Mysteryland 2024 (Festivaldag 2): Twee handen, twee gezichten

Een overvliegend vliegtuig van het nabijgelegen Schiphol, maar vooral het net wat aangenamere pianogetokkel aan The Farmhouse fungeerden als wekker voor dag twee van Mysteryland. Ook op zaterdag vertoefden we in Noord-Holland om te genieten van stagehosts als Elrow, Drumcode, Trance Energy en Hardstyle Elite, dat na een jarenlange Q-dance-reeks de hardere stijlen moest vertegenwoordigen en verhuisde richting een indoorstage. Nu de brug over de autostrade naar het Noord-terrein geopend was, viel het mysterie van de andere kant weg en ontdekten we twee verschillende gezichten van Mysteryland aan de hand van een sterke Phuture Noize, een leuk sunset-slot van Joris Voorn en een teleurstellende set van Yellow Claw.

Amy Wiles & Jeffrey Sutorius @ Trance Energy

De draad terug oppikken waar we hem gisteren lieten liggen, deden we aan de ronde tent vlak aan de camping. Amy Wiles trakteerde er op trancebeats, die in haar universum wat klonken als techno met een heel melodische synth-saus eroverheen. Buiten de tent was het al tamelijk druk voor het vroege uur, maar de mensen naar binnen trekken lukte haar pas tegen het laatste kwartiertje. De aankomende set van Jeffrey Sutorius kon daar ook wel iets mee te maken hebben. De dj-producer was voorheen deel van het Haagse tranceproject Dash Berlin, maar sinds 2021 treedt hij op onder zijn eigen naam nadat hij een rechtszaak verloor van de al eerder gestopte leden van de groep. Tegen een redelijk snel ritme trapte hij zijn uurtje af, met de altijd werkende vocal van “The Ultimate Seduction” als intro. Zij die zochten naar hemelse vibes, zweverige vocalen en niet al té harde maar toch gevoelige beats waren hier waar ze moesten zijn. De man dropte tussen zijn progressieve trance zo nu en dan een klassiekertje, zoals “Flight 643” van Tiësto, en wist ons met zijn vinyl tranceset best te bekoren.

Phuture Noize @ Hardstyle Elite

Wie dacht dat hij het volledige terrein al had gezien, zou verschieten van de andere kant van het terrein. Aan de overkant van de snelweg bevond zich een nog even groot deel festival, met als speerpunten de door Adam Beyer gehoste piramidestage en de grootste tent die ooit op Mysteryland heeft gestaan. Wij trokken naar die laatste en bleven bij aankomst toch iet of wat op onze honger zitten. De tent was heel groot en de aankleding mocht er ook zijn, maar ten opzichte van de voorbije jaren was het toch een downgrade. Ook stond net als vrijdag bij de hardstyle het geluid te stil en met de bas iets te hard toe gedraaid om echt een impact te maken.

Toch maakte Phuture Noize er het beste van met “Take Me Higher”, “Waves” en twee nieuwe, geweldige samenwerkingen van hem en Devin Wild. Onder de kin van het halve Mainstage-gezicht van vorig jaar ontketende hij een hardstyle-“Revolution”. Weliswaar onder een andere vlag, want het graag geziene Q-dance verdween dit jaar van het toneel en in plaats daarvan schakelde de organisatie het eigen Hardstyle Elite-concept in om de hardheads te plezieren. TikTok-gewijs is chaos en hoe harder en sneller hoe beter de norm vandaag de dag, maar Phuture Noize trok zich daar niet al te veel van aan en bleef steevast trouw aan zijn eigen, unieke sound. Toevallige passanten zullen niet meteen omver geblazen geweest zijn door de kicks en melodieën van de Nederlander, want hij draait echte luisterhardstyle (schijven die beter worden naarmate je ze vaker luistert), maar vertrouwden met zijn muziek beleefden er misschien wel hét moment van hun dag.

DIØN @ Nachtcollege

Hard techno is hot & happening. 3voor12 maakte er onlangs nog een documentaire over, met als aanleiding festivalorganisator Verknipt dat de Johan Cruijf Arena in een flits uitverkocht. Een stage voor het rauwe, industriële genre kon dus ook op Mysteryland niet ontbreken. Een van de wonderkids van deze beukgeneratie is DIØN, die met zijn industriële ravesound het Nachtcollege-podium probeerde te doen kolken. Helemaal lukte dat niet, want hoewel er bij een aantal mensen vooraan ongetwijfeld wat zweetdruppels op het voorhoofd te bespeuren waren, was de sfeer vanachter wat doods. De hype helemaal waarmaken kon de Amsterdammer dus niet, al konden we voor het halfuurtje dat we aanwezig waren de (raw hardstyle) fakedrops en intense (soms jump)kicks zeker wel waarderen.

Joris Voorn @ Drumcode

Ook behorend tot het alomvattende begrip techno, maar dan meer in de kern van het woord: Drumcode, het bekende label van Adam Beyer dat gisteren de eigenlijk tweede mainstage voor zijn rekening mocht nemen. Of ook wel hoe puristen kijken naar het genre, in tegenstelling tot de nieuwe, TikTok-opvatting van daarnet. Achter de decks: Joris Voorn, die zichzelf eerder aan de softere kant van het spectrum positioneert. Hij verstrengelde het zwaardere uiterste van house en het softere uiteinde van techno met elkaar en dropte nummers als “Don’t You Want Me” van Felix en uiteraard 2023-dancehit “Transmission”. Het podium zag er ten opzichte van de vorige jaren heel wat vriendelijker, maar zeker even prachtig uit, met veel hout, bamboe en planten, terwijl de zon zich stilletjes aan in de schotels bovenaan nestelde. Voorn voorzag de compatibele, warme beats en keerde terug naar de kern van wat techno écht is. De vele bezoekers op het middenplein, maar vooral ook op de immense heuvel keken ernaar en genoten ervan.

