In het begin van de jaren negentig lag The Offspring samen met Green Day aan de basis van de tweede punkgolf. Wie er even zijn rekenmachientje bijhaalt zal al snel tot de conclusie komen dat het album van de grote doorbraak, Smash, dit jaar dertig kaarsjes mocht uitblazen. Terwijl Green Day het jubileum van Dookie viert door de plaat intergaal te spelen over heel de wereld, trekt The Offspring de kaart van de frisse wind. Geen verwijzing naar Smash, maar wel een nieuw album. En we hoefden er geen decennium op te wachten deze keer. Let The Bad Times Roll is slecht drie jaar oud en het ensemble rond frontman Dexter Holland en gitarist Noodles is in die periode enorm actief geweest. Zo zagen we ze aan het werk in Vorst Nationaal en laatst nog op Pukkelpop.
Enkele jaren geleden was The Offspring echt wel van het paadje aan het afglijden. Holland had toch wat last van de overtollige kilo’s en dat sloeg vooral op zijn stem. Gitarist Noodles ziet er nog steeds even oud uit als in 1994 en ook zijn gitaarkunsten zijn sindsdien niet meer geëvolueerd. The Offspring was dan ook zachtjesaan een retroband geworden. En dat vonden wij best ok, want wie zingt er niet eens graag mee met de klassiekers gedurende een zomerfestival met een pintje in de hand? Als Let The Bad Times Roll ons een iets geleerd had, was het wel dat we niet zaten te wachten op flauwe afkooksels van het origineel.
SUPERCHARGED doet op dat vlak al iets beter dan zijn voorganger. Er is ruimte voor die typische speelse songs, maar de old school-fan krijgt ook zijn songs deze keer. Leadsingle “Make It All Right” deed onze wenkbrauwen even fronsen. Catchy is de single zeker en vast, maar er hing ook een cringe-kantje aan vast. Al is dat kantje hen niet vreemd. “Pretty Fly For A White Guy” heeft de tand des tijd ook niet zonder kleerscheuren overleefd. Punkrock is altijd wel een rekbaar begrip geweest, eentje waar ze graag de commerciële kantjes van opzochten. En wie grenzen opzoekt gaat er soms wel eens over. “Ok, But This Is The Last Time” gaat los over die grens. Alles is plat aan deze track; flauwe tekst, een niet al te bijster origineel refrein, te romantische viooltjes, te zeemzoete zanglijnen met teveel autotune, kortom een dikke drie minuten die we graag terugwillen.
Maar voor bijna elk moment dat we afdwaalden zit er een snedig punkrockmoment verweven in SUPERCHARGED. Single “Light It Up” lichtte al een tipje van de sluier. We schreven het al toen de song uitkwam; dit is van het beste dat The Offspring in de laatste twintig jaar gemaakt heeft. Het vat de energie van de hoogdagen toen ze nog een toonaangevende kracht waren binnen het punkrockwereldje. “Truth In Fiction” en “You Can’t Get There From Here” zijn twee punksongs pur sang, al doen deze nummers ons enorm aan Bad Religion denken. Maar de grootste verrassing is wellicht “Get Some”, een nummer dat ons mee terugvoert naar de Ignition-periode van de band. Het is hier, in deze energieke momenten, dat The Offspring erin slaagt hun klassieke geluid te moderniseren zonder aan kracht in te boeten.
Toch vindt SUPERCHARGED geen stabiliteit en springt het van de hak op tak. En de songs die het niveau omhoog trekken zijn nu ook weer niet de meest vernieuwende binnen het genre. Was Smash ooit baanbrekend, dan is het elfde album toch vooral vis noch vlees. Single “Come To Brazil” is daar een mooi voorbeeld van. The Offspring experimenteert met metal, maar gaat volledig de mist in op het einde wanneer een overbodige “Ole Ole Ole”-chant van Lange Jojo erdoorheen wordt gegooid. Tenenkrommend en het dieptepunt van het album. Wie dacht dat openingstrack “Looking Out For #1” de toon zette op de schaal van cringe-heid, mag zich dus nog aan wat laagtepunten verwachten. Het zijn dit soort momenten waarop de luisteraar zich afvraagt of The Offspring zijn eigen identiteit nog wel serieus neemt.
Het enige dat herinneringen oproept aan lang vervlogen tijden is de hoes. Het skelet doet denken aan het geraamte op de hoes van Smash. Enige vergelijking mag verder opgeborgen worden in de kast. Was The Offspring ooit een powerhouse van de punkrockbeweging, dan schiet daar vandaag nog maar weinig van over. De hits gaan de geschiedenis in, maar SUPERCHARGED is enkel een laatste stuiptrekking van wat ooit was. We gaan met alle plezier nog eens een avondje meezingen met de hits, maar houden onze vingers gekruist dat er niet teveel van dit album de setlist haalt. We hebben een tip voor de mannen van The Offspring; neem vrede met je plekje in de geschiedenisboeken van de punk en neem een voorbeeld aan NOFX en ga genieten van de welverdiende rust.
Facebook / Instagram / X / Website
Ontdek “You Can’t Get There From Here”, ons favoriete nummer van SUPERCHARGED, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
