Explosions In The Sky @ OLT Rivierenhof: Wanneer de sterren breken

Wanneer een band als Explosions In The Sky op een locatie als het OLT Rivierenhof speelt, weet je dat er magie in de lucht hangt. Op een zomerse dinsdagavond bleek dat dan ook het geval te zijn voor de bands tweede show in één week tijd in ons land. De groep had met End een nieuw album voor te stellen, maar liet ons vooral proeven van het beste uit de catalogus. Bijgevolg werden we anderhalf uur verwend door de crème de la crème uit de discografie, waarbij de locatie het nog net dat tikkeltje specialer maakte.

Openen werd gedaan door een lokale act, meer bepaald Elias. De zanger en drummer bracht vorig jaar nog zijn debuutalbum uit en het blijkt dat hij nog lang niet is uitgespeeld. In een kort halfuurtje kregen we zijn melancholische songs te horen waarbij vanzelfsprekend vooral de percussie centraal stond. Zijn zweverige stem mengde zich telkens doorheen het muzikale, terwijl we ook wel al eens een falset durfden horen. Het mocht zeker gehoord worden en het was jammer dat het publiek zich vooral op de tribunes bevond en niet vooraan. Desalniettemin liet zijn naar eigen zeggen dansbaar nummer de eerste mensen toch bewegen en maakte hij het publiek aangenaam warm voor wat komen zou.

Het is niet vanzelfsprekend om een show als die van Explosions In The Sky te omschrijven, omdat je die altijd moet beleven. Het was dan ook zo dat een groot deel van het publiek zich in de tribunes van OLT Rivierenhof had geposteerd om zo het volledige plaatje te kunnen laten binnenkomen, waardoor het vooraan initieel tamelijk leeg bleef. Gelukkig lokte de muziek van de band uit Texas wel genoeg mensen naar voor om je volledig in de sfeer te laten slepen. Met opener “First Breath After Coma” gebeurde dat meteen zeer intens en die intensiteit zouden de leden niet meer loslaten.

De set van Explosions In The Sky bestond voornamelijk uit stiltes en explosies, zoals de naam van de band al verraadt. Het was dan ook opmerkelijk om te zien dat de stiltes ook door het publiek niet werden doorbroken. Iedereen leek geconcentreerd te luisteren naar wat de band hier zou brengen en bij de stevige noisy explosies, voelde je iedere riff in ieder orgaan van je lichaam. Zeker bij een nummer als “The Birth and Death of the Day”, dat plots heel stil gaat om dan volledig open te breken, kon je niet anders dan heel wat sterke emoties voelen.

Het is op die manier dat het vijftal zich ook liet opmerken. De leden wisten iedere noot tot het ultieme te spelen om dan helemaal op het eind volledig uit zijn voegen te treden. Hoe meer gitaren, hoe krachtiger die ook kunnen binnenkomen, waardoor het des te opvallender was dat de nieuwe songs toch wat meer baslijnen en synths bevatten. “Loved Ones” leek met zijn apocalyptische sfeer wel perfect in het geheel te passen, want hoewel het begon met een piano en eigenlijk zeer intiem leek, kletterde het op het einde zo hard, dat sommige mensen hun vingers in de oren moesten steken.

Het nieuwe werk resoneerde dus perfect met het klassieke werk, waardoor het niet leek alsof Explosions In The Sky al te veel nieuw werk presenteerde. En dat klopte ook, er werden maar twee nieuwe songs gespeeld en die bleken dan nog eens de perfecte toevoeging aan de set te zijn. Zo was “The Fight” de ideale lijm tussen de twee klassiekers die op het eind werden gespeeld. Voordien kregen we wel nog het speelse “Magic Hours” dat de gitaren volledig uit de bocht liet gaan. Het was ondertussen al goed donker geworden en de belichting op het podium versterkte ook nog meer de sfeer die de band probeerde neer te zetten. Het magische uur was dus zeker aangebroken, want de band liet de donkerte gewoon neerdalen op het publiek en de nacht viel met duistere muziek die de apocalyps over je afriep, maar niet voordat je eerst alle schoonheid had omarmd.

Op die manier was “The Only Moment We Were Alone” wederom de perfecte afsluiter van een snedige set. Het epische nummer werd op luid gejoel onthaald en de tien minuten aan intense sounds lieten het publiek nog maar eens verweesd achter. Het is fantastisch om te zien hoe Explosions In The Sky met de instrumenten overweg kan en hoe het songs in een cohesie met elkaar laat komen. De set was één grote trip waarbij je wegdroomde van het einde van de wereld, maar waarbij je ook de schoonheid ervan omhelsde en dat was ook dankzij de schoonheid van het openluchttheater. De temperaturen bleven aangenaam en eens de nacht viel, leek het wel alsof dit optreden één grote mooie droom was.

Setlist:

First Breath After Coma
The Birth and Death of the Day
Yasmin the Light
Loved Ones
Magic Hours
Let Me Back In
Your Hand in Mine
The Fight
The Only Moment We Were Alone