Thee Sacred Souls @ Ancienne Belgique (AB): Liefdevolle tijdreis

Er zijn maar weinig bands die ons zo moeiteloos in een romantische stemming weten te brengen als Thee Sacred Souls. De groep uit San Diego heeft op een vijftal jaar een indrukwekkende fanbase opgebouwd met hun nostalgische Motown-sound. Dat het trio op het gerenommeerde vintage label Daptone Records getekend staat, mag dan ook geen verrassing zijn. Op streamingplatforms tikten ze met meerdere nummers al de honderd miljoen streams aan; een bewijs van hun razendsnelle opmars. Vorig jaar brachten ze Got A Story To Tell uit, hun tweede langspeler, die ze gisterenavond met veel trots in een uitverkochte Ancienne Belgique kwamen voorstellen.

Om het publiek op te warmen, mocht het eveneens Zuid-Californische, instrumentale drietal LA LOM de avond aftrappen. Hun muziek balanceert ergens tussen alternatieve rock en Zuid-Amerikaanse folk, en het kostte hen geen enkele moeite om de zaal mee te krijgen. Ondanks het ontbreken van zang wisten ze met energieke showelementen – van ritmisch handengeklap tot aanstekelijke danspasjes – al snel enthousiasme op te wekken. Vooral bij een nummer als “El Cascabel”, oorspronkelijk van de Mexicaanse componist Lorenzo Barcelata, bewezen ze hun klasse: met een kleine bezetting wisten ze een groots effect te sorteren. We kijken er dan ook naar uit om deze groep snel weer terug te zien!

Stipt om half acht was het de beurt aan Thee Sacred Souls om te bewijzen wat ze in huis hadden. Het publiek was al flink opgewarmd, waardoor de band moeiteloos de motor kon starten. Nog voordat frontman Josh Lane het podium betrad, kregen de muzikanten de kans om zich te laten gelden met een korte, maar krachtige introductiejam. Alles wat je van een seventies-geïnspireerde groep mag verwachten, zat vervat in dit moment: strakke, snedige drumpartijen, bezwerende blazers en een bas zo warm dat je er een mediterrane pasta op kon bereiden. Eén ding was zeker: dit beloofde een indrukwekkende show te worden.

Het eerste echte nummer van de avond was meteen een hoogtepunt: “Lucid Girl”, een van de parels van het laatste album. Enkele seconden eerder betrad Lane onder luid gejoel het podium, zichtbaar gesterkt door de energie van het publiek. Die extra kracht kwam duidelijk tot uiting in zijn zang. Zeker bij nummers als “Will I See You Again?”, die drijven op een kwetsbare, oprechte vocale performance, maakte hij precies de juiste emotionele snaar los. “The Price I’ll Pay” was dan weer de ideale verlangende noot om bij de hopeloze romantici onder ons een frivole glimlach op het gezicht te toveren. De liedjes van Thee Sacred Souls gaan misschien wel allemaal over liefde, maar vervelen doen ze zelden tot nooit.

Het succes van de avond hing echter niet alleen af van de charmante frontman. Ook de rest van de band was in absolute topvorm. Met maar liefst negen muzikanten op het podium – inclusief de betoverende backing vocals van Viane Escobar en Astyn Turr – was het bijna zonde geweest als de show muzikaal tekortschoot. Gelukkig viel er op dat vlak niets aan te merken. Elk bandlid kreeg zijn moment om te schitteren. Drummer Alex Garcia, die doorgaans als de solide ruggengraat van de band fungeert, trakteerde het publiek bijvoorbeeld op een zeldzame drumsolo, waarmee hij liet zien dat hij meer in zijn mars heeft dan zijn doorgaans stoïcijnse uitstraling doet vermoeden. Het vintage gevoel dat Thee Sacred Souls opriep, was dus niet enkel te danken aan Lane, maar werd gedragen door de hele band.

Toch moesten de Californiërs het vooral hebben van de vele avonturen waarop Lane vertrok. Dat werd nog eens extra duidelijk toen hij tijdens “Running Away” tussen het publiek ging wandelen en zelfs de zitplaatsen boven wist te bereiken. Op een gegeven moment reikte een fan hem een Palestijnse keffiyeh-sjaal aan, die hij vervolgens om zijn schouders drapeerde. Liefde en respect voor de medemens hoeven geen politiek statement te zijn. We hopen dan ook dat de hele zaal deze boodschap bij “It’s Our Love” heeft geïnternaliseerd. Met die gedachte in het achterhoofd werd de eindsprint ingezet met “Waiting On The Right Time”, “Weak For Your Love” en, als ultieme afsluiter, “Can I Call You Rose?”. Nog een laatste keer lieten de negen onze harten in lichterlaaie staan, om ons vervolgens achter te laten in een warme gloed van nostalgie.

Thee Sacred Souls betoverde een uitverkochte Ancienne Belgique met hun nostalgische Motown-sound en pure romantiek. Ondersteund door een ijzersterke band en een zichtbaar geïnspireerde Josh Lane, brachten ze een show vol soulvolle hoogtepunten en emotionele diepgang. Van intieme ballads tot meeslepende grooves, de avond voelde als een warme omhelzing. Met een krachtige finale en een publiek dat zich zichtbaar liet meeslepen, bewees de band dat hun snelle opmars meer dan terecht is.

Instagram / Facebook / Website

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:
Intro Jam
Lucid Girl
Price I’ll Pay
Will I Ever See You Again
Love Comes Easy
Let Me Feel Your Charm
My Heart Is Drowning
Easier Said Than Done
Lady Love
Any Old Fool
We Don’t Have To Be Alone
Running Away
It’s Our Love
Waiting On The Right Time
Somebody Knew
On My Mind
Weak For Your Love
Live For You
I’m So Glad I Found You, Baby