Leffingeleuren (Festivaldag 3): De laatste doet het licht uit

De festivalzomer 2024 is met de laatste muzieknoten in Leffinge definitief verleden tijd. In de West-Vlaamse kuststreek vonden weer een paar duizend mensen de weg naar de gezellige dorpskern voor een geslaagde vaarwel naar een van de fijnste tijden van het jaar. Leffingeleuren had voor deze laatste dag een heel uitgewogen dag voorzien waarbij de comeback van Mclusky garant was voor een van de drukst bezochte shows van het weekend, maar ook Dylan Leblanc, Ibibio Sound Machine, Deeper, King Hannah en Cool Sorcery indruk konden maken.

ILA @ Zaal De Zwerver

De laatste festivaldag komt getrouw zijn aard altijd pas wat later op gang. Ook in Leffinge ging het er eerder rustig aan toe, al stond de zaal uiteindelijk best nog mooi vol voor ILA. Deze zomer kon je de band al her en der aan het werk zien ter promotie van zijn nieuw album Ayna. In De Zwerver bleef de groep trouw aan zijn vast concept en speelden de leden nagenoeg constant door zonder veel woorden vuil te willen maken aan randzaken. De strakheid zat mede door drie sterke muzikanten goed en zorgde ervoor dat van een gemoedelijke start van de dag geen sprake was. ILA verraste niet, maar kon wel rekenen op de goedkeuring van de vroege vogels.

ILA staat deze zomer in heel wat zalen in Vlaanderen. Het volledige overzicht vind je hier.

Great Gable @ Café De Zwerver

De zanger van Great Gable had geen idee waar hij was beland, maar dat hinderde hem niet om samen met zijn drie collega’s een leuke show neer te zetten in Café De Zwerver. Gisterenavond speelde het kwartet nog in Zwitserland, al was er van slaapgebrek gelukkig niets te merken. Met veel energie gooiden ze “Best Friends” voor de leeuwen, dat toegegeven best cliché indiesurf was. De clichés vervaagden echter tijdens de set en zo vond Great Gable toch snel de gevoelige snaar van een vol Café. “Drift” was zweverig en deed de opgelopen kater even vergeten, terwijl ze met “Hazy” net weer toonden dat ze ook met de voet op het gaspedaal behoorlijk dromerig kunnen overkomen. Afronden deden ze met het nieuwe “Fine Wine”, dat meteen een blijvende indruk achterliet. Plezante band!

Op vrijdag 20 september speelt Great Gable het voorprogramma van Lime Cordiale in de Botanique.

Tapir! @ Apollo

Op zondag mag het allemaal wat rustiger en die boodschap had Tapir! heel goed begrepen. De band had een nieuw album voor te stellen dat de rijke muzikaliteit van het vijftal in de kijker zet. Daardoor werd je helemaal meegezogen in de intimiteit van de muziek zonder echt overdonderd te worden, maar vond je wel overal de schoonheid. De stem leek een beetje op Neutral Milk Hotel waardoor dat gemis gerust kan ingevuld worden door Tapir!. Met “My God” kregen we in het midden een iets herkenbaarder nummer, maar op zich moest de groep het vooral hebben van de schoonheid in zijn muziek. Dat gebeurde enerzijds door de afwisseling tussen tempo’s, maar ook doordat de drummer af en toe plaatsnam achter een cello om het zo nog wat stiller te maken. Met een leuke anekdote over hoe ze hier raakten, de ouders van de gitarist brachten hen, wisten ze nog meer zieltjes te winnen. Op die manier overwon intimiteit op de laatste dag van Leffingeleuren.

Op woensdag 6 november staat Tapir! in Trix Café.

Ibibio Sound Machine @ Zaal De Zwerver

Begin mei verscheen alweer het vijfde album van Ibibio Sound Machine en toch is de groep uit Londen rond Eno Williams nog niet zo bekend als ze zouden verdienen. Dat werd al snel duidelijk in De Zaal van de Zwerver. De dansbenen werden dankzij Ibibio Sound Machine namelijk al vroeg op de dag op de proef gesteld. Het collectief bracht de temperatuur al vroeg naar een kookpunt met zwoele muziek vol blazers en zuiderse sferen. Het leek er zelfs op dat niemand echt kon blijven stilstaan en dat bleek meer dan logisch omdat er altijd een groove was die zich in ieder nummer moest mengen. Williams zelf was dan ook de perfecte frontvrouw om iedereen constant op te hitsen waardoor je het niet aandurfde om stil te blijven staan. Met een fijne extra saxofoonsound, heel veel goede dansmoves en natuurlijk exotische grooves had Ibibio Sound Machine iedereen makkelijk mee en maakte ze meer dan indruk.

