AlbumsRecensies

Nada Surf – Moon Mirror (★★★½): Een nieuw randje rond een vertrouwd geluid

Na vier jaar wachten keert Nada Surf terug met Moon Mirror. De New Yorkse poprockveteranen bewijzen wederom waarom ze een baken van consistentie zijn binnen de fluctuerende indierockwereld. Terwijl veel bands in hun carrière grip verliezen op melodieën of creatieve stagnatie ervaren, blijft Nada Surf vernieuwen zonder hun essentie uit het oog te verliezen. Onder leiding van zanger Matthew Caws weet de band elf nummers af te leveren die vertrouwd aanvoelen, maar tegelijkertijd fris klinken. De energie van Moon Mirror is beheerst, de songs zijn gelaagd, en de warme, jengelende gitaren vormen een stevige basis voor Caws’ kristalheldere stem.

Wat direct opvalt aan het album is de thematische diepgang. Waar eerdere albums soms een nostalgische knipoog naar de jaren negentig bevatten, verkent Moon Mirror nieuwe terreinen. Dit is muziek die niet alleen naar buiten kijkt, maar ook naar binnen keert. Het reflecteert op het leven, de twijfels en onzekerheden die daar onvermijdelijk bij horen. Op 57-jarige leeftijd is Matthew Caws meer dan ooit bezig met het accepteren van deze onzekerheden, in plaats van naar kant-en-klare antwoorden te zoeken. Deze existentiële mijmeringen geven Moon Mirror een bijzondere melancholieke lading, maar verzinkt ook niet in zwaarmoedigheid.

Een hoogtepunt is “The One You Want”, waar Caws met poëtische subtiliteit de ongrijpbaarheid van het leven zelf onder de loep neemt. Strijkers geven het een delicate grandeur, terwijl Caws zingt: ‘I’m always changing / you’re getting burned / what kind of me has the next turn?’ Deze teksten nodigen je uit om de lagen van emotionele complexiteit te verkennen die in de muziek van Nada Surf verborgen liggen. Het is precies dit soort poëtische ambiguïteit die Nada Surf zo bijzonder maakt. Ze verpakt diepgaande thema’s in toegankelijke, maar allesbehalve simpele popstructuren.

De opnames van Moon Mirror vonden plaats in de iconische Rockfield Studios in Wales, een locatie die in het geheugen gegrift staat vanwege legendarische albums van Queen en Oasis. Deze historische setting lijkt door te sijpelen in de muziek van Nada Surf, die in samenwerking met producer Ian Laughton en vaste toetsenist Louie Lino een gelaagdheid toevoegt. De synthesizers en toetsen zorgen voor een ruimtelijke sfeer die goed past bij de introspectieve thematiek van de plaat. Moon Mirror voelt zo nog meer aan als een zoektocht naar betekenis, liefde, en het begrijpen van de wereld om ons heen.

Opvallend is de wijze waarop het thema van aanwezigheid door het hele album verweven is. In “In Front of Me Now” vraagt Caws zich af waarom hij niet vaker volledig in het moment aanwezig is geweest; ‘Why wasn’t I present? / I could have been living”, zingt hij, terwijl de climax uitmondt in een catharsis van verlangen naar verandering en bewustzijn. De boodschap is duidelijk: het is tijd om de afleidingen van het dagelijks leven te negeren en te focussen op wat werkelijk belangrijk is. Dit behoort tot de meest persoonlijke en krachtigste momenten van het album, en weet door zijn universele thematiek diep te resoneren.

Een ander hoogtepunt is “Losing”, dat een onderhuidse spanning met zich meedraagt terwijl het melodisch lieflijk blijft. Hier vangt Nada Surf de paradox van het leven perfect: het gewicht van twijfel gevangen in de luchtigheid van een prachtig rocknummer. Het zijn dit soort songs die de band een ongeëvenaarde diepgang geven, zonder zwaar of overweldigend te worden. De melancholie is voelbaar, maar het wordt gedragen door een optimistische ondertoon, een viering van het feit dat het leven vol tegenstrijdigheden zit.

Maar wat Moon Mirror echt zo bijzonder maakt, is hoe het zowel tijdloos als modern klinkt. Terwijl veel bands zich verliezen in herhalingen of meegaan met vluchtige trends, weet Nada Surf zichzelf opnieuw uit te vinden zonder de kern te verliezen. De jarenlange ervaring van het kwartet is hoorbaar in de cohesie en het muzikale vakmanschap. Het is een plaat die zich onderscheidt door zijn diepgang, niet alleen in de teksten, maar ook in de muzikale arrangementen. Songs als opener “Second Skin” en “Open Seas” weten filosofische reflecties te combineren met opbeurende melodieën en dynamische structuren.

Met Moon Mirror bewijst Nada Surf dat ouderdom niet hoeft te leiden tot artistiek verval. Integendeel, de band lijkt alleen maar te groeien. Het voelt niet als een poging om relevant te blijven, en toch poogt ze niet het warm water uit te vinden. Het is een melancholieke, maar sprankelende reflectie op het leven, tijd en de keuzes die we maken. Kortom, Moon Mirror is diep in de carrière van Nada Surf een verfrissende toevoeging aan hun discografie. Ook al heb je enkele luisterbeurten nodig om alle lagen goed te doorgronden.

Op 26 november komt Nada Surf Moon Mirror voorstellen in Botanique.

Website / Facebook / Instagram

Ontdek “In Front Of Me Now”, ons favoriete nummer van Moon Mirror, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Nada Surf - "Losing"

In de jaren negentig werden bands gevormd waar het type van de nerd de plak zwaaide. Denk hierbij aan groepen zoals Weezer,…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Nada Surf - "New Propeller"

De jaren negentig herbergde enkele bands die de tijdsgeest tot in de perfectie konden vatten, maar wanneer het nieuwe millennium in zicht…
LiveRecensies

Nada Surf @ Trix (Club): Minder populair maar zo geliefd

Wie Nada Surf zegt, zegt direct “Popular”. Voor de gemiddelde StuBru luisteraar zal het dan hoogstwaarschijnlijk hier bij blijven. Het was dan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.