© Brit O’Brien
Het kwartet Hippo Campus brengt sinds haar oprichting in 2013 op jaarlijkse basis muziek uit, zij het in de vorm van een single, ep, of album. In haar elfjarige bestaan zette ze al dubbel zoveel ep’s als albums op haar naam, met daarbovenop vier handen vol singles. De indierock/-popband uit het Amerikaanse Minnesota produceert dus muzikale werkjes aan de lopende band. Dat betekent echter niet zozeer dat ze dat als een geoliede machine doet, wat we mochten ondervinden aan de ep Good Dog, Bad Dream, bijvoorbeeld. Deze werd uitgebracht door Grand Jury, net als een groot deel van Hippo Campus’ vorige werk. Na negen jaar verandert de band nu van label. Dit kondigt ze aan samen met de release van de nieuwe single “Everything At Once”, wat ook het eerste is wat we dit jaar van het viertal horen.
“Everything At Once” kwam voort uit een hoogstpersoonlijke bekentenis van leadzanger Jake Luppen, waarin hij zichzelf zowel bekritiseert als vergeeft. Hij neemt er vrede mee dat hij ook gewoon een mens is, die niet altijd kan opwegen tegen de verwachtingen van zijn omgeving. Met de song nodigt hij uit om op adem te komen, voor acceptatie te kiezen en daarbij een moment te nemen om even ‘alles tegelijk’ te voelen: ‘You gotta lay down sometimes / Be patient sometimes / And feel everything at once’. Dit wordt niet alleen via de songtekst geuit. Het instrumentale van de single heeft een haast mediterende werking. “Everything At Once” wordt geopend met een fijn, kalmerend gitaargetokkel. Deze gemoedelijke riff blijft gedurende net geen volle minuut het enige basiselement dat Luppens vocalen ondersteunt. Wanneer hij het refrein voor de eerste keer brengt, komen er een tweede gitaar en lichte percussie in het samenspel. De climax breekt aan na zo’n drie minuten. Luppens stem schiet kort de hoogte in en wordt later bijgestaan door backing vocals. Ondanks het een behaaglijk nummer is, zou je van een band met elf jaar ervaring achter de rug iets verwachten met meer maturiteit. Er gebeurt niks dat onderscheidend of gedenkwaardig klinkt. Wellicht zou een akoestische versie van deze single een stuk intiemer en impactvoller overkomen. De songtekst is bekoorlijk, maar klinkt soms weinig creatief en zelfs een tikkeltje kinderlijk. Dit wil ter verduidelijking niet zeggen dat we “Everything At Once” slecht vinden, integendeel, maar we blijven wel wat op onze honger zitten. Jammer genoeg missen we eenvoudigweg dat ene vonkje dat Hippo Campus net niet wist aan te wakkeren.
Facebook / Instagram / X / Website
