geleden, met nieuwe albummuziek, hardstyle-invloeden en dubbele drops met classics uit het genre. Niemand minder dan Wilkinson, een van dé meesters van de scene, neemt het van de Kempenaar over en speelde een iets kalmere set. De classics die de set voordien door de boxen knalden, zijn deels afkomstig van de studio van de Brit en worden dan ook – aangevuld met muziek van collega’s Sub Focus en Dimension – vakkundig op een ineenlopend rijtje gezet. De opkomst is echter matig voor zo’n grote naam, maar de aanwezigen worden getrakteerd op quasi uitsluitend dubbele drops, die soms goed uitdraaien, maar soms ook wat overbodig aanvoelen.

Swedish House Mafia @ Mainstage
Tegen de wetten der natuur in is de lotusbloem aan de main in de schemering helemaal opengebloeid. Het gouden trio van de dancewereld – toch tot voor hun break in 2013 – genaamd Swedish House Mafia en bestaande uit de Zweden Axwell, Sebastian Ingrosso en Steve Angello speelt er als subheadliner. De supergroep scheerde hoge toppen met hun classics als “Don’t You Worry Child”, “One” en “Save The World”, maar opvallend genoeg ontbreken die hits vandaag. We horen veelal recenter werk uit vanop Paradise Again dat een ander spectrum van de dancewereld aandoet. Terwijl enkele minuten geleden de panfluitachtige klank van “Lioness” nog fris en zomers klonk, schalt “Turn On The Lights again..” als een donker gevaarte over de mensenmassa. Ook “Heaven Take You Home” maakt indruk, vooral door de mooie, emotionele stem van Connie Constance. Het is allemaal niet het gedruis dat Tomorrowland normaal te verduren krijgt op dit uur, maar slecht is het zeker niet. Dat het niet meer hetzelfde en een pak minder feest is dan tien jaar geleden, kunnen we wel stellen: de recente muziek is niet meer van dezelfde generatie als die van de grote hits, maar op zijn eigen manier moet het er niet voor onder doen. Met een rustig en bescheiden schijf rondt het trio zijn set af.

Ran-D & Q-Dance Endshow @ The Library
Wat verderop is hardstyle-dj en -producer Ran-D bezig aan de slotminuten van festivaldag 1. Vorige jaren hostte Q-Dance, de Nederlandse organisator achter Qlimax en Defqon.1, nog elk weekend een dagje de Freedom, maar dit jaar moeten de organisatoren het doen met een kleine take-over op The Library. De tornado aan kicks van de Nederlander kan ons niet volledig innemen, al zullen “The Perfect Storm” en de laatste frenchcoreplaat ons wel bijblijven. Waarom we echter vooral afzakten naar de bibliotheek achteraan het terrein, is de endshow van Q-Dance. Die is op Defqon.1 namelijk ieder jaar opnieuw buitenaards. Iets gelijkaardigs verwachten is natuurlijk veel te hoog gegrepen, maar toch hopen we stiekem wel dat onze mond zou openvallen. Helaas slaat dat wat tegen, want op de emotioneel geladen muziekkeuze met “Dear Hardstyle” na, is het vuurwerk vooral achter ons, aan de Mainstage, te zien en te horen. Desalniettemin is het een mooie afsluiter van de eerste festivaldag, waarna we snel nog het gastoptreden van Rob Swire van Pendulum bij Armin van Buuren op de mainstage meepikken. Na een magisch slotmomentje aan de Mainstage kan de aftocht richting camping en uitgang beginnen, en de batterijen opgeladen worden voor dag twee.

Hopelijk eentje met wat meer uitschieters, want hoewel we vandaag enkele prima sets zagen, was er geen een die er bovenuit stak. Als leerkracht zouden we veel zessen en zevens geven, met Da Tweekaz dat het gemiddelde wat omhoog hijst. Nog veel ruimte voor muzikale verbetering dus. Misschien op zaterdag, want dan wachten REZZMAU5, Amelie Lens en een voortreffelijke Andromedik-hosting ons op!

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Instagram / Website