© CPU – Karen Van Lierde
Na een zaterdag vol techno en drum-‘n-bass aan vooral de Mainstage en de Atmosphere, verspreidden we ons op zondag wat meer over het terrein om van de verschillende muzikale pareltjes van het land van morgen te proeven. De brandende zon verstopte zich wat meer achter de wolken, maar het feest werd er niet minder op. Van vermoeidheid bleek amper sprake en de stages voelden zelfs drukker bevolkt aan de afgelopen twee dagen. Na onder meer twee knetterharde sets, een dj-wissel die aangenaam verraste en een slotuur vol gemoderniseerde Tomorrowland-classics, zit weekend één erop.
Yves Deruyter @ Mainstage
Om half vier hield Yves Deruyter zijn jaarlijkse afspraakje op de Main, waar hij met Anne Clark-vocals de wereld liet kennismaken met de goede ouwe Belgische retroclassics. Zowat elke Belgische discotheekgevel uit de jaren negentig heeft de dj-producer gezien en die liefde voor de muziek verspreidt hij zoveel jaren later nog steeds graag. “The Taste Of Summer”, “Traffic” van Tiësto en uiteraard “The House Of House” komen voorbij, aaneengerijgd met een regelmatige zwaai naar (bevriende) mensen in het publiek. Dat de Wommelgemnaar de piek van de Belgische clubcultuur in de jaren negentig doorstond en tot op vandaag een klinkende naam is, is te merken aan het oudere volk dat aan de voet van de Mainstage al vroeg op de dag plaatsneemt. Toch wordt ook de nieuwe generatie bedient, met een harde technoversie van “Turn On The Lights again..” en Amber Broos’ “Amok”.
© CPU – Karen Van Lierde
Omdat Het Kan & Average Rob @ Mainstage
En daar stopt het Belgenfeest niet, want het is België boven op onze nationale feestdag. Na de nostalgie van Yves Deruyter brengen Omdat Het Kan & Average Rob de Belgische (foute) fuifmuziek naar Tomorrowland. Die blijkt ook bij het brede publiek aan te slaan, want alle partyhits, van “Freed From Desire” tot “Can’t Hold Us ” en van “We Are Your Friends” tot “Captain Jack” komen aan bod en veroorzaken heel wat weerklank uit de kelen van de people of tomorrow. De snelle overgangen en afkappingen in de nummers houden het publiek gaande, soms zelfs zo extreem dat het wat teveel van het goede wordt en we snakken naar een echte drop in plaats van op opnieuw een nieuw refrein of strofe. “On Met La Patate (Belgian Anthem)” biedt daarin soelas, want het Belgische volkslied ad interim wordt vakkundig meegezongen door alle trotse Belgen met vlag vooraan.
© CPU – Karen Van Lierde
Sub Zero Project @ The Rose Garden
Onder het wakend oog van de draak in The Rose Garden host hardstyleduo Sub Zero Project vandaag een dag vol kicks, melodieën en gebalde vuisten in de lucht. Zelf draaien de twee Nederlanders ook een anderhalf uurtje, dus nemen we een kijkje bij de overvolle stage. Het is duidelijk dat de capaciteit van The Rose Garden niet opgewassen is tegen de populariteit van het duo, dat een van de hotste harddanceacts van het moment is. “Our Church” is dan ook letterlijk te nemen en dat de fanbase van Sub Zero Project skyhigh gaat, wordt mooi onderstreept met een edit van “Rave Into Space”. Andere notabele momenten? Eerst en vooral nieuw nummer “Invincible” dat een prima plaatje is, waaruit wel blijkt dat de heren veteranen zijn in het produceren van rawstyle dan in drum-‘n-bass. Een knallend anderhalf uur dus met veel variatie aan kicks, waarin sommige nog wel net iets te veel aanvoelden als v1’s.
© CPU – Karen Van Lierde
Chris Avantgarde @ Freedom
In de Freedom is het vandaag Afterlife dat de plak slaat en zoals elk jaar kan dat opnieuw op heel wat enthousiasme rekenen. Om 18 uur staat de grote tent al vol voor Chris Avantgarde, die de tegenwoordige populaire melodische technosound vertegenwoordigt. Of dit komt door de visuele beleving of door de muziek – het zal waarschijnlijk een combinatie van beide zijn – laten we in het midden, maar dat de muziek warm in de oren klinkt, is een certitude. ‘The future is unknown’, klinkt het en veelvuldige laserstralen verlichten het luchtoppervlak, terwijl de vage, pastel kleurenmixen het welbekende ondersteboven hangende Afterlife-mannetje accentueren. Een wazige droom waar we op een of andere manier wat moe van worden, maar dan in de positieve zin: dat is wat de Duitser brengt. Hij neemt ons mee in zijn muziek en wanneer we de Freedom terug uitstappen en het licht ons in de ogen valt, is het even terug wennen aan de realiteit – voor zover we TML zo kunnen noemen natuurlijk.
© CPU – Karen Van Lierde
Rooler @ The Rose Garden
En zo wandelden we recht terug op The Rose Garden af, waar Rooler net startte met een zoveelste samenwerking met mede-Italiaan en The Gang-buddy Sickmode. In vergelijking met Sub Zero Project klinken zijn kicks meteen nog een pak intenser, maar ook beter en properder afgewerkt dan voordien. “STAR WALKIN'” en intense remixes van “Drugs From Amsterdam” en “Tokyo Drift” spelen goed in op het iets commerciëlere TML-publiek, maar behouden wel mooi de eigenheid van de Italiaanse artiest. We horen trouwens ook dat hij live mixt, aan de niet perfecte maar wel altijd juiste overgangen tussen zijn verschillende beukers. Bij “Love The Way” en een live edit van “YES!” vliegen de kickrolls ons om de oren aan de nog steeds erg gezellig drukke The Rose Garden; bezoekers die rond etensuur nog niet gegeten hadden, konden een stevige portie raw schijnbaar ook wel smaken.
© CPU – Karen Van Lierde
HorsegiirL @ Atmosphere
Ook vandaag, na gisteren al Andromedik, een Belgische artiestenhosting in de Atmosphere: Amber Broos nodigde met HorsegiirL een van de meest absurde namen op de affiche uit, niet alleen qua uiterlijk – een gouden glitterkleedje en een plastieken paardenkop op haar hoofd – maar ook qua videoclips. Dat terzijde kwamen we eigenlijk voor de expressieve dansmoves van Patrick Mason, maar hij werd om een welbepaalde reden geswitcht met de Duitse dj. Het is lekker galopperen op de snelle early rave-eurotrance-gabberritmes. Neem het niet te serieus, maar de hyperactieve TikTok-muziek als “My Little White Pony” en “Obsessed” klinken toch erg aanstekelijk en dansbaar live. Hier en daar komen de echte gabbers zelfs naar boven; we wisten niet dat het kon, maar welles dus: hakken op “Alors On Danse” van Stromae.
© CPU – Karen Van Lierde
3 Are Legend @ Mainstage
Steve Aoki en huis-dj’s Dimitri Vegas & Like Mike krijgen de eer om het slotakkoord van het weekend te schrijven en dat doen ze met een show met alles erop en eraan: fonteinen, lasers, zeepbellen, vlammen en een geopende Lotusbloem. Het trio geeft een demonstratie van gevestigde Tomorrowland-anthems als “Pursuit Of Happiness” (met gastoptreden van Thibaut Courtois), “Pjanoo” en “Mammoth”, maar dan in eentonige, modernere bigroom technoversies. Het is spijtig om te constateren, maar deze set zou er evengoed eentje van vijf jaar geleden geweest kunnen zijn. “Crowd Control” doet de grond daveren en het vaste ‘lights up, lights down’-moment wordt niet vergeten. Jammer genoeg voelt het allemaal niet echt als een samenhangend geheel, omdat alle sfeeracties los van elkaar staan en niet netjes aan elkaar gemixt worden. De set valt al te vaak stil, maar terugblikkend hebben de drie heren wel hun doel bereikt: de madness opnieuw naar Boom brengen.
© CPU – Karen Van Lierde
Finaal is dat natuurlijk nog altijd waar Tomorrowland om draait: de mond van bezoekers doen openvallen. Dat is dit weekend zeker gelukt, met een zeer diverse line-up, tot in de puntjes uitgewerkte details en nieuwe stages als Planaxis (waar voordien de Youphoria stond), House Of Fortune by JBL en een vernieuwd Core-design. Toch een kleine kanttekening: het festival evolueert qua line-up goed mee met zijn tijd, maar op de Mainstage merken we toch wat sleet op de machine. Tomorrowland teert al zo’n tien jaar op dezelfde pot namen om zijn festivaldagen mee af te sluiten. Dit weekend zagen we bijvoorbeeld Armin van Buuren, Timmy Trumpet en 3 Are Legend telkens op hun beurt de laatste noten van de festivaldag uitsturen, maar moest dit de samenstelling van 2016 zijn; we zouden het niet merken. Het blijft allemaal een beetje hangen in de tijd, zonder veel variatie. Zeker als je weet dat Dimitri Vegas & Like Mike op zaterdag ook al als subheadliner op de Mainstage stonden. Tijd voor vernieuwing op de Mainstage dus, maar voor de rest kijken we terug op een schitterende editie. Tomorrowland leeft meer dan ooit!
Onze recensie van festivaldag 1 lees je hier.
Onze recensie van festivaldag 2 lees je hier.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
