Dat TikTok voor muzikanten de dag van vandaag zeer belangrijk is, komt niet als iets nieuws. Kijk maar naar de carrière van David Kushner, oftewel de man achter “Daylight”, Benson Boone, en als we wat dichter bij huis kijken, onze Berre natuurlijk. Ook de Canadese band Mother Mother heeft daarvan een graantje kunnen meepikken. Een paar jaar geleden dachten we bij Mother Mother spontaan aan onze eigen moeders. Nu associëren vele alternatieve luisteraars de naam toch eerder aan de ondertussen hitjes die bijna allemaal afkomstig zijn uit hun tweede album O My Heart uit 2008.
Hoewel de band bijna de brui ging geven aan hun muzikale carrière, stonden ze de afgelopen jaren allesbehalve stil. Na een topzomer in 2023 met haltes in Reading & Leeds, Lollapalooza, Lowlands, en ook Pukkelpop is Mother Mother momenteel bezig met hun wereldwijde tournee. Zo brachten ze in maart dit jaar ons opnieuw een bezoekje in de AB. Ondanks dat de band dit jaar al het album Good Grief uitbracht, verrassen de Canadezen ons nu met een nieuwe ep Mother.
De ep opent eigenlijk met twee herwerkingen van reeds gepubliceerde nummers. Of zoals de band het zelf noemt, naar analogie met popprinses Taylor Swift, ‘Mother Version’. Ditmaal gaat het om “Dirty Town” en “Oh Ana”, die beide al te horen waren op debuutalbum Touch Up uit 2007. Normaal kennen we Mother Mother als een band met een brede waaier aan stijlen, variërend van sobere melodieën tot zeer rumoerige muziek. Op de Mother Versions is die diversiteit helaas wat verloren gegaan. Waar “Dirty Town” oorspronkelijk levendig en cynisch klinkt, voelt de nieuwe versie melancholisch en introspectief aan met kwetsbare vocalen en sobere instrumentatie. “Oh Ana” verliest de intense, onrustige sfeer van het origineel voor een zachtere, meer intieme benadering. De breekbaarheid van de tekst krijgt meer ruimte, maar de spanning en urgentie verdwijnt. Samengevat leveren de alternatieve versies een kalmer geluid op, maar we missen een de rauwe energie van de oorspronkelijke uitvoeringen.
Mother bestaat daarnaast uit vier nummers die het juist niet gehaald hebben op hun debuutalbum van 2005. Algemeen zijn de rustige akoestische melodieën van al het werk zeer goed op elkaar afgestemd. Soms wat te veel waardoor we wat pit of afwisseling missen die Mother Mother met andere nummers en albums wel aanbiedt. Gelukkig brengt “Babies” halverwege de nodige punch om weer opgepept te zijn. Verder zorgt de zang in “Mamma Told Me” en de sterke en eerder agressieve opbouw in het nummer voor een breuk in het te herhaaldelijk patroon van de ep. Door de simpele zachte melodie, let je wel automatisch meer op de bizarre teksten van de nummers. Voorbeelden daarvan zijn de intro van “Babies” (‘I love these babies that we are making’), de klaagzang in “Fat Kids” en het outro-nummer “Home Recording”. Die laatstgenoemde single duurt slechts een beetje meer dan een minuut. In “Home Recording” breekt de groep op een speelse de vierde muur en eindigt zo op sarcastische wijze de ep.
De nieuwe ep toont een meer ingetogen kant van Mother Mother, maar mist de variatie en energie die hun eerdere werk kenmerkt. De herwerkingen van “Dirty Town” en “Oh Ana” zijn melancholischer waardoor ze helaas de kracht en spanning verliezen van de originele nummers. De vier nieuwe singles hebben een samenhangend akoestisch geluid, maar voelen soms te eenvormig aan. Gelukkig zorgen “Babies” en “Mamma Told Me” voor de nodige afwisseling met meer punch en dynamiek. Hoewel de ep speels eindigt, blijft die over het algemeen te voorzichtig, waardoor de scherpe randjes van de band wat afvlakken.
Website / Instagram / Facebook / X (Twitter)
Ontdek “Mamma Told Me”, ons favoriete nummer van Mother, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
