MEUTE @ Ancienne Belgique (AB): En avant!

Waar vind je tegenwoordig nog een fanfare die niet het aura van ‘oudbollig’ met zich meedraagt? In de Ancienne Belgique, zo blijkt, want deze week strijkt MEUTE daar een aantal avonden neer. Het elfkoppige Duitse showkorps wist de Brusselse concertzaal twee keer in een mum van tijd te laten vullen en dat is op zich niet zo gek. De groep is namelijk ook gewoon een graag geziene gast op de grootste festivals, van Dour en CORE Festival tot het grote Rock Werchter, waarbij ze afgelopen zomer nog op die laatste voor een stampvolle The Barn speelde. Het bevestigt alleen maar het feit dat brass-techno en -dancebands enkel en alleen maar aan populariteit blijven winnen de laatste jaren, maar uiteindelijk blijft MEUTE toch gewoon aan de top van de voedselketen staan; iets dat de Duitsers gisterenavond voor de zoveelste keer in de verf wisten te zetten.

Een voorprogramma hadden ze bijvoorbeeld niet eens nodig, want MEUTE mikte zelf op een grote intro. Nadat Moderat-achtige beats de aandacht steeds meer richting een met een zwart gordijn bedekt podium trokken, viel dat na een schaduwspel rond half negen naar beneden. Moet meteen gezegd dat dat een beetje voor een anticlimax zorgde, want niet de geplande ontploffing, maar wel een we-staan-erbij-en-kijken-ernaarmoment bleek het gevolg. Maar geen man overboord; de Duitsers wisten maar al te goed waar ze mee bezig waren. Zo hielden ze het in het begin van de set vooral vrij donker, met meermaals de marimba van André Wittmann die voor de sfeer moest zorgen.

Hij was overigens niet de enige die een moment in de schijnwerpers kreeg, want tegen dat het eerste kwartier was volgemaakt, hadden de elf Duitsers stuk voor stuk al een moment de gloire gekregen. De introductieronde was met andere woorden gepasseerd en dus kon het echte clubgevoel naar de voorgrond treden. Zo volgde tegen het halfuur een eerste sitdown van de avond, wat uiteindelijk alleen maar bevestigt dat MEUTE de zaal steeds meer om zijn vinger begon te winden. Feit dat daarbij hielp, is dat de mannen het uiterste uit hun formatie weten te halen. Een band zonder zang, laat staan specifieke frontman, zou het normaliter moeilijk hebben om een volledige set te blijven boeien, maar door de vele rotaties – tot in het publiek toe – bleef het altijd wel interessant.

De Duitsers wisten daarbij ook steeds een soort momentum te creëren, waardoor we telkens we het gevoel hadden het wel gehoord te hebben, toch verrast werden door pakweg een saxofoonsolo of een vuile beat. En ook daarin schuilde wel een zekere troef van MEUTE; het zijn allemaal zulke uiteenlopende figuren die op de een of andere manier toch bij elkaar lijken te passen. Basdrumspeler Marco Möller is zo bijvoorbeeld een klein mannetje dat uit zijn trom, waarop dan weer het woord ‘peace’ staat geplakt, de indringendste beats krijgt geperst, terwijl mede-percussionisten Timon Fenner en OnKl met hun flashy petten en over the top zonnebrillen wel lijken te zijn weggelopen uit een in 2013 opgenomen videoclip van Taio Cruz of Flo Rida. En toch werkt het.

Na een goede drie kwartier leek de set dan toch wat in te zakken, maar dan maakte MEUTE zijn reputatie van marching band redelijk uit het niets waar. Een fanfare tot middenin de zaal, om daar een tweede sitdown van de avond uit te lokken; de Duitsers gaven zichzelf een tweede adem. Meer nog, even leek het ervoor te zorgen dat het hek definitief van de dam geraakte. Doordat hun trektocht met trippy beelden werd geprojecteerd op een nieuw gordijn, dat uiteindelijk bij zijn val wel voor meer climax zorgde, kregen we het idee dat de band nog even keihard zou knallen. Maar daarin deed ze zichzelf toch een beetje de das om, want in plaats van de eindspurt in te zetten, zette MEUTE koers richting een volgend uur aan muziek, waardoor de groep uiteindelijk afklokte op een kleine twee uur. En dat was misschien toch een beetje te veel van het goede.

Een percussie-intermezzo was, met het idee van alles uit het concept te halen in het achterhoofd, misschien wel een tof extraatje, maar achteraf gezien haalde het het tempo iets te veel uit de set. En dat voelden we stilaan ook wel aan het publiek, dat misschien ook wel wat herkenbaarheid miste. MEUTE heeft namelijk een hele reeks aan covers van bekende elektronummers op zijn palmares staan, maar gisteren tapten de heren bijna uitsluitend uit recentste plaat EMPOR. Op zich hun goed recht, maar toen in de bisronde dan toch Flume-cover en ook gewoon grootste hit, “You & Me” volgde, voelden we toch dat heel wat mensen daarop hadden gewacht. Je zou denken dat dat dan ook de perfecte afsluiter was, maar dan kwam er zelfs nog een dwarsfluit aan te pas.

We merkten dus dat MEUTE zijn reputatie wel helemaal waar maakte, maar daar soms ook iets te hard zijn best voor wilde doen door nummers bijvoorbeeld iets te lang uit te spannen en daardoor gewoon tout court iets te lang te spelen. Maar dat is achteraf gezien natuurlijk maar een kleine smet op het feestje dat de elf Duitsers telkens wisten te ontketenen in de Ancienne Belgique. De ontploffingen waren in de zaal misschien niet altijd even groots of euforisch als gehoopt, maar met spontane ‘eeh-ooh’-momenten, geklap en twee sitdowns mogen de heren toch gewoon terugkijken op een geslaagde doortocht. En avant!

MEUTE speelt vanavond nogmaals in een uitverkochte Ancienne Belgique.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!