LiveRecensies

Bazart @ OLT Rivierenhof: Feestje met de vingers in de neus

© CPU – Nathan Dobbelaere (archief)

Bazart mag het OLT Rivierenhof deze week drie dagen lang dat van hen noemen. De popband bracht sinds 2021 geen album meer uit, maar dat weerhield fans er niet van om met waaiertjes en ijsjes naar het openluchttheater te komen en uit volle borst mee te zingen met de vele hits. Nummers als “Goud” en “Denk maar niet aan morgen” lijken intussen deel uit te maken van het collectief geheugen en Bazart heeft de afgelopen jaren meer dan eens bewezen dat het intussen terecht een vaste waarde is in ons muzieklandschap. Mathieu Terryn, Oliver Symons en Simon Nuytten speelden met hun extra muzikanten al op vrijwel elk podium in Vlaanderen en zorgen doorgaans voor een uitbundige sfeer. Dat was in het Rivierenhof niet anders, ook al gebeurde het met extra veel zweet en wat gepuf tussendoor. Bazart staat er altijd, ook als de thermometer boven de dertig graden rijkt.

TEUN mocht het publiek figuurlijk opwarmen en deed dat van achter haar keyboards. De Nederlandse verzorgt ondertussen al eventjes de backings bij Eefje de Visser, maar bracht in het OLT haar eigen muziek. Het zweverige “Floating” leidde de avond in en werd opgevolgd door een nummer met Daan Schepers, die zowel bij Eefje de Visser als Bazart in de band zit. De twee konden jammer genoeg niet op een oplettend publiek rekenen, ondanks dat hun trage nummer wel erg mooi was. TEUN had duidelijk moeite met het overtuigen van het publiek, al wist ze ons wel te bekoren met haar Engelstalige rustige, vaak dromerige muziek. Het Rivierenhof was dan ook volgelopen voor Nederlandstalige uitbundige popsongs, dus misschien was deze zangeres als supportact niet de beste keuze. Met een stevig herwerkte versie van “Hey Ya!” van Outkast wist ze toch wat meer aandacht naar zich te trekken en ook het energiekere “Ready For You” werd wat warmer onthaald. TEUN zette (grotendeels) in haar eentje een mooie set neer, maar het Bazart-publiek had misschien liever iets anders gehad.

© CPU – Senne Houben (archief)

Vanaf de eerste seconde was het duidelijk dat Bazart er goesting in had, want zonder enige aarzeling werd “Geef mij alles” ingezet. Het negental op het podium ging op automatische piloot en het publiek at al gauw uit de hand van Mathieu Terryn en co. Aanvankelijk lag de focus op recentere nummers, maar na meezinger “Anders” kwam daar verandering in. Terryn kondigde al vroeg aan dat er geen gasten zouden zijn, en dat ‘het allemaal onder ons’ zou blijven. Het zwoelere “Onder Ons” bleef ook overeind zonder Eefje de Visser en tijdens “Hou me vast” zong het publiek uit volle borst mee om zo de afwezigheid van Pommelien op te vullen. Mathieu haalde er duidelijk zijn plezier uit en liet eerst de mensen links meezingen, dan die in het midden en rechts om natuurlijk met het grootste koor te eindigen. Als een dirigent weet de frontman de mensenmassa aan te sturen en zo werden al gauw de eerste hoogtepunten bereikt.

Voor wie op zoek was naar wat afwisseling, was er met “Van God los” ruimte voor een rocknummer, waarbij Mario Goossens (overigens de originele drummer op dat lied) eens helemaal voluit kon gaan. Met “Blijf nog even hier” werd het dan weer allemaal wat intiemer doordat het knuffelbare nummer werd ingezet op een akoestische gitaar. Het voelde zo wat minder episch aan, al ging de groep er daarna terug met volle kracht tegenaan. Bazart liet zich van verschillende kanten zien en eens het zonlicht was verdwenen, ging het publiek in de tribune rechtstaan om tijdens “Maanlicht” lekker te kunnen dansen. Wat later maakte ook “Breekbaar” zijn naam waar en zo kroop er met dit minder bekende nummer een teder momentje in de set. Mathieu vertelde dat het leuke aan niet-festivalshows is dat ze dus ook minder bekend materiaal kunnen spelen en zo werd er met “Andere oorden” een van de beste Bazart-nummers tegenaan gesmeten. Wat begint als de soundtrack om in slow motion in de regen te dansen, groeide uit tot een elektronische en coole outro waarbij Simon en Oliver in de spotlights stonden. Het Warhola-achtige moment deed ons trouwens stiekem nog steeds hopen op een nieuwe plaat van Warhola. Meer van dit graag.

© CPU – Nathan Dobbelaere (archief)

Mathieu Terryn liet op vele momenten heel enthousiast vallen hoe blij hij was om voor het eerst in het OLT te spelen en toen de eerste lijnen van “Chaos” aanbraken, werd dat enthousiasme een collectief gebeuren. Er werd opnieuw gezongen en met armen gezwaaid, en ondanks dat dat allemaal wellicht mooi was voorbereid, deed Terryn elk verzoek aan het publiek wel spontaan lijken. Tijdens “Goud” was het eigenlijk overbodig dat de zanger nog vroeg om mee te zingen, want terwijl het zweet in de ogen liep, stond het voltallige Rivierenhof te zingen en springen als nooit tevoren. De band speelde met de vingers in de neus zonder ooit verveeld of ook maar een beetje arrogant over te komen. Het speelplezier spatte er dus van af en terwijl Mathieu over en weer liep, bleven Simon en Oliver er natuurlijk de hele tijd cool uit zien.

Doorheen de set leek Terryn de perfecte frontman en speelde Bazart een zeer leuke set, maar wie hoopte op een verrassing, die moest wachten tot de bisronde. Die werd ingezet met het mooie en oprechte “Over de rand”. Een nieuw pianonummer dat ging over hoe de frontman zich de laatste tijd niet goed voelde en zo kregen we toch een beetje een kijk achter die altijd aanwezige glimlach. Afsluiten gebeurde met nog een meezingertje en zo toonde Bazart met “Denk maar niet aan morgen” nog een laatste keer aan dat het weet hoe een publiek mee te krijgen. Bazart zette zoals verwacht een sterke prestatie neer: een sfeervolle avond waarop er gezongen en gedanst werd op een ogenschijnlijke spontane en enthousiaste manier. Terryn is een quasi perfecte frontman die heel goed weet hoe een publiek te besturen, al speelt het grote arsenaal aan hits daar ongetwijfeld ook in mee. De Olympische Spelen zijn dan wel voorbij, maar mocht Bazart een medaille krijgen, dan was die ongetwijfeld van goud!

Setlist:

Geef mij alles
Laat me los
Anders
Onder ons
Hou mij vast
Van God los (Monza-cover)
Nacht
Blijf nog even hier
Maanlicht
Andere oorden
Breekbaar
Telkens als je gaat
Chaos
Grip (omarm me)
Goud

Over de rand
Denk maar niet aan morgen

1249 posts

About author
braaf zijn hé
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Crammerock 2024 (Festivaldag 1): Rocken onder een grauwgrijze hemel

Het is de eerste dag op Crammerock in Stekene en het volledig uitverkochte festival wordt overschaduwd door grijze lucht en nattigheid de…
InstagramLiveRecensies

Hermanos Gutiérrez @ OLT Rivierenhof: Als dagjestoerist mee op reis

Als je je afvraagt hoe het liefdeskind van western en Latijns-Amerikaanse muziek zou klinken, krijg je een tokkelend antwoord van de Hermanos…
InstagramLiveRecensies

Mdou Moctar + Phosphorescent @ OLT Rivierenhof: Van zomer tot herfst

Het einde van het seizoen van het OLT Rivierenhof is in zicht, maar voordat de arena in haar gebruikelijke winterslaap vervalt, staat…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.