© CPU – Kathleen Ooms (archief)
Het lijkt wel alsof Lime Cordiale een jaarlijkse afspraak heeft met België. Sinds 2022 was de band namelijk jaarlijks aan het werk te zien in ons land, telkens wel in een andere zaal. Na de AB Club in ’22, Trix Club in ’23 was het in ’24 aan de Orangerie in de Botanique. Die zaal was niet uitverkocht, maar wel aangenaam gevuld. De band had dan ook een nieuw album van eerder dit jaar voor te stellen. Enough of the Sweet Talk verscheen eind juli en dus was het nog heel vers voor de fans om dat te ontdekken. We kregen zoals gewoonlijk een plezant concert waarbij het spelplezier van de band centraal stond.
Openen mochten de landgenoten van Great Gable. De band uit Perth in Australië pakt het allemaal wat relaxter aan en dat viel al meteen op toen de band aan zijn eerste nummer begon. Met een zwoele stem en de nodige dromerige gitaren, werden we in een roes geduwd die een halfuurtje zou duren. Daarin kregen we ook nog een Super Mario-soundtrack te horen, nogal wat absurde bindteksten, maar vooral heel wat gezellige indieliedjes. Dat ging meer uptempo in een song als “Hazy”, maar kon evengoed wat trager met songs als “Drift’. Hierdoor boeide de band wel genoeg om zich als voorprogramma te kunnen bewijzen.
Lime Cordiale had het voor deze derde show in evenveel jaar tijd in ons land toch iets groter aangepakt dan anders. De groep wist namelijk met extra lichten en hier en daar wat spektakel natuurlijk voor de nodige sfeer te zorgen. Het begon al uitmuntend bij “Pedestal”, dat zich ontpopte als een aanstekelijk nummertje vol energie en dynamiek. Niet veel later volgde met “Temper Temper” al een eerste grote hit in de set en dat gaf het publiek meteen de nodige energie om zich volledig te smijten. Het dansen ging nu helemaal in een extra stroomversnelling en zo zou de rest van de set zich ook ontplooien.
“Facts Of Life” was de eerste song waarbij de band een gimmick zou naar voor brengen die de rest van de set zou terugkeren. Jackson, de gitaartechnicus, mocht even de basgitaar van Louis Leimbach overnemen en dat werd met de nodige bombast aangekondigd. Later zou Jackson nog vol overtuiging enkele keren een klarinet overhandigen aan broer Oliver en zelfs een speaker zijn bij een boksmatch tussen de heren.
Een boksmatch? Jawel, waar ze bij Jane’s Addiction elkaar echt op de vuist gingen, was het bij Lime Cordiale toch allemaal wat om te lachen. De band had voordien het publiek opgesplitst in twee delen en nadien moest een vechtpartij beslissen wie van de twee broers nu het meest recht had om populair te zijn. Oliver kon op die manier zijn intro van “I Touch Myself” naadloos gebruiken en dus voelde het toch een beetje vreemd aan, al was net al die absurditeit ook een talent van Lime Cordiale.
Muzikaal zat het namelijk allemaal volledig snor met de nodige groovy gitaartjes zoals bij “Imposter Syndrome” of de titeltrack van de nieuwe plaat die een gevoel van vrolijkheid door de zaal liet passeren. Naar het einde toe leek de set wel een beetje in te zakken met iets te veel zachte songs na elkaar zonder het leuke meezingbare refrein, maar afsluiter “Cold Treatment” maakte dat euvel weer snel goed. De vrolijke vibes in combinatie met de raspende stemmen van de broers, gaven iedereen in de zaal nog een extra warm gevoel, waarna de band het podium voor het eerst verliet.
Tussendoor viel ons ook op dat er veel pianogeluiden passeerden, terwijl er nergens een piano of synth op het podium stond. Dat was wel best jammer, want die sounds gaven de nummers nog een extra dynamiek, ook al waren ze enkel in het begin van de songs te horen. Met “Waking Up Easy” werd in de bisronde een intiem momentje gecreëerd van gitaar en stem, waarna de band op het eind nog eens de bombast kon inzetten. Uiteindelijk liet “Robbery” nog maar eens de stembanden gaan en kon iedereen zich vrolijk in het rond bewegen om dan met het speelse “Inappropriate Behaviour” een mooie afsluiter te forceren.
Zo was de show van Lime Cordiale in de Botanique weer een plezierig spel van interactie, speelse muzikanten en heel leuke songs die blijven hangen en ons enkel maar een glimlach op het gezicht kunnen toveren. De band verklapte al dat ze volgend jaar terug naar België zullen komen en zo zal hun streak van shows op een rij zeker niet verloren gaan, en we zijn ervan overtuigd dat ook de volgende show een upgrade in zaal zal zijn, want het plezier droop er ook nu weer vanaf.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Pedestal
Temper Temper
Facts of Life
Naturally
Dirt Cheap
Enough of the Sweet Talk
Imposter Syndrome
The Big Reveal; Ou L’Hypocrite
I Touch Myself (Divinyls cover)
No Plans to Make Plans
Country Club
Colin
Money
Risky Love
Cold Treatment
Waking Up Easy
Robbery
Inappropriate Behaviour