UNIVERSITY @ Apollo

Aan podiumkansen in ons land geen gebrek voor UNIVERSITY. Het drietal stond de afgelopen maanden herhaaldelijk in België, al hield het het deze zomer bewust iets rustiger om te kunnen werken aan nieuwe muziek. Op Leffingeleuren kregen we alvast een hoop obscuriteit op ons bord en dat smaakte toegeven best goed. Ondanks de chaotische receptuur zaten er heel wat smaken in die voor een uiteenlopende en intensieve ervaring zorgden. Vooral drummer Joel Smith maakte indruk met een hoog tempo en een ongenaakbare intensiteit waar de rest van de band met moeite bij kon aansluiten. De gimmick van de gamende boef vooraan op het podium hield UNIVERSITY intact, al was het de muziek die een blijvende indruk achterliet in de Apollo.

Dylan Leblanc @ Zaal De Zwerver

Het is straf dat Dylan LeBlanc nog niet bekender is dan hij nu is. De muziek die de man uit Nashville maakt, is namelijk gemaakt voor een groter publiek en dat hoorde je al snel eens hij de Zaal van De Zwerver rond zijn vinger had gewonden. Het is zo dat hij inspiratie put uit artiesten als Bruce Springsteen en Neil Young waardoor hij makkelijk hetzelfde publiek kan aanspreken. Opvallend was alvast dat er een gezamenlijke dresscode was afgesproken waarbij de hele band een zonnebril aanhad in een donkere zaal. Frappant, maar we rekenden hen er gelukkig niet op af. Muzikaal stond de band namelijk als een huis en speelden ze de ene leuke americanasong na de andere met daarbij in het centrum LeBlanc zijn stem die een rijk geluid herbergt. Naar het einde toe werden die songs weliswaar wat langer en werd het instrumentaal talent van de volledige band nog maar eens in de verf gezet. Zeker afsluiter “Cautionary Tale”, een song die normaal net geen vier minuten duurt, kreeg hier toch meer dan tien minuten speeltijd. Met gitaarsolo’s, sterke reverb en vooral een sterke uitgespeelde dynamiek maakte Dylan LeBlanc een uitstekende indruk.

AUNTY RAYZOR @ Apollo

Ook al staat Leffingeleuren vooral bekend als festival voor de gitaarfijnproevers, staan er ook een heleboel artiesten op de affiche waar geen snaren aan te pas komen. AUNTY RAYZOR was gisteren een goed voorbeeld van een dergelijke exoot, want met haar grave beats en ongenaakbare flow blies ze een frisse bries door de Apollo. De Nigeriaanse bracht iets wat we nog niet zo vaak in Leffinge zagen en deinsde er niet van terug om het aanwezige publiek veelvoudig te betrekken. Op een gegeven moment verruilde ze het publiek zelfs in voor een plaats tussen het publiek. Een geslaagde zet, want iedereen kwam dan toch los en deed met veel ambiance mee met AUNTY RAYZOR. Voor dergelijke verrassingen zak je af naar Leffingeleuren.

Mclusky @ Zaal De Zwerver

De comeback van Mclusky werd als het ware aangekondigd samen met de show op Leffingeleuren. De band begon eraan in 1998, maar nog geen tien jaar later, na drie albums, besloot de band er een einde aan te maken. Dit jaar kwam dus de verlossing dat ze toch terug zouden samenkomen nadat frontman Andrew Falkous zich al die tijd bezighield met Future of the Left. De show op Leffingeleuren was dus voor vele fans een welgekomen terugblik en dat merkten we ook. Ondanks dat er wel wat nieuwer, onbekend werk werd gespeeld, kregen de klassiekers een luidkeels onthaal. Het nieuwe werk heeft nota bene nog steeds de smerige, droge sound van de klassiekers waardoor Mclusky zich blijft herbergen in hetgeen het publiek wilt horen. Dat de stevige oude songs het publiek echt aanvuurden, merkte je in de wilde moshpits en de heftige handgebaren van het publiek. Samen met het strakke spel en een drum die achter een muur speelde, gaf Mclusky ons alvast de droogste, maar evengoed vuilste set van de dag.

