Voor heel even was de Botanique in Brussel het mekka voor de stonerrockliefhebbers in België, want niemand minder dan de Grieken van 1000mods maakten hun entree. De band is al lang een certitude in de scene dankzij zijn steengoede albums en natuurlijk ook het herkenbare “Vidage”. Het viertal had naast de bekendere nummers ook een nieuwe plaat Cheat Death voor te stellen en zo was er wat voor zowel nieuwe als oude fans. Ook het voorprogramma had een Griekse tint, want de groep Frenzee kan Kreta zijn thuisbasis noemen.
Onder beats van The Prodigy en met een gezonde portie attitude kwam het Australisch-Griekse drietal van Frenzee het podium op. In de Orangerie was het nog kalm, maar dit bleek stilte voor de storm. Het trio verloor namelijk geen seconde en trapte het gaspedaal onmiddellijk in. De riffs scheurden ons plotsklaps langs de oren, de drumkit kreeg ervan langs en de felle zangeres schreeuwde de ene onverstaanbare zin na de andere door haar micro. Wat ze aan verstaanbare teksten ontbrak, maakte ze meer dan goed in furieuze overtuiging, want als een op hol geslagen hert dartelde ze over het podium en continu maakte ze gekke dansmoves.
De band raasde door als een sneltrein en bleef wat té veel op hetzelfde spoor. Daar dit voor treinen natuurlijk wenselijk is, werd de band op deze manier een tikkeltje eentonig. We hoorden dezelfde formule steeds terugkomen. Gelukkig had de band als remedie hiertegen voor ons wat rustigere, groovy nummers opgevolgd door een dubbel zo snel nummer in petto. Ook het publiek leek de nieuwe afwisseling te smaken, want we zagen in de ondertussen volle zaal steeds meer hoofden aan het knikken en lichamen aan het bewegen. Zo sloot de band onder welgemeend applaus af en raakten we toch nog opgewarmd voor 1000mods.
Onder de legendarische klank van Black Sabbath’s “War Pigs” kwamen de Grieken van 1000mods het podium op. Vastberaden het publiek waar voor hun geld te geven, vatte het viertal de koe al snel bij de hoorns en gaven de leden er een lap op. We kregen van bij het eerste nummer al een traktatie dreunende bassen, kletterende cimbalen, meerder solo’s, vunzige riffs en natuurlijk ook de typische ruwe zang van Adamantios Gaitanidis. De band had een lange, precies uitgekiemde setlist klaar voor het publiek, want we hoorden nummers van alle albums de revue passeren met natuurlijk een duidelijke nadruk op nieuwste langspeler Cheat Death. Zo was de opener van het album ook de opener van de avond met “Overthrown”. Het makkelijk meezingbare nummer zette met zijn loeiende gitaren de toon voor de rest van de avond.
We hoorden van de nieuwste onder andere ook nog “Cheath Death” en het donderende “Götzen Hammer” met een gastoptreden van de zangeres van Frenzee. Er was echter ook ruimte voor oudere nummers want zo hoorden we ook “Road To Burn”. Luidkeels brulde het publiek ‘cigarettes’ mee terwijl de doommetalachtige gitaren de show stalen. Na een tiental nummers nam de band wat gas terug en werd het even wat gezapiger. Voor sommigen werd het misschien net een tikkeltje te gezapig. Het optreden kon met zijn net geen twee uur gerust een nummer of twee korter zijn. Wij lieten het alvast niet aan ons hart komen en genoten van de lekker lange solo van “Astral Odor”. Tijdens “Low” zagen we zelfs en moshpit ontstaan die voor enkele nummers weigerde te sluiten; wat geen sinecure is aangezien moshes zeldzaam zijn in het genre. Wanneer middenin “The One Who Keeps Me Down” plotsklaps alle muziek uitviel, was er even paniek en verdween de band even in de coulissen. Gelukkig kwamen ze na enkele minuten al terug om de draad middenin het nummer op te pikken.
Het beste bewaarde de band echter voor het einde, want na een stevig drieluik ingezet door het Motörhead-klinkende “Speedhead” sloten ze af met “El Rollito” en daarna het iconische “Vidage”. Het ondertussen al dertig jaar oude stonerrockgenre kent al enkele klassiekers en “Vidage” moet je daar zeker bij rekenen. De bijzonder herkenbare gitaar zit vastgebeiteld in het hoofd van elke fan van het genre en dat liet zich ook merken door het luide gejoel tijdens de intro. Het enthousiaste publiek ging stevig aan het headbangen, springen en meezingen. De gitarist foefelde er nog wat extra gefriemel op de gitaar tussen terwijl de grommende bas maar bleef doorrazen. Na de zalige outro bedankte de menigte het viertal met een luid applaus vooral het doek viel.
1000mods toonde gisteren in stijl dat zowel hun nieuwe nummers als hun klassiekers nog altijd binnenkomen. Bijna twee uur rijgden ze nummers aaneen en zo volgden riffs, solo’s en nog meer lekkers elkaar in sneltempo op. De vaart leek middenin wel even uit de set, maar ze pikten het tempo al snel weer op tegen het slot. Met een ware krachttoer zetten ze zo de zaal helemaal naar hun hand, met als beloning een tevreden applaudisserend publiek.
Setlist:
Overthrown
Electric Carve
Road to Burn
Claws
Cheat Death
Warped
Götzen Hammer
So Many Days
Loose
Astral Odor
Low
The One Who Keeps Me Down
Speedhead
Above 179
Into the Spell
El Rollito
Vidage
