Snow Patrol @ Vorst Nationaal: Zullen we die voorspelbaarheid dan maar gewoon in al zijn schoonheid omarmen?

Tot begin juli vorig jaar dachten we dat de hoogdagen van Snow Patrol achter ons lagen. Op Rock Werchter bewezen Lightbody en co het tegendeel door een stampvolle Barn moeiteloos in te pakken; eens luid op de deur kloppen heet dat dan. In september bracht de band met The Forest Is The Path ook nog eens een leuk en herkenbaar album uit. Het hoefde dan ook niet te verbazen dat de Ieren moeiteloos Vorst Nationaal uitverkochten. Al was het toch ook nieuwsgierig uitkijken naar hoe ze dat nieuwe album doorheen hun resem aan hits zouden weven om het publiek, dat toch vooral voor die klassiekers kwam, negentig minuten te blijven boeien.

Als voorprogramma nam Snow Patrol een kopie van hun jongere versie mee. The Florentinas, jawel een bende jong popgeweld uit Noord-Ierland, mochten de avond op gang trappen. Het enthousiasme van het viertal werkte meteen aanstekelijk, vooral de uitbundige gitarist ging met de aandacht lopen. Al leek het bij momenten ook alsof ene Sam Fender een maandje te vroeg naar Vorst was afgezakt. Zanger Paddy Boyd klonk griezelig vaak als een -weliswaar goedkopere- kopie van het Britse fenomeen Fender. Het publiek kon de opwarmer duidelijk smaken, de voetjes tikten hier en daar ritmisch mee; al verloor de band naarmate de set vorderde wel steeds meer de aandacht. Uiteindelijk bleek The Florentinas een aangename opener van de avond, al zal het viertal toch wat meer variatie in hun sound moeten steken, willen ze echt blijven hangen bij een groter publiek.

Met de voeten vooruit moet Snow Patrol gedachten hebben, opener “Take Back The City” werd meteen gevolgd door “Chocolate” en “Called Out In The Dark”. Lightbody bleek ook in zijn opperste energieke doen, als volleerd metronoom bespeelde hij het publiek met de lichtvoetigheid van een zesjarige. Die sfeer zou er trouwens gedurende het anderhalf uur durende optreden niet meer uitgaan. Zoals hij al aankondigde, zou de set bestaan uit de klassiekers, maar ook met voldoende nummers vanop het laatste album. “All” is zo’n pareltje dat live even mooi binnenkomt, zelfs als de zanger even zijn tekst kwijt is.

Dat Lightbody geen zanger is van de meest zuivere soort, was op “Crack The Shutters” duidelijk te horen. Maar de met humor doorspekte bindteksten van de sympathieke Ier doen die valse noten al weer snel vergeten. Dat zijn sterkte ligt in de tragere nummers, bewees hij trouwens nog maar eens tijdens het wondermooie “Set Fire To The Third Bar”. Diegenen in het publiek die hier nog geen zakdoeken hadden bovengehaald, moesten dat ongetwijfeld wel doen bij het breekbare “Run”. Wat blijft dat toch een ongelofelijk mooi nummer.

De mannen van Snow Patrol hebben ondertussen al meer dan twintig jaar op de teller en weten maar al te goed hoe ze hun publiek moeten bekoren. Tussen de hits door was er ook plaats voor enkele nieuwe en vooral wat rustigere nummers. Zo is “The Beginning” gewoon een enorm knap nummer dat het potentieel heeft om uit te groeien tot een klassieker. “The Lightning Strike (What If This Storm Ends?)” is muzikaal wat platter, maar de knappe lichtshow houdt het nummer live moeiteloos recht. De bijbehorende confetti noemde Lightbody ‘butterflies on prozac’, hadden we al gezegd dat de man humor heeft?

Met “Open Your Eyes” werd de laatste rechte lijn ingezet, “Shut Your Eyes” volgde dan weer niet veel later. De tribunes in Vorst waren ondertussen ook al recht gesprongen want iedereen wist welke kleppers er nog aan zaten te komen. Lightbody en zijn band genoten duidelijk mee. “Chasing Cars” deed het publiek uit zijn dak gaan met een collectief meezingmoment als gevolg. Snow Patrol bedankte na “You’re All I Have”, maar uiteraard wist iedereen wat er nog moest komen in de bisronde. Het nagelnieuwe “But I’ll Keep Trying” mocht de spits afbijten en de fans luisterden respectvol. “Just Say Yes” werd door het publiek ingezet alvorens de band er zelf goed en wel aan begonnen was, en Lightbody, die kwam er zelfs niet meer bovenuit.

Wie kwam om het meest recente werk van Snow Patrol te horen, ging ongetwijfeld teleurgesteld naar huis. Het werd een set met alle grote hits en zonder veel nieuwigheden. Maar binnen die voorspelbaarheid gaf Snow Patrol in Vorst Nationaal wel een oerdegelijk popconcert met knappe visuals. De mannen uit Noord-Ierland weten steevast welk publiek ze in de kuip hebben en weten deze schijnbaar moeiteloos naar hun hand te zetten, daar kan je alleen maar respect voor hebben.

Snow Patrol staat op zaterdag 2 augustus op Suikerrock. Meer info daarover vind je hier.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Take Back The City
Chocolate
Called Out In The Dark
All
Crack The Shutters
Set Fire To The Third Bar
Run
The Beginning
The Lightning Strike (What If This Storm Ends?)
Talking About Hope
Open Your Eyes
Make This Go On Forever
Shut Your Eyes
Heal Me
Chasing Cars
You’re All I Have

But I’ll Keep Trying
Just Say Yes