Deeper @ Apollo

Voor Deeper eindigde hun Europees avontuur gisteren aan de Belgische kust. Als een van de nieuwe voorlopers van de indiescene in Chicago hebben ze er een meer dan behoorlijk parcours opzitten. Het vrolijke ebde geleidelijk aan weg uit hun nummers en maakte plaats voor een iets donkerdee en minder voorspelbaarare geluid. Hun stevige tourschema was in elk geval niet aan te merken bij het viertal, dat geconcentreerd en vernuftig speelde. Hun setlist gooiden ze voor deze laatste halte nog eens een beetje overboord. Het gevolg was een slimme opbouw en een behoorlijk strak einde. Deeper ging niet dieper dan nodig en toch was dat voldoende om zichzelf tot een van de hoogtepunten van deze editie te kronen.

Cool Sorcery @ Café De Zwerver

De meest exotische act op de line-up kwamen we als laatste in Café De Zwerver tegen. De Brazilianan van Cool Sorcery hadden er namelijk hun vliegtuig laten landen om voor het eerst in België te spelen. We hebben ook een klein vermoeden dat de aanwezigen dat zeker niet zullen vergeten, omdat het vijftal met een Braziliaanse furie tekeerging. Waar ze initieel nogal zweverig begonnen, werd dat snel teniet gedaan toen de eerste riffs onze oren kwamen masseren. Het fuzzpedaal werd ten volle ingeduwd om daarna aan een furieus tempo punk en psychedelische muziek af te wisselen. Zo hadden nummers meestal niet veel tijd nodig om te ontploffen om daarna via heel wat zweverige omwentelingen terug op dat stevige deel terug te keren. Daarbij verloren ze wel nooit het tempo uit het oog. Het duurde niet lang vooraleer de helft van het café zich in een moshpit moest wentelen. Dat had ook gevolgen voor de temperatuur, want die ging enkel maar meer de hoogte in. Het gevolg was dat de Brazilianen zich nog meer thuis begonnen voelen, ze vertelden zelfs dat het voor hen een doorsnee maandag is, die temperaturen. Hierdoor konden ze ook blijven spelen, waardoor ze zelfs een kleine twintig minuten te lang speelden. Geen haan die daar naar kraaide weliswaar, want met de energie en de songs die ze hier hadden gebracht, zullen ze nog lang blijven nazinderen.

Cool Sorcery staat vanavond in CHAFF in Brussel, morgen in Cafee Cabron in Antwerpen en woensdag in The Pit’s in Kortrijk.

The Grogans @ Apollo

Als afsluiter van de Apollo op Leffingeleuren hadden we precies toch iets meer ambiance verwacht. The Grogans namen de zware rol op zich, maar vielen net iets te licht uit om echt als afsluiter te kunnen dienen. Niet dat de songs die ze speelden daarom slecht waren, het was gewoon allemaal wat te mager en de dynamiek zat niet altijd goed. Zo kregen we “No Thanks (I’m Going Surfing)” al vroeg in de set waarbij het gevoel van zon en zee wel naar voor kwam, alleen was de zon al weg en ligt Leffinge nu net niet zo dicht bij de zee. Het was ook bij die te lichte nummers dat de sfeer van de muziek iets te braaf was. Het kon ook opbouw zijn, want bij “Got a Girl” werd er dan wel weer veel energie in de songs gestoken. Het resulteerde in een eerste moshpit. Alleen werd dit momentum niet behouden door niet veel later het energieniveau weer te laten dalen, een gemiste kans dachten we. Dat ze nadien nog een tiental minuutjes langer speelden om de snelle nummers wel nog een kans te geven, sierde hen, maar het maakte niet dat het volk bleef om te kijken. De tent was zo goed als leeg en het leek alsof enkel de echte fans zich smeten. Jammer, want leuke songs hebben ze wel!

King Hannah @ Zaal De Zwerver

De laatste doet het licht uit en die eer was dit jaar weggelegd voor King Hannah. De band uit Liverpool is een graag geziene gast in de Lage Landen en stond al voor de tweede keer op Leffingeleuren. Deze keer als afsluiter en met nog iets meer verwachtingen om in te lossen. Hun tweede worp Big Swimmer nam het grootste deel van show in beslag en daar hoorde je ons niet over klagen. Hun uitgepuurde stijl en gave om nummers bloedmooi te kunnen uitrekken kwam live nog zo veel mooier over. Het enige wat echt jammer was, waren de vele praters die zowel de band als ook de rest van het publiek stoorden en het zo niet makkelijk maakte om in de sfeer van de band gezogen te worden. “Suddenly, Your Hand” ging door merg en been en maakte heel wat los, wat ook gezegd kon worden over het immers imponerende “Crème Brûlée”. King Hannah kroonde zich op die manier tot de perfecte afsluiter van het gezelligste dorpsfestival van België.