Deepack @ Club Godverdikkie

Dat je op Mysteryland niet altijd aan de grote stages moet staan om het leuk te hebben of spektakel te beleven, bewees Club Godverdikkie vlak aan de brug. Op weg van hot naar her kom je regelmatig spotjes tegen die je niet verwacht, maar waar het feest even aan is, of vaker zelfs nog meer aan is, dan aan de grote podia. Zo deed de Paardenrave denken aan een illegale raveparty in de bossen, wist Lady Joker een wisselwerking van theater en muziek te brengen en konden we ons (ludiek) laten verbazen door een Peepshow Bingo, een nudistenstrand, een mini-theater in de buik van een varken aan een boerderijstage of de aanwezigheid van een McDonald’s.

Onderweg naar de main stootten we zo op Club Godverdikkie, een stage opgedragen aan Mysteryland-medewerker Francois die 25 jaar in dienst is en vroeger de promo van hardcorefeest Thunderdome deed. Hij plantte een oernederlands huisje neer, inclusief trappengevel en raamluikjes, en nodigde zijn beste vrienden uit. Deepack serveerde er een lukrake mengeling die van freestyle tot raw en van Linkin Park en Kim Wild tot Qlimax-anthems ging. Sfeer gegarandeerd, vlammen aan en geen enkele smartphone te spotten: props to you, Francois!

MEDUZA @ Elrow

Ook al was het ondertussen half tien, MEDUZA bleef wat langer hangen in het dagritme. De man is de grootste Italiaanse streamingartiest ooit en was in juni nog mede-verantwoordelijk voor het EK-anthem “Fire”, maar liet zijn hits gisteren achter in het land van de laars. Met zomerse house die naarmate de set richting einde ging evolueerde naar wat meer groovy techhouse trok hij opvallend weinig volk. Kleurrijke confetti dwarrelde er des te meer; zo veel dat we elkaar bijna niet meer zagen en ook de talrijke, flashy entertainers baanden zich hun weg doorheen het publiek om voor de nodige randanimatie te zorgen.

Yellow Claw @ Mainstage

En zo waren we aanbeland aan het laatste uurtje. We besloten een kijkje te nemen aan de Mainstage, die uitgedost was met twee opblaasbare handen die een doos van Pandora vasthouden, waarbij de drie zijden van de gekantelde kubus de drie waarden van Mysteryland representeren: peace, love & mystery. Het festival nam dit jaar afscheid van het kleurrijke, carnavalachtige stage design dat we van hen gewoon zijn en zette meer in op led, waarbij het geheel ons wat deed denken aan een xl-variant van de CORE-stage op Tomorrowland.

Mysteryland gaf het vertrouwen aan Yellow Claw om er op te treden als zaterdagafsluiter. Een gedurfde keuze om de Nederlandse act er neer te zetten, want het is echt wel wat anders dan wat het festival gewoon is. Of het daarom ook een goede keuze is geweest, daar hebben we onze twijfels over. Tijdens de gouden jaren van de edm scoorde het duo hits als “Till It Hurts”, “Shotgun” en niet te vergeten “Thunder” met The Opposites, maar de laatste jaren deemsterden de heren wat weg. Wat we moesten verwachten was dus een raadsel, maar uiteindelijk bleek Yellow Claw 2.0 een beetje een slap aftreksel van wat het vroeger was.

De hits kwamen allemaal voorbij en zorgden voor een heuse dosis nostalgie, maar de minder bekende platen werden allemaal door exact dezelfde technodrop-machine gehaald. Eenheidsworst en een overdosis techno à la Natte Visstick was het jammere gevolg, waardoor we heel blij waren dat Yellow Claw er met verschillende special guests een quasi Yellow Claw & friends-set van maakte. Zo kwamen Jebroer, Kalibwoy en Rochelle langs en was het een opluchting toen we de goede, schreeuwerige trapclassics door de speakers hoorden knallen, vergezeld van gangster, baddy vocals en visuals. Volgend jaar misschien toch maar terug een (big room) techno- of progressive house-afsluiter, al maakte de indrukwekkende eindshow alles goed. Op kleurrijk vuurwerk werd niet bespaard, de trackselectie mocht er zijn en ook de lichtshow was er een waar we best nog wel wat langer naar zouden kunnen blijven kijken zijn.

Op de zaterdag van Mysteryland opende het gehele festivalterrein haar deuren en nog meer dan op vrijdag hadden we tijd te weinig om alles te zien en te beleven. Vijf meter wandelen zonder een nieuwe prikkel of ontdekking is niet mogelijk en dat alleen al maakt Mysteryland een avontuur op zich. We zouden bijna kunnen zeggen dat het een 2-in-1-festival is, want zo voelde het ook wel een beetje. De snelweg splijt het terrein in twee delen met elks een eigen gezicht. Op de zuid-site houden we een intieme, gezellige wandeling door het park omringd door bloemenparkjes en fonteinen, terwijl het noordelijke deel er veel meer uitziet als een standaard festivalterrein met grasland en waar de piramide uit de grond rijst als waker over het festival. Wat ze gemeenschappelijk hebben: overal kwamen we ogen en oren tekort. Volgend jaar vier dagen Mysteryland? Misschien lukt het ons dan om rond te geraken!

Facebook / Instagram / Website