© Josh Salter
Een dutje kan wonderen doen, maar soms krijg je er kleine, plakkerige oogjes van. De vier Canadezen uit Nova Scottia hebben zich de naam Nap Eyes toegeëigend sinds 2011. Tussen 2014 en 2020 bracht het kwartet al vier lp’s uit met zachte, gemoedelijke indierock. Op de laatste lp Snapshot Of A Beginner horen we wel dat de band het tempo geleidelijk aan opdrijft. In het najaar wordt de nieuwe plaat The Neon Gate voorgesteld, en “Passageway” is ondertussen de vierde single die wordt vooruitgeschoven ter inleiding van de toekomstige lp.
Frontman Nigel Chapman gebruikte een voor hem onorthodoxe manier van songschrijven. De laatste strofe werd al een hele tijd geleden geschreven, maar Chapman was niet tevreden over de rest van de tekst. Op een dag zette hij zich aan de schrijftafel en schreef toch de correcte woorden op, en dat terwijl hij de melodie neuriede die nadien zou moeten ingespeeld worden. De song begint met een heel rustig gitaarstuk en een synthgeluid op het achterplan. Chapman begint mee te zingen en zijn stem vervangt het achtergrondgeluid. Voor de eerste minuut ingaat beginnen de drums die heel droog en mooi dof klinken. Een tweede gitaarpartij wordt daarop ingeschakeld en de droge drums klinken opeens heel dartel en vrolijk. Het nummer gaat over onthaasting en de kalmte en rust die iedereen af en toe echt eens zou moeten opzoeken. De laatste strofe, waarmee de compositie ooit dus begon, zingt Chapman met enkel de eerste gitaar nog als uiterste begeleiding. “Passageway” is een bloedmooie song!
Het nieuwe album van Nap Eyes, The Neon Gate, verschijnt op 18 oktober.
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
