© Akos Szaro
Het ging naar onze bescheiden mening lang niet snel genoeg voor ELLiS·D, maar de laatste maanden begint er eindelijk schot in de zaak te komen. De man en zijn band hebben dan ook een druk jaar achter de rug, met in onze contreien passages als support van Fat Dog en twee shows op Left of the Dial bij onze Noorderburen. Twee keer zagen we ze dus aan het werk, en twee keer liet de band een heel sterke indruk na. Het oude werk klonk nog zeer degelijk, maar vooral de nieuwe nummers stalen steeds de show. “Shakedown” suisde nog altijd na tussen de oren en is nu ook eindelijk een tastbaar feit.
Hoe langer, hoe gedurfder ELLiS·D wordt. Voor “Shakedown” leunde de sound van de band namelijk nogal aan richting David Byrne met een oncontroleerbaar aggressieprobleem, maar plots draait Ellis Dickson ook zijn fuzzpedaal helemaal naar rechts. De single is namelijk ontstaan uit angst en frustratie bij de songwriter en frontman, iets dat Dickson niet echt onder stoelen of banken steekt. De scheurende gitaren tijdens de intro doen al vermoeden dat er iets intens op til staat, wat door het verschroeiende tempo van de drums nadien alleen maar wordt bevestigd. Een dikke drie minuten lang davert “Shakedown” door de speakers alsof de protagonist door een manische trip gaat en intussen links en rechts klappen uitdeelt. De ‘rustige’ momenten zijn slechts een vals gevoel van veiligheid. Een beuker van jewelste dus, maar wel eentje die achter al dat geweld een hoop diepgang schuilhoudt. Moge het dus duidelijk zijn: ELLiS·D is in topvorm.
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
