© CPU – Chris Stessens
Dat Ms. Lauryn Hill & The Fugees besloten om voor hun wereldtournee de krachten te bundelen, zou je enigszins verrassend kunnen noemen. Vorige maand nog heeft rapper Prakazrel “Pras” Michel de zangeres aangeklaagd voor wat men onprofessioneel gedrag noemt. Hill heeft er namelijk een handje van weg om steevast uren te laat te komen en ook financieel zou het potje stinken. Maar voor geld danst de beer, en dus ook Lauryn Hill met haar Fugees. Bij de boeking van de zalen hadden ze het ongetwijfeld groots voor ogen, maar aan de vooravond van haar Antwerpse passage waren er nog zeer veel tickets te koop. Mogelijk zitten die kwalijke reputatie van laatkomer en de absurd hoge ticketprijzen daar voor iets tussen.
Ook de belofte van Hills’ zoon YG Marley als special guest, kon daar weinig aan veranderen. Gelukkig waren er toch nog enthousiaste fans te bespeuren in het Sportpaleis, want hoe je het ook draait of keert, The Miseducation of Lauryn Hill blijft een steengoed album. En ook de samenwerking met The Fugees is in het verleden vruchtbaar gebleken. Nummers als “Killing Me Softly With His Song”, “Ready Or Not” en “Fu-Gee-La” zijn stuk voor stuk hits.
© CPU – Chris Stessens
Een voorprogramma was er niet echt in het Sportpaleis, maar aangezien Lauryn Hill er officieel pas om 21.30 u. aan zou beginnen, was er wel een dj voorzien om het publiek op te warmen. Ook stelde DJ Reborn meteen gerust dat Ms. Hill wel degelijk aanwezig was en zou optreden. Voor de rest was het een leuke opwarmer voor eventjes, maar na meer dan een uur heb je het natuurlijk ook gezien.
Een optreden van Lauryn Hill dat op tijd begint, is iets dat enkel mogelijk is in een utopische wereld. In 2018 liet ze haar Belgische fans nog meer dan een uur wachten, in Antwerpen was het ‘slechts’ veertig minuten. Toch was iedereen die gebruik wilde maken van het openbaar vervoer om thuis te geraken eraan voor de moeite. Ergens is er dan toch iets fout gegaan in die ‘education’, want op tijd beginnen, al was het maar uit respect voor je fans, heeft Hill duidelijk nooit geleerd.
© CPU – Chris Stessens
Het kon de meeste fans blijkbaar niet deren, want van zodra Hill het podium betrad, schoten de decibels de lucht in. Beginnen deed ze solo met enkele kleinere hits vanop haar soloalbum The Miseducation Of Lauryn Hill. Opener “Everything Is Everything” kon op erkenning rekenen, maar ook “Lost Ones” en “When It Hurts So Bad” waren voor veel aanwezigen een throwback naar de jaren negentig. Al snel viel op dat er een bij momenten zelfs een storende MC op het podium uithing. Veel meer dan wat onverstaanbaar roepen in zijn micro deed hij niet. Dat de zangeres toch ook een sympathieke kant heeft, toonde ze door meteen contact te zoeken met het publiek. En dat ze over bakken talent beschikt, staat ook buiten kijf; hoge noten en uithalen werden met gemak gehaald.
Met “To Zion” bracht Hill even een rustpuntje en ode aan haar zoon, Zion Marley. Toevallig was ook die zoon aanwezig in Antwerpen en mocht hij als intermezzo een handvol nummers brengen. Uiteraard volgde ook een ode aan grootvader Bob Marley. Ms. Hill maakte van de gelegenheid gebruik om terug de coulissen in te duiken om niet veel later terug te keren met “Forgive Me Father”. Al had ze beter om vergiffenis gevraagd aan haar fans, want de eerste sprintjes richting uitgang om toch maar die laatste trein te halen, waren al een tijdje in gang gezet.
© CPU – Chris Stessens
De passage van Lauryn Hill & The Fugees, die in het eerste deel zelfs niet in het stuk voorkwamen, was om meerdere reden teleurstellend. Ongetwijfeld zullen die grote hits de pijn wel verzacht hebben, maar helaas konden we die niet meepikken. In tegenstelling tot wat Ms. Lauryn Hill van haar fans verwacht, wacht de NMBS niet.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Weet je wat het ergste is? Na inderdaad om 23 u op te stappen en een metro naar het station te nemen vernamen we dat de laatste trein richting Gent is afgeschaft. Gevolg? 360€ voor een taxi naar Oostende. Dure grap.
Jammer dat Google deze website in de resultaten zet want dit is een recensie van iemand die het optreden niet eens gezien heeft (& YG Marley moet opzoeken om te kijken of hij de MC was).
Check YouTube & oordeel vooral zelf of het de moeite was.
Weten dat Lauryn Hill overal en altijd te laat komt en toch met de trein naar Antwerpen afzakken om dan te kreften dat je maar de helft van een optreden kan zien, tsja…dan beter geen review
@Marie Devogelaere
Kijk, ik kan me maar aansluiten bij de reactie hierboven.
Als je weet dat ze altijd en overal (veel) te laat komt-en ja, iedereen kan dat weten want het www staat er vol van.
Dan bereid je je daarop voor en vertrouw je niet op de NMBS-een vervoerder die, wat in de eerste reactie weerom bewezen wordt, je vertrouwen nog minder waard blijkt te zijn.
En waarom dan toch deze ‘review’…die er geen is. Ik geef je gelijk dat de ‘queen’ zoals talloze keren aangeduid door de mc, noten op haar zang heeft, 100% gelijk, maar het zijn vaak(80% vd tijd) wel pareltjes, die noten. Misschien de volgende review gewoon op YT wat clips bekijken, dan ga je meer minuten concert gezien hebben en die dan reviewen-’t is maar een tip hé.
En neen ik ben zeker géén diehard fan, echt niet, maar ik heb ooit eens twee uur gewacht op Prince-in de zaal, voor een aangekondigd ‘surprise’ optreden, was dat leuk, neen, denk je daarover na op dat moment, neen. Maar achteraf ben je toch weer heel erg blij dat je dat hebt kunnen/mogen meemaken…ook al ben je pas om 2/3u ’s nachts thuis. Dat heet passie…ook eens proberen, ’t is een fijn gevoel. Ik hoop dat het volgende week tijdens Nick Cave en London Grammar ook, al is’t maar heeeeel erg even, te beleven.
Dus ’t is simpel op concerten: ofwel BLIJF je ofwel zwijg je.