Sam Shepherd of Floating Points, de dj uit Manchester met een PhD in neurowetenschappen, kan je gerust een creatieve duizendpoot noemen. Zijn muziek haalt invloeden uit tal van verschillende genres en zijn steeds groter wordende discografie varieert van afgelikte garage tot klassiek ballet. Echter, wie met de botte bijl door Sheperds discografie hakt, ontwaart de ruwe omtrek van twee verschillende ‘Floating Points’: de spirituele ambient-jazzproducer en de techno- en house dj die met een creatieve mix van genres en invloeden de dansvloer wil veroveren. Die eerstgenoemde versie vierde hoogtij in 2021 op Promises, de samenwerking met jazzlegende Pharaoh Sanders en het London Symphony Orchestra die we destijds vijf sterren gaven. Het album verscheen dat jaar ook in tal van eindejaarslijstjes en boekstaafde Shepherd als een leider in de ambientscene.
Shepherd en zijn Floating Points-project evolueren evenwel steeds en zoals de vele singles al aankondigden, bonkt hij met het nieuwe Cascade op de deur van ravefeestjes en discotheken. Daarmee ontwaakt de tweede versie van Floating Points die we kennen uit de begindagen van zijn carrière en van het heerlijke Crush uit 2019. We kunnen dus weer dansen op Floating Points, alleen gaat hij deze keer harder en zwaarder dan ooit tevoren. Daar werd al naar de gehint bij de release van “Vocoder” in 2022, de single die het album opent in een licht aangepaste versie als Club Mix. De geweldige intro met een synthesizer die – nomen est omen – door een vocoder lijkt gejaagd te zijn, schudt de dansbenen onmiddellijk los. Het nummer transformeert gaandeweg en tegen het einde waan je je in een donkere maar bruisende rave.
De toon is gezet en vervolgens houden de volgende tracks het niveau en de intensiteit moeiteloos aan. Het steengoede “Key103“, vernoemd naar een oude radiozender in Manchester, vormt het hart van het album. Met constant evoluerende soundscapes blijft het nummer verrassen en is het zeven minuten puur dance-entertainment. “Birth4000” is een kortere, spijkerharde banger die laat zien dat Floating Points zelfs met heel weinig heel veel kan. “Fast Forward” en “Afflecks Palace” zijn dan weer masterclasses in opbouw en structuur, met prachtig synthesizerwerk dat steevast ontaardt in een heerlijke dansbeat.
Al is er ook plaats voor rust op Cascade. Zo opent single “Ocotillo” met enkele minuten die vaag herinneren aan Promises, al ontaardt ook dit nummer uiteindelijk in een donkere beat. Afsluiter “Ablaze” zorgt dan weer op mooie wijze voor een meditatief en stil einde aan de dansmania op dit album. Tussen al die hoogtepunten valt het album af en toe ook wel stil. Tal van nummers overschrijden de grens van vijf minuten vlotjes, maar weten niet voor hun volledige speelduur te beklijven. Nummers als het kille “Del Oro”, “Ocotillo” of “Tilt Shift” voelen zo bij wijlen wat langdradig aan. Bovendien blijven, ondanks het grote aanbod aan goede tracks, de absolute hoogtepunten van het album toch de singles die we al kenden, wat altijd licht teleurstellend aanvoelt.
Ondanks deze minpunten is het wel duidelijk dat Floating Points met zijn Cascades een meer dan lovenswaardige poging doet om de dansvloer te veroveren. Het album bevat zijn beste werk als danceproducer en is een waardige opvolger voor het geweldige Promises. Dankzij de eerdere release van Four Tet en het langverwachte album van Jamie XX lijkt 2024 een geweldig dancejaar te worden, feesten maar!
Ontdek “Key103”, ons favoriete nummer van Cascade, